dinsdag 16 maart 2021

Pandemische Oscars

Het duurde wat langer dan gewoonlijk, maar gisteren zijn eindelijk de nominaties voor de Oscars van dit jaar bekendgemaakt. Normaal gezien is het award season al lang voorbij, maar in de tijd van het nieuwe normaal hebben we er even langer op moeten wachten. Zoals verwacht is het een mager jaar geworden omdat veel producties zijn stilgezet door het virus of uitgesteld naar - hopelijk - betere tijden. Veel studio's hebben eieren voor hun geld gekozen en hun filmproducties doorverkocht naar streamingplatforms die daar gretig gebruik van maken. Het is dus geen toeval dat Netflix net nu grossiert in de nominaties. De jaren er voor was het blij als het een aantal nominaties überhaupt had. 


Slokop van dit jaar is Mank van David Fincher die tien nominaties heeft gekregen voor de 93ste Academy Awards. Dit is een traditionele biopic over de scenarioschrijver van Citizen Kane, maar dan voorzien met de ziekelijke zin voor perfectie van Fincher en een sublieme Gary Oldman die zoals altijd het beste van zichzelf geeft. Voor Fincher kan dit eindelijk een erkenning van zijn artistieke talent betekenen aangezien nog geen enkele film van hem een beeldje kon verzilveren ondanks enkele eerdere nominaties voor onder andere The Social Network en The Curious Case of Benjamin Button. In het zog van Mank zijn er zes andere titels die zes nominaties hebben binnengehaald waaronder stalgenoot The Trial of the Chicago 7. Dit is de verfilming van een berucht proces in 1968 waarbij een zevental links-georiënteerde amokmakers politiek werden afgerekend. Aangezien beide films uit de stal van Netflix komen, heb ik ze al bekeken, net zoals Ma Rainey's Black Bottom dat geïnspireerd is op het gelijknamige toneelstuk. 


Normaal gezien neem ik de moeite om de voornaamste genomineerde Oscar-films te bekijken, maar dat is nu wat moeilijker aangezien het aanbod verspreid is over verscheidene streamingplatforms. Andere grote titels zoals The Father, Judas and the Black Messiah, Minari, Nomadland en Sound of Metal kan ik niet op Netflix bekijken en eerlijk gezegd heb ik niet veel zin om deze films te gaan bekijken aangezien het ook een beetje de keuze van de armoede is. Niet dat ik deze films tekort wil doen, maar het is nu eenmaal een feit dat de grote kanonnen dit jaar niet deelnemen. Ik kijk ieder jaar uit naar de resultaten van de Oscars, maar bij deze editie zal het met net een tikkeltje minder interesse zijn. 


Andere noemenswaardige nominaties zijn er voor Chadwick Boseman en Sacha Baron Cohen. Boseman krijgt postuum een nominatie voor beste acteur nadat hij op 42-jarige leeftijd veel te vroeg is gestorven aan kanker. Cohen krijgt - ietwat verrassend - een nominatie voor beste mannelijke bijrol, maar is eveneens genomineerd voor best aangepast scenario voor zijn tweede Borat-film. Een niet alledaagse combinatie voor Cohen. De tweede Borat-film weet ook een andere nominatie te scoren voor Maria Bakalova als beste vrouwelijke bijrol. Bakalova werd enkele maanden geleden wereldnieuws toen Rudy Giulliani zijn broek voor haar uitdeed. De politieke ondertoon van Hollywood zal wel mede debet zijn aan haar nominatie... 


Deze Oscars zijn historisch, maar dat heeft alles te maken met de situatie in de wereld en niks met de Academy Awards zelf. Met Tenet is er vorig jaar slechts één echt grote film uitgekomen en die heeft amper twee nominaties voor technische categorieën weten te scoren. Voor Fincher kan deze editie zijn grote erkenning worden, al vermoed ik dat het eerder één of twee beeldjes zullen zijn omdat Mank een goeie film is, maar geen fantastische.