Wat is gelimiteerd?
Ik heb het al eens eerder geschreven en ik bevestig het opnieuw: ik ben een groot fan van Seiko. Het bewijs hiervan is dat m'n collectie van tien horloges voor 30% bestaat uit Seiko's: twee Grand Seiko's (SBGA011 en SBGR083) en de SARB065. In deze collectie heb ik één horloge dat behoort tot een limited edition en het zal geen verrassing zijn dat dit een Seiko is, namelijk de SBGR083 waarvan slechts zevenhonderd stuks zijn gemaakt. Seiko is namelijk kampioen in het uitbrengen van limited editions. Het is moeilijk bij te houden hoeveel limited editions de Japanse horlogemaker ieder jaar op het publiek afvuurt, maar het is niet meer op twee handen te tellen.
Het is een marketingstrategie die wel meer horlogemerken toepassen. Het uitbrengen van een limited edition zorgt namelijk voor schaarste in dat specifiek model waardoor potentiële kopers aangemoedigd worden om snel een exemplaar aan te schaffen. Omdat de vraag dan zo groot is, kunnen horlogemakers een hogere prijs vragen dan voor hun gewone horloges. Dus is het voor Japanse en Zwitserse grootmachten in de horlogeindustrie aanlokkelijk om limited editions uit te brengen.
Grensovergang
De vraag is echter waar de vraagcurve ombuigt van 'gewild limited edition' naar 'overzadigde markt' en het is een erg dunne grens die Seiko de laatste jaren lijkt op te zoeken. Sinds 2010 heeft Seiko zijn collectie van Grand Seiko-luxehorloges geïnternationaliseerd en wil het graag beschouwd worden als een ernstig te nemen concurrent voor de Zwitserse topmerken. De Grand Seiko heeft in ieder geval alles in huis om dit ook inderdaad te realiseren. Maar het is hier dat Seiko te gretig hetzelfde marketingtruukje toepast.
Seiko zwijgt in alle talen over de verkoopcijfers van Grand Seiko. Voor dat Grand Seiko internationaal ging verkocht het ongeveer 30 000 horloges uit deze collectie per jaar. Wetende dat Rolex zo'n 800 000 tot één miljoen horloges maakt, lijkt het me vrij veilig om te stellen dat er ongeveer 50 000 Grand Seiko's per jaar worden gemaakt en verkocht. Een snelle telling op de website van Grand Seiko leert dat er 54 modellen zijn in de Grand Seiko collectie. Als we dit aantal gelijk verdelen, betekent dit dat er per model er 926 exemplaren worden verkocht per jaar. Er zijn natuurlijk uitschieters, zowel in positieve als negatieve zin. Als je hiermee rekening houdt, kan het dus best zijn dat een gewoon model een stuk gelimiteerder is dan een zogenaamde limited edition. Het aantal van zevenhonderd exemplaren van de SBGR083 is dus niet eens zo heel veel lager dan dit gemiddelde van 926 exemplaren.
Het gevaar
Door deze techniek te veel te gebruiken kan de perceptie ontstaan dat een limited edition helemaal niet gelimiteerd is omdat er iedere klokslag er toch een ander gelimiteerd model uitkomt. Daarmee ondermijnt Seiko (en andere merken) haar eigen strategie, want het gevoel van schaarste is dan gedeeltelijk of volledig weggeëbd. Dat zou jammer zijn, want bij deze limited editions zitten er een aantal kanjers bij. De SBGR083 behoort naar mijn bescheiden mening tot de kroonjuwelen van de Grand Seiko-collectie. Recent heeft Seiko de SBGJ021 uitgebracht wat in een oplage komt van vijfhonderd stuks. Dit model ziet er met z'n bordeaux-achtige wijzerplaat en geöxideerde rotor er erg knap uit. Maar de animo om dit model aan te kopen zal bij veel liefhebbers afwezig zijn omdat het weer om een limited edition gaat.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten