Reisverslag Patagonië - deel 1: Buenos Aires

Dag 1 - Amsterdam - Rome - Buenos Aires

Bij mijn vorige reis mocht ik me in de voorbereidende fase amuseren met het in orde brengen van administratieve rompslomp voor visums, maar dit was gelukkig niet nodig om Argentinië en Chili binnen te mogen. Ik vertrok op Schiphol met mijn paspoort in de hand en vloog door naar Rome waar de echt grote reis begint. In de Italiaanse hoofdstad zou de transatlantische vlucht maar liefst ruim dertien uur duren. Deze oversteek werd een beproeving voor mijn rug, want het toestel van Alitalia was verouderd en de stoelen waren uitgerust met een erg bizarre hoofdsteun. Helaas niks aan te doen en het was een kwestie van te ondergaan. 

Dag 2 - Tour door Buenos Aires

Geradbraakt stapte iedereen uit het vliegtuig en daarna werd er opnieuw een beroep gedaan op het geduld van iedereen. De paspoortcontrole duurde meer dan een uur en door de wispelturige Argentijnse economie is het niet mogelijk om in de Benelux euro's te ruilten tegen Argentijnse peso's. Dat betekende weer een lange wachtrij om op de luchthaven euro's om te wisselen. Even recupereren zat er niet bij, want in de namiddag was er meteen een rondleiding door Buenos Aires gepland met Marcella, onze gids in Buenos Aires. 

Meteen valt op dat het in Buenos Aires broeierig warm is door de hoge luchtvochtigheid. De rondleiding gebeurt dan ook op een gezapig tempo waar we kennis maken met de grootste attractiepleisters zoals het roze presidentiële paleis met vlak ervoor Plaza de Mayo waar de dwaze moeders elke donderdag nog steeds manifesteren. Het leukste deel van de dag vind ik de Boca-wijk die een aantal kilometer buiten het centrum ligt. Deze buurt was één van de eerste havens van Buenos Aires en is een wijk waar voornamelijk de arme(re) mensen wonen. 's Avonds is er veel criminaliteit en wordt de buurt best vermeden, maar tijdens de dag is Boca een kleurrijke, bruisende wijk met een gezellige sfeer. Boca herbergt ook het stadion van Boca Junios, één van de grootste voetbalclubs in Argentinië en Zuid-Amerika en je moet niet veel moeite doen om verwijzingen te vinden naar grote spelers zoals Maradona en Riquelme.

Dag 3 - De delta en periferie van Buenos Aires

Bij de vorige dag in Buenos Aires ben ik niet meteen geïmponeerd door de Argentijnse hoofdstad. Hoewel de stad ontegensprekelijk mooie plekjes kent, is het vooral druk en eenheidsworst qua architectuur. Op de derde dag ontdek ik echter de andere kant van Buenos Aires. Deze keer zijn we met de bus onderweg en starten we andermaal in het centrum van Buenos Aires waar we deze keer het paleis zien waar de senatoren hun onderkomen vinden. Het gaat echter al gauw richting Tigre, een stad die zich dertig kilometer buiten Buenos Aires bevindt en waar we door Delta del Tigre varen. Dit is een delta waar op eilandjes mensen wonen die afgezonderd leven van de stadsbewoners. Leuk om te zien en het verhoogt het vakantiegevoel zienderogen. Hier leven ongeveer achtduizend personen met een aantal schooltjes, maar ook een eigen kerk en hier en daar een soort van hotel en supermarkt. De eilandjes zijn van elkaar afgezonderd, dus bootjes zijn het voornaamste transportmiddel hier. 

Bij de terugweg naar Buenos Aires stoppen we een aantal keer aan de rand van de stad waar het beeld van de grauwe hoofdstad wordt doorprikt. Vlakbij de lokale luchthaven voor binnenlandse vluchten zie je een plek ter ere van de duizenden slachtoffers van de militaire junta tussen 1976 en 1982 waar de naam van elk slachtoffer is weergegeven in diverse muren. Een plek om stil van te worden. Daarna bezoeken we vervolgens Puerto Madero wat de moderne wijk van Buenos Aires is en waar ook de Belgische en Nederlandse ambassade zich bevinden in hetzelfde gebouw. De volgende stop is de gezellige buurt van Recoleta waar de lokale begraafplaats de laatste rustplaats is voor veel Argentijnen en Evita Perron in het bijzonder. Tenslotte houd ik nog even halt bij een boekenwinkel dat is gehuisvest in een theater en dat levert een apart zicht op. 

Dag 4 - Nachtbus naar Puerto Madryn

Na twee dagen heb ik Buenos Aires wel gezien, maar deze rondreis is gebonden aan een schema en de nachtbus naar Puerto Madryn vertrekt pas rond half drie. Dat betekent dat ik improvisatiewerk nodig heb om een ochtend en middag door te brengen in Buenos Aires. Tijdens de rondleiding met Marcella is Palacio Barolo me opgevallen. Dit is een gebouw opgetrokken in art deco-stijl en zelfs beschikt over een eigen vuurtoren bovenaan! De rondleiding vertelt over het ontstaan van het gebouw en hoe het gelinkt is aan De Goddelijke Komedie van de Italiaanse auteur Dante Alighieri. De symboliek vind je overal terug, maar de grootste trekpleister is uiteraard de koepel bovenaan die fungeert als vuurtoren van de Argentijnse hoofdstad. Het is tegelijkertijd intrigerend en bizar om plaats te nemen in deze mini-vuurtoren. Oorspronkelijk zou er een gelijkaardige toren komen in Montevideo, de hoofdstad van Uruguay en zou het licht van de beide vuurtorens elkaar verbinden, 300 km lang... De buurtbewoners vonden dat niet meteen een strak plan en tegenwoordig wordt de lichtkracht beperkt tot de dichtstbijzijnde wijken.

Na het bezoek aan Palacio Barolo, besluit ik om naar Hard Rock Cafe te gaan aangezien mijn kapper hiervan souvenirs verzamelt. Een beetje verrast, beland ik uiteindelijk in de buurt van Recoleta waar ik al een dag eerder was. Ik eet er een (te duur) menu op en daarna ga ik op souvenirjacht. Jammer genoeg blijkt de souvenirshop twee zakdoeken groot te zijn en de keuze in souvenirs is erg klein waardoor ik onverrichterzake terug naar het hotel keer. Samen met de groep vertrekken we in de namiddag met een erg comfortabele nachtbus naar Puerto Madryn.