Reisverslag Patagonië - deel 1: Buenos Aires

Dag 1 - Amsterdam - Rome - Buenos Aires

Bij mijn vorige reis mocht ik me in de voorbereidende fase amuseren met het in orde brengen van administratieve rompslomp voor visums, maar dit was gelukkig niet nodig om Argentinië en Chili binnen te mogen. Ik vertrok op Schiphol met mijn paspoort in de hand en vloog door naar Rome waar de echt grote reis begint. In de Italiaanse hoofdstad zou de transatlantische vlucht maar liefst ruim dertien uur duren. Deze oversteek werd een beproeving voor mijn rug, want het toestel van Alitalia was verouderd en de stoelen waren uitgerust met een erg bizarre hoofdsteun. Helaas niks aan te doen en het was een kwestie van te ondergaan. 

Dag 2 - Tour door Buenos Aires

Geradbraakt stapte iedereen uit het vliegtuig en daarna werd er opnieuw een beroep gedaan op het geduld van iedereen. De paspoortcontrole duurde meer dan een uur en door de wispelturige Argentijnse economie is het niet mogelijk om in de Benelux euro's te ruilten tegen Argentijnse peso's. Dat betekende weer een lange wachtrij om op de luchthaven euro's om te wisselen. Even recupereren zat er niet bij, want in de namiddag was er meteen een rondleiding door Buenos Aires gepland met Marcella, onze gids in Buenos Aires. 

Meteen valt op dat het in Buenos Aires broeierig warm is door de hoge luchtvochtigheid. De rondleiding gebeurt dan ook op een gezapig tempo waar we kennis maken met de grootste attractiepleisters zoals het roze presidentiële paleis met vlak ervoor Plaza de Mayo waar de dwaze moeders elke donderdag nog steeds manifesteren. Het leukste deel van de dag vind ik de Boca-wijk die een aantal kilometer buiten het centrum ligt. Deze buurt was één van de eerste havens van Buenos Aires en is een wijk waar voornamelijk de arme(re) mensen wonen. 's Avonds is er veel criminaliteit en wordt de buurt best vermeden, maar tijdens de dag is Boca een kleurrijke, bruisende wijk met een gezellige sfeer. Boca herbergt ook het stadion van Boca Junios, één van de grootste voetbalclubs in Argentinië en Zuid-Amerika en je moet niet veel moeite doen om verwijzingen te vinden naar grote spelers zoals Maradona en Riquelme.

Dag 3 - De delta en periferie van Buenos Aires

Bij de vorige dag in Buenos Aires ben ik niet meteen geïmponeerd door de Argentijnse hoofdstad. Hoewel de stad ontegensprekelijk mooie plekjes kent, is het vooral druk en eenheidsworst qua architectuur. Op de derde dag ontdek ik echter de andere kant van Buenos Aires. Deze keer zijn we met de bus onderweg en starten we andermaal in het centrum van Buenos Aires waar we deze keer het paleis zien waar de senatoren hun onderkomen vinden. Het gaat echter al gauw richting Tigre, een stad die zich dertig kilometer buiten Buenos Aires bevindt en waar we door Delta del Tigre varen. Dit is een delta waar op eilandjes mensen wonen die afgezonderd leven van de stadsbewoners. Leuk om te zien en het verhoogt het vakantiegevoel zienderogen. Hier leven ongeveer achtduizend personen met een aantal schooltjes, maar ook een eigen kerk en hier en daar een soort van hotel en supermarkt. De eilandjes zijn van elkaar afgezonderd, dus bootjes zijn het voornaamste transportmiddel hier. 

Bij de terugweg naar Buenos Aires stoppen we een aantal keer aan de rand van de stad waar het beeld van de grauwe hoofdstad wordt doorprikt. Vlakbij de lokale luchthaven voor binnenlandse vluchten zie je een plek ter ere van de duizenden slachtoffers van de militaire junta tussen 1976 en 1982 waar de naam van elk slachtoffer is weergegeven in diverse muren. Een plek om stil van te worden. Daarna bezoeken we vervolgens Puerto Madero wat de moderne wijk van Buenos Aires is en waar ook de Belgische en Nederlandse ambassade zich bevinden in hetzelfde gebouw. De volgende stop is de gezellige buurt van Recoleta waar de lokale begraafplaats de laatste rustplaats is voor veel Argentijnen en Evita Perron in het bijzonder. Tenslotte houd ik nog even halt bij een boekenwinkel dat is gehuisvest in een theater en dat levert een apart zicht op. 

