Wandelen in Vlaanderen: Langs de Grote en Kleine Gete door Haspengouw

Deze wandeling brengt je naar de Haspengouwse fruitstreek waar de Grote en Kleine Gete je een tijdlang vergezellen. In de beginkilometers gaat het nog door wat groen en een strookje bos, maar daarna zijn het velden en fruitgaarden die het zicht domineren voor de rest van de wandeling. Ondanks het glooiende landschap van Haspengouw is deze wandeling opmerkelijk plat.

Mooiste stuk van de wandeling

Het startschot wordt gegeven bij de kerk van Wommersom wat een deelgemeente is van Linter. Deze omgeving staat gekend omwille van de agriculturele activiteiten door de plaatselijke fruitboeren die over hectaren en hectaren fruitgaarden beschikken. in de eerste kilometers volg je de Grote Gete en daarna gaat het in de gelijknamige vallei door open graslanden en af en toe een stukje bos. Persoonlijk vind ik dit het mooiste stuk van de wandeling, want daarna gaat het voornamelijk langs velden en fruitgaarden.

Via Melkwezer gaat het daarna richting Zoutleeuw en word je getrakteerd op velden en fruitgaarden waar je ook maar kijkt. Deze wandeling heeft ontegensprekelijk een groen karakter, zeker nu alles in bloei staat in deze lenteperiode. Verharde wegen kom je niet zo vaak tegen en het zijn meestal brede zandpaden of veldwegen die je pad kruisen. Aangezien dit al een iets langere wandeling is, kruis je uiteraard wel enkele dorpskernen. De mooiste hiervan is misschien wel Zoutleeuw, waar de statige kerk weet te imponeren.

Geklasseerde weg

Hierna gaat het over een geklasseerde weg die geplaveid is met kinderkoppen naar Orsmaal. In 1914 was dit één van de eerste terreinen in Vlaanderen waar het Belgische leger slag leverde met de Duitse invaller in 1914 en enkele informatieborden houden deze herinnering levendig. Op deze zonnige dag kabbelt de Kleine Gete echter frivool verder. Op zowel de Grote als de Kleine Gete vind je een heleboel watervogels, maar reigers foerageren vreemd genoeg in de aanpalende weides tussen de koeien.

In het laatste gedeelte tussen Orsmaal en Wommersom gaat het een klein beetje naar omhoog, al gaat de klim van twintig meter wel vrij gestaag. Ook hier zie je weer velden en fruitgaarden, maar dit plaatselijke plateau zorgt wel voor een mooi overzicht van de lager gelegen omgeving. Via een binnendoor langs een klein voetbalterrein gaat het terug naar de kerk van Wommersom en zijn de ruim twintig kilometers afgemaald.

Conclusie

Waarom dit de fruitstreek wordt genoemd, is na deze wandeling meteen duidelijk want je komt hoofdzakelijk velden en fruitgaarden tegen. Dit is een leuke kennismaking met de streek, maar kan na verloop van tijd wel beginnen te vervelen. Een kleine passage door de Grote Getevallei in het begin van de wandeling zorgt voor de enige vorm van variatie in deze wandeling die toch geslaagd mag genoemd worden.

Wandelen in Vlaanderen: Hagelandse heuvels en verrukkelijke velden in Holsbeek

Het Hageland vormt het prachtige decor voor deze wandeling dat een amalgaam is van boswandelingen, door velden trekken en moerasgebieden bezoeken. Dit zorgt voor een divers landschap met in het midden van het parcours het Kasteel van Horst als publiekstrekker.

Chartreuzenbos

Bij de Sint-Mauruskerk in Holsbeek kan je je wagen parkeren en deze kerk fungeert eveneens als startplek van deze route. Na amper één kilometer ben je al in het Chartreuzenbos waar het niet altijd vanzelfsprekend is om de juiste route te vinden. Dit bos is ongeveer zeventig hectare groot en kent enkele spectaculaire hellingen die voor de eerste hoogtemeters op deze wandeling zorgen. Het gaat plots van dertig meter naar vijfenzeventig meter boven de zeespiegel en deze hellingen zijn steiler dan verwacht. Na het plateau gaat het echter al even snel terug naar beneden. Het Chartreuzenbos is getooid met diverse loofbomen en weet daardoor als boswandeling zeker te imponeren.

Minstens zo imponerend zijn de volgende kilometers die door voornamelijk velden, akkers en graslanden gaan. Zo ver het oog kan zien zie je enkel het bruin van omgeploegde akkers of het groen van velden. Ook hier kan het plots naar omhoog gaan met een helling van veertig meter hoog. Deze wandeling maakt deel uit van het wandelnetwerk van Hagelandse Heuvels en die naam is zeker toepasselijk gekozen.

Rode Ridder

Op ongeveer tien kilometer vind je het Kasteel van Host, wereldberoemd in Vlaanderen omdat het de thuishaven is van de Rode Ridder in de gelijknamige strips. Het kasteel zorgt voor een pittoresk beeld omdat het omgeven is door een prachtige slotgracht die wel heel erg hoog staat. Het is hier groener dan de voorbije kilometers en je wandelt hier door broek en enkele verharde wegen. Zelfs de verharde wegen zijn een plezier om te wandelen, want het is er ontzettend rustig en je krijgt de gelegenheid om een kleine watermolen te bezichtigen.

