Welke twee horloges kan je haast perfect combineren als je op zoek bent naar horloges die de tand des tijds hebben doorstaan? Dat zijn er veel, maar bij de betaalbare exemplaren is de keus niet erg groot. Een duo dat steevast wordt genoemd zijn de King Seiko en Omega Seamaster. De eerste is een ter ziele gegane lijn die wedijverde met Grand Seiko in de jaren zestig en zeventig. Bij de Seamaster kan je terecht over een icoon spreken, maar is de prijs nooit de hoogte ingeschoten omdat de marketingmachine door Omega volop werd ingezet bij zijn grotere broer Speedmaster. Dat maakt dat je met een betaalbaar budget deze mijlpalen uit de horlogorie kan aanschaffen.
King Seiko 4502-7010
Het maagdenvlies bij vintage horloges was bij mij nog niet gebroken en voor de allereerste keer zocht ik toch naar een speciaal iemand. Die iemand is de King Seiko 4502-7010 geworden. De keuze voor deze Seiko werd ingegeven door een aantal criteria. Eerst en vooral de prijs die niet te hoog mocht zijn. Uiteindelijk betaalde ik 365 euro voor dit exemplaar wat een billijk bedrag is voor dit Japans horloge uit het middensegment. Daarnaast ben ik altijd op zoek naar variëteit en deze specifieke King Seiko beantwoordde aan dit criterium door zijn movement. Het 4502-movement is namelijk een horloge dat tikt aan vijf hertz ofwel 36000 slagen per uur. Zo’n horloge had ik nog niet mijn collectie en met de komst van de King Seiko kon ik ook deze checkbox afvinken. Een bijkomend voordeel is dat de kast ontworpen is met de beroemde ‘grammar of design’ van Toro Tanaka in het achterhoofd. De eerlijkheid gebiedt me echter om te zeggen dat de kastvorm (verwijzend naar referentie 7010) mooi is vormgegeven, maar wel wat anoniem door het horlogeleven stapt.
Deze hi-beat handopwinder is het perfecte dress watch voor de hedendaagse gentleman, ook al dateert mijn King Seiko van 1971. Het meet 36 mm en beantwoordt daarmee aan de geplogendheid dat dress watches traditioneel gezien een iets kleiner formaat hebben. De lugs lijken echter lang uitgerokken tentakels waarmee het horloge een fractie groter toont dat het effectief is. De wijzerplaat is gezegend met een linnen patroon waar door de jaren heen enkele sporen van patina zijn terug te vinden. Het horloge ademt verfijndheid uit met flinterdunne indices en wijzers die de grens van anorexia lijken op te zoeken. Het gebolde glas maakt de King Seiko één of twee milometer dikker, maar het effect is nihil op het totaalbeeld. De afwerking is verheven boven het plebejese proletenland door factoren zoals de gesigneerde kroon en het medaillon op de achterzijde.
Omega Seamaster Day Date
Ik weet niet of Omega werd beschouwd als een luxemerk in de jaren zeventig van de vorige eeuw, maar hun horloges uit dit tijdperk worden in ieder geval aangeprezen als luxehorloges. Waar de Speedmasters minstens 1500 euro kosten, zijn de Seamasters nog te vinden voor éénderde van die prijs. Voor mijn exemplaar betaalde ik 620 euro wat een stukje boven de marktprijs is. Dit is voornamelijk toe te schrijven aan de zekerheid die ik zocht en ik vond de geruststelling in het feit dat dit horloge kwam van een Britse horlogezaak. Omega’s Seamaster-lijn bestaat uit een aantal subcollecties en biedt niet alleen robuuste duikers aan. Deze Day Date bijvoorbeeld is ontegensprekelijk een dress watch en zou een archieslecht duikhorloge zijn met een waterdichtheid van slechts dertig meter. De Seamaster vertoont in mijn ogen wat meer karakter dan de klinische King Seiko door de tonneau kastvorm en geïntegreerde bracelet. Plaats deze Omega in een vintage collectie en hij valt ogenblikkelijk op.
Deze Day Date dateert van 1979 uit een periode waarin de Zwitserse horlogeindustrie de quartzcrisis trachtte te bezweren door het aanbieden van goedkopere automaten. Het concept van de Seamaster lijkt ontsproten te zijn uit het hoofd van de hoofd Boekhouding met kostenbesparing als centraal thema. De personificatie hiervan is het 1020-movement dat synoniem staat voor een minuscule hartverzakking bij ongeoefende horlogemakers. Dit uurwerk is vereenvoudigd in zijn ontwerp, maar helaas ook minder ambachtelijk gemaakt met als eindresultaat goedkopere, poreuze onderdelen. Gelukkig heb ik hier geen last van en werkt mijn horloge zonder horten of stoten. Het verticaal gelijnde patroon van de wijzerplaat is moeilijk waarneembaar tenzij het licht met de juiste invalshoek op de wijzerplaat valt. Bij kunstlicht lijkt de kleur van de wijzerplaat op een soort van parelmoer, bij een lachend zonnetje van moeder natuur is de kleur dan weer lichter. Het karakter van een dress watch wordt bij deze Seamaster geaccentueerd door het bolle glas van Hesaliet dat het licht gebolde glas van de King Seiko niet één, maar wel twee keer overtreft. Ook hier zie je dat de afwerking geen zweem van goedkoopheid vertoont door details zoals het opgelegde Omega-logo, het beroemde embleem van het zeepaardje op de achterzijde en een bracelet dat na bijna acht lustra nog altijd erg solide aanvoelt.
Meesterlijk of koninklijk?
Dit tweetal is een mooi startschot om een vintage collectie uit te bouwen, maar zijn wel niet meteen complementair aan elkaar. Beide horloges zijn namelijk toonbeelden van dress watches, maar de karakters hebben anderzijds een duale invulling gekregen van hun Japanse en Zwitserse broodheer. De King Seiko is een illustratie van een klinische, gesofistikeerde ambacht. Het ziet er allemaal piekfijn uit, er valt op de afwerking helemaal niks af te dingen, maar het mist in mijn ogen wel wat karakter. Vraag mij wat deze King Seiko zo bijzonder maakt en ik zal lang moeten nadeken. Het presenteerbladje oogt nochtans imponerend met het vijf hertz movement, het ontwerp van Tanaka en een betaalbaar prijskaartje. De King Seiko is een horloge voor mensen die handelen uit rede.
In tegenstelling tot zijn confrater is de Seamaster een voorwerp van (gematigde) emotie en weet het te overtuigen door zijn curieuze combinatie van tonneau kastvorm, geïntegreerde bracelet en gebold glas. Het is geen wulpse schoonheid, maar weet het zijn vormen wel goed te presenteren. De pin-up uit Omega’s collectie zal het echter nooit worden. De Seamaster is één millimeter kleiner dan de King Seiko, maar oogt net iets indrukwekkender dan dat ie in realiteit is door het lijnenspel van kast en bracelet dat naadloos in elkaar overgaat. Het is door dit soort dingen dat deze Zwitser haaks staat op de afgeborstelde Japanner. Dat betekent echter niet dat de twee elkaar naar het leven staren. De King Seiko voelt zich onmiddellijk thuis op wat chiquere feestjes of aangelegenheden, terwijl de Seamaster een graag geziene gast zal zijn op cocktailparty’s of aan een strandbar in de zomer.