Dag 4 - Nachtbus naar Puerto Madryn

Na twee dagen heb ik Buenos Aires wel gezien, maar deze rondreis is gebonden aan een schema en de nachtbus naar Puerto Madryn vertrekt pas rond half drie. Dat betekent dat ik improvisatiewerk nodig heb om een ochtend en middag door te brengen in Buenos Aires. Tijdens de rondleiding met Marcella is Palacio Barolo me opgevallen. Dit is een gebouw opgetrokken in art deco-stijl en zelfs beschikt over een eigen vuurtoren bovenaan! De rondleiding vertelt over het ontstaan van het gebouw en hoe het gelinkt is aan De Goddelijke Komedie van de Italiaanse auteur Dante Alighieri. De symboliek vind je overal terug, maar de grootste trekpleister is uiteraard de koepel bovenaan die fungeert als vuurtoren van de Argentijnse hoofdstad. Het is tegelijkertijd intrigerend en bizar om plaats te nemen in deze mini-vuurtoren. Oorspronkelijk zou er een gelijkaardige toren komen in Montevideo, de hoofdstad van Uruguay en zou het licht van de beide vuurtorens elkaar verbinden, 300 km lang... De buurtbewoners vonden dat niet meteen een strak plan en tegenwoordig wordt de lichtkracht beperkt tot de dichtstbijzijnde wijken.

Na het bezoek aan Palacio Barolo, besluit ik om naar Hard Rock Cafe te gaan aangezien mijn kapper hiervan souvenirs verzamelt. Een beetje verrast, beland ik uiteindelijk in de buurt van Recoleta waar ik al een dag eerder was. Ik eet er een (te duur) menu op en daarna ga ik op souvenirjacht. Jammer genoeg blijkt de souvenirshop twee zakdoeken groot te zijn en de keuze in souvenirs is erg klein waardoor ik onverrichterzake terug naar het hotel keer. Samen met de groep vertrekken we in de namiddag met een erg comfortabele nachtbus naar Puerto Madryn. 

Patagonië overzicht

Geen Antarctica

In de zomer reisde ik nog in een begeleide rondreis met de Trans-Siberië Express en dat vergrootte de vakantielust zienderogen zodat ik al snel een cruise naar Antarctica boekte. Duur, maar dan heb je ook wat dacht ik dan, maar dat bleek helaas niet te kloppen. Deze reis had ik geboekt bij Quark Expeditions en de planning was dat ik zou vertrekken met een gloednieuw schip. Dat gloednieuw schip bleek echter nog lang niet af te zijn en de reis werd geannuleerd wegens 'force majeure' zoals dat zo mooi heet. Maar niet getreurd, met Patagonië had ik al snel een waardig alternatief achter de hand. 

Het grote vraagstuk was nu of ik de zuidelijkste tip van Zuid-Amerika zelf zou verkennen of dat ik het zou doen met een begeleide rondreis zoals ik dat eerder deze zomer deed in Rusland, Mongolië en China met Koning Aap. Uiteindelijk viel de keuze op de laatste optie aangezien deze formule me erg heeft aangesproken: het meeste is voor jou georganiseerd, de reisbegeleider kent de lokale taal en je krijgt een grote dosis individuele vrijheid. Natuurlijk zijn er ook nadelen aan verbonden zoals het opgeven van een (beperkte) dosis flexibiliteit aangezien je met een groep reist en een vast reisschema volgt. De nadelen vind ik echter niet opwegen tegen de voordelen en afgelopen oktober boekte ik dus mijn reis naar Patagonië. 

Pate-watte?

Veel mensen zullen allicht al eens van Patagonië gehoord hebben, maar de meerderheid zal niet weten waar het ligt. Voor mij had Patagonië van kindsbeen af een mythische weerklank aangezien het in mijn kindertijd op een reclamespot op de toenmalige BRT werd aangeprezen als een desolaat gebied met een ongeëvenaarde natuurpracht. De flora en fauna schitteren nog altijd even hard, maar het laatste decennium is het toerisme in Patagonië geëxplodeerd en weten ook steeds meer Europeanen deze plek te vinden. Plek is misschien verkeerd uitgedrukt voor een gebied dat twee keer zo groot is als Frankrijk en zich zowel in Chili als Argentinië bevindt. Het kenmerkt zich door zijn dorre landschap bij de steppen, prachtige meren in het merengebied van Bariloche en natuurlijk zijn ruige bergtoppen en ijsgletsjers in diverse nationale parken zoals Nahuel Huapi, Los Glociares en Torres del Paine. 

Mijn ervaring met Koning Aap bij de Trans-Siberië Express was erg positief en mijn eerste idee was om de reis opnieuw bij hen te boeken. Een kleine oefening leerde echter dat de reis toch wel wat aan de dure kant was en daarom verkende ik andere opties, onder andere bij grote concurrent Djoser. Deze reisorganisatie bleek toch aanzienlijk goedkoper te zijn dan Koning Aap en de reisroute bleek min of meer dezelfde te zijn. Er zit wel een klein verschil in reisroute en iets meer reiscomfort bij Koning Aap, maar onvoldoende om de aanzienlijke meerprijs te rechtvaardigen. 