Het tweede gedeelte van de wandeling is vrij vlak en de Hagelandse heuvels hebben nu plaatsgemaakt voor groene passages door broeken waar de Molenbeek de rode draad vormt. Voor het zover is, is er eerst een passage van ongeveer één kilometer langs de Blauwmolenstraat. Dit is een verharde weg die relatief druk is. Dit is een horde die je helaas moet nemen, maar je wordt wel beloond met prachtige kilometers door de Vallei van de Molenbeek. Je volgt deze waterloop bijna vier kilometer met een landschap dat zich ongetwijfeld tot het meest diverse landschap mag rekenen van de streek. Graslanden worden moeiteloos gecombineerd met ven, loofbomen en holle wegen.

Het slotstuk gaat terug naar Holsbeek waar je door onvervalst moerasgebied loopt. Je ziet hier verscheidene plassen waar kikkers en padden wel heel erg enthousiast zijn om te kwaken. Natuur zorgt meestal voor sereniteit, maar dat is bij dit kwaakconcert allerminst het geval. Via een servitude gaat het terug richting centrum en de kerk vind je enkele honderden meters later.

Conclusie

Deze vier uur durende wandeling biedt een mooi overzicht van wat het Hageland allemaal te bieden heeft. De holle wegen en steile hellingen van het Chartreuzenbos zijn een leuke introductie, de prachtige velden daarna zijn minstens even prachtig en het groen rond het Kasteel van Horst en de Molenbeek zijn niet te versmaden. Dit is dus zeker en vast een leuke wandelroute!

De route vind je terug op deze link. 

Wandelen in Vlaanderen: Al zinderend door Zelem en Schulensmeer

Dit is een ruim vier uur durende wandeling van ongeveer 22 kilometer die de omgeving van Zelem verkent. Het landschap is verrassend divers met bossen, weilanden en ruigtes, maar ook passages langs de Demer en Schulensmeer. De nabijheid van de E313 gooit helaas soms roet in het eten.

Natuurpracht

Het voorziene startpunt was eigenlijk de Duizendjarige Eik in Lummen, maar door wegenwerken moest ik een alternatief startpunt zoeken. Dit werd de Zelemsebaan waar je vlakbij het natuurgebied de Schurfert bent. Dit natuurgebied is echter het eindstation van deze wandeling en in het begin spelen de bossen van Hees gastheer. Deze bossen zijn een verzameling van zowel naald- als loofbomen en worden begrensd door enkele open weilanden en akkers die je vergezellen op het pad.

De natuurpracht is naar Vlaamse begrippen fantastisch met passages door het Zelems Moeras en de Vallei van de Zwarte Beek. Onderweg kruis je ook een spoorweg en zijn er een aantal stukken bij die gaan langs verharde wegen. Dit zijn echter landelijke wegen en voor de natuurliefhebber is er genoeg te zien. Het is duidelijk dat dit landbouwgebied is en via een vrij lange zandweg naast boerderij(en) ben je onderweg naar het domein van Sint-Jansberg.

Sint-Jansberg

Bij de bossen van Sint-Jansberg gaat het naar omhoog en wandel je gedurende twee kilometer door het bos dat vroeger eigendom was (of nog is?) van het gelijknamige klooster in de buurt. Het bos kent een grote variatie aan boomsoorten en is daarom alleen al een bezoekje waard. De volgende twee kilometers zijn van een minder allooi, want dan gaat het helaas over een wat drukkere straat van Linkhout richting de Demer. Dit kan wel een stoorzender zijn voor iemand die enkel op zoek is naar natuurpracht en rust. Je kruist hier eveneens de E313 die je al veel eerder kon horen.

Het mooiste stuk vind ik zelf de omgeving van het Schulensmeer en de tocht langs de Demer. Deze omgeving is eigenlijk één groot overstromingsgebied dat dient om het peil van de Demer te controleren. Zodoende is het prachtige Schulensmeer ontstaan. Zo ver het oog reikt, zie je hier felgroene weilanden als je over het verhoogde jaagpad naast de Demer wandelt.

Schulensmeer

Wat later volgt het Schulensmeer zelf en dit is een paradijs voor vogelliefhebbers. Ruim 250 verschillende watervogels hebben van dit meer hun thuis gemaakt en bovendien ligt het op een populaire vogeltrekroute. De oevers van het meer zijn bedekt met riet, dus om vogels te spotten moet je op zoek gaan naar de beste plekjes. Daarna gaat het weer naar bosrijke gebieden, maar concerteert de E313 helaas ook met een ballade van rol- en rijgeluiden. Het breekt toch gedeeltelijk de charme van deze wandeling en het helpt ook niet dat de passage langs de E313 ruim anderhalve kilometer duurt.

Het volgende stuk gaat naar het domein van de Duizendjarige Eik, maar eerst is er een leuke passage langs enkele akkers wat me een poldergevoel bezorgde. Het domein is hier genoemd naar een eik die meer dan duizend jaar oud is, maar daarnaast is dit ook een leuk (en populair) wandelgebied. Op een open vlakte is er ook kleine uitkijktoren waar je kan genieten van het zicht rond de Vallei van de Zwarte Beek.

Het slotstuk gaat onoverkomelijk langs een drukkere weg om de verbinding te maken met het natuurgebied de Schurfert waar ik drie maanden geleden al eerder was bij een nieuwjaarswandeling. Dit gebied kenmerkt zich door zijn weilanden en weidevogels die hier nestelen. Op mijn wandeling ben ik echter geen vogels tegengekomen. En op net geen 22 kilometer is de lus volgemaakt.

Conclusie

Dit is een mooie wandeling, maar wel met duidelijke gebreken. De biodiversiteit van de bossen en het prachtige overstromingsgebied rond Schulensmeer maken deze wandeling meer dan de moeite waard. De aanwezigheid van de E313 kan echter storend werken en ook de twee kilometer lange passage door Linkhout in het midden verstoort het ritme van de natuur.