Hoe ziet de reis eruit?

Ik omschrijf deze reis als een reis naar Patagonië, maar deze 26-daagse reis bij Djoser omvat eigenlijk een stuk meer dan enkel Patagonië. Zo begint de reis de eerste dagen in Buenos Aires en keerden we hier regelmatig naar terug aangezien de Argentijnse hoofdstad fungeert als epicentrum voor onze vluchten. Daarnaast reisden we ook naar Ushuaia, de zuidelijkste stad ter wereld en is gelegen in Vuurland. Tenslotte bezochten we ook de fabelachtige watervallen bij Iguazu in de tropen aan zowel Argentijnse als Braziliaanse zijde. De watervallen moet je zeker gezien hebben als je in de buurt bent, maar Ushuaia was dan weer een tegenvaller. Het is een weinig opvallend stadje dat zijn predikaat van zuidelijkste stad ter wereld maximaal weet uit te buiten. Het nationaal park van Tierra del Fuego is leuk om te bezoeken, maar haalt het toch niet bij de natuurpracht van de nationale parken in Patagonië. 

De nationale parken van Patagonië zijn de onbetwistbare ster van deze reis en hun ongerepte natuur behoort ongetwijfeld tot het prachtigste natuurschoon dat deze aardbol te bieden heeft. Denk maar aan de drie imposante granieten pieken van Torres del Paine, de ongeëvenaarde ijsgletsjer Perito Moreno nabij El Calafate of de hikes bij El Chalten die je in Middle-Earth doen wanen. Mijn reis vond plaats eind december en in januari wanneer het hoogzomer is in deze regio en dan is Bariloche ook een niet te versmaden trekpleister. Normaal is dit een bekend ski-oord, maar in de zomer is het heerlijk toeven in dit merengebied en bereikt het vakantiegevoel een absolute climax.

Ik ben iets minder enthousiast over Puerto Madryn wat een typisch kuststadje is dat zo inwisselbaar is met de vele badplekken aan de Spaanse costa's. Het is echter wel een ideale uitvalsbasis om de lokale dieren te bezichtigen zoals de kolonie van Maegelhaenpinguïns bij Punta Tombo of de verscheidene zeeleeuwen en zee-olifanten op het schiereiland Valdes. Naar verluidt kan je ook orka's en zuidkapers (walvissen) spotten met wat geluk, maar eind december was het daar jammer genoeg te laat voor. Hoewel deze dieren spotten een unieke ervaring is, had het vele reizen met de bus toch ook wel een voelbare factor in negatieve zin. 

Geen cultuur

"Ik mis toch wel een beetje cultuur op deze reis" was een uitspraak die één van de medereizigers bezigde en me toch een paar seconden versteld deed staan. Deze Patagonië-reis is namelijk moeilijk te overtreffen inzake natuurpracht want elke dag krijg je opnieuw een spectaculair schouwspel voorgeschoteld. De ene keer zijn dat de vele meren rondom Bariloche waar je heerlijk kan fietsen met een mountainbike, de andere keer de gletsjer van Perito Moreno die geheid elke mond doet open sperren. Maar wat inderdaad amper of niet aanwezig is, is cultuur. Het is eenzelfde uitspraak als "Messi kan niet goed ping-pongen". Dat zal allicht zo zijn, maar je gaat de beste voetballer ooit niet beoordelen of hij goed kan tafeltennissen.

Wat je dus wel krijgt aangeboden, is een enorme diversiteit aan landschappen waar je prachtige wandelingen kan maken. Sommige van deze wandelingen kan je beter categoriseren als (middel)zware hikes want er zitten een paar stevige kleppers bij. Zo ben ik gewandeld naar Laguna de los Tres waar de gletsjer van de Fitz Roy eindigt in een laguna. Een prachtig uitzicht, maar het vergt wel eerst een stevige klim van ruim vierhonderd meter op amper één kilometer op een rotsachtig pad met harde, gevaarlijke winden. Ook in Torres del Paine klom ik achthonderd meter hoog om een lokale top te bedwingen. 

Dit is dus een reis voor actievelingen en je beschikt best over een deftige (basis)conditie wil je optimaal genieten van alle wandelingen. Mensen die minder goed te been zijn, kijken best uit. Letterlijk ook, want mijn reisgezelschap telde drie slachtoffers die waren gevallen en zo (een deel van) de reis in rook zagen opgaan. Eén dame moest zelfs naar het ziekenhuis om haar voet te laten spalken in gips. 

Van de lijst gegooid

Kent deze reis dan maar enkel hoogtepunten? Ushuaia vond ik - zoals eerder vermeld - een klein beetje tegenvallen omdat het zich niet echt kan onderscheiden van andere gebieden. Het heeft veel dieren en een mooi nationaal park, maar dat vind je ook in Puerto Madryn en Esquel in het noorden van Patagonië. Ook Puerto Madryn vond ik één van de mindere locaties, maar dat was ook (grotendeels) te wijten aan de vele busreizen die staan geprogrammeerd op de eerste week van deze reis. Het enige echt grote minpunt voor mij was de heen- en terugvlucht met een toestel van Alitalia waar iedereen geradbraakt uitkwam. De zetels beschikten namelijk over een hoofdsteun die je niet kon instellen en de onderrug werd getrakteerd op een stijve, uitstekende ijzeren staaf die voor rugpijn zorgt. De reisleidster wist echter te zeggen dat Alitalia van de lijst van vliegtuigmaatschappijen was gegooid waarmee Djoser samenwerkt. Dus zelfs het grootste minpunt is nu aangepakt. 

Hoewel ik vol lof over deze reis spreek, is ze me subjectief gezien minder goed bevallen dan de Trans-Siberië Express. Qua reis schat ik deze Patagonië-reis hoger in de Trans-Siberië Express die toch ook spectaculair te noemen is. De intensiteit is echter gebonden aan de persoonlijke factor waarmee ik de reis beleef. De Trans-Siberië Express heb ik deze zomer gemaakt na bijna een jaar waar ik amper of geen vakantie had opgenomen. Deze reis was dus meer dan welkom. De Patagonië-reis daarentegen begon ik amper vier maanden na het afsluiten van de vorige reis en dan is de beleving toch een tikkeltje anders. Dat neemt echter niet wel dat ik volop en met volle teugen van deze reis heb genoten. 

Het programma

Deze reis duurt 26 dagen wat best wel lang is, maar de te overbruggen afstanden zijn dan ook navenant. Het is dus geen verrassing dat er maar liefst vijf binnenlandse vluchten zijn, aangevuld met een aantal busreizen naar Puerto Madryn, Esquel, Bariloche en El Calafate die een halve dag of zelfs meer duren. Dat vertaalt zich naar volgend reisschema:

Dag 1: vlucht naar Buenos Aires

Dag 2 en 3: aankomst in Buenos Aires, verkenning van de stad en boottocht op de Tigre-rivier in deze delta

Dag 4: achttien uur onderweg met nachtbus naar Puerto Madryn

Dag 5: aankomst in Puerto Madryn en excursie naar Punta Tombo met kolonie van Maegelhaenpinguïns

Dag 6: rondrit door schiereiland van Valdes om verschillende dieren te bekijken waaronder zeeleeuwen een zee-olifanten

Dag 7: met bus onderweg naar Esquel dat fungeert als tussenstop naar Bariloche

Dag 8: van Esquel onderweg naar Bariloche met een tussenstop in het nationaal park van Los Alarces

Dag 9 en 10: verblijf in Barioche met een optionele excursie naar Puerto Blest

Dag 11:met vliegtuig en bus naar El Chalten

Dag 12 en 13: verblijf in El Chalten waar je prachtig kan wandelen en 's avonds op dag 13 busreis van twee uur naar El Calafate

Dag 14: verblijf in El Calafate en bezoek aan de gletsjer van Perito Moreno  met een mini ijstrekking als optionele excursie

Dag 15: hele dag onderweg met bus onderweg naar Torres del Paine met weliswaar een (boel) tussenstops bij prachtige locaties

Dag 16: wandelen in Torres del Paine

Dag 17: hele dag onderweg van Torres del Paine terug naar El Calafate

Dag 18: 's ochtends vlucht naar Ushuaia en daarna hele middag en namiddag om Ushuaia te verkennen

Dag 19: boottocht op Beagle-kanaal als optionele excursie

Dag 20: bezoek aan het nationaal park van Tierra del Fuego en 's avonds vlucht naar Buenos Aires

Dag 21: volledige dag in Buenos Aires:

Dag 22 tot en met 24: transfer van Buenos Aires naar Iguazu-watervallen en terug, bezoek aan deze watervallen aan zowel Argentijnse als Braziliaanse zijde, optionele excursie met een (speed)boot waar je door de watervallen zelf vaart en eveneens een spectaculaire helikoptervlucht over deze watervalen

Dag 25 en 26: vlucht terug naar huis van Buenos Aires naar Amsterdam

Net zoals bij het vorige reisverslag van de Trans-Siberië Express zal ik deze Patagonië-reis in verscheidene delen meer in detail bespreken.