Deze zomer was ik niet van plan om op vakantie te gaan, maar een vriend vroeg om hem te vergezellen bij een korte zomerse trip naar de Bodensee. Hij beleeft namelijk een hectisch jaar op beroepsvlak en was op zoek naar wat rust. Een meertje nabij de Alpen klinkt dan leuk en hij boekte dus enkele overnachtingen bij het Zwitserse Gottlieben. De Bodensee is een behoorlijk groot meer en meet 473 km² en vormt eveneens de natuurlijke grens tussen Duitsland, Zwitserland en Oostenrijk. Gottlieben is echter gelegen aan een verbindingskanaal van vier kilometer dat de Bodensee verbindt met de kleinere Untersee (63 km²). We arriveerden in een week dat het bloedheet was en dan is een verblijfplaats in dit idyllische plekje een welgekomen geschenk!
Dag 1 en 2
De reis was zo uitgestippeld dat we pas bij dag twee arriveerden in Gottlieben en dat we eerst halt hielden bij Ludwigsburg als tussenstop. Achteraf blijkt dat dit geen geniaal idee was, want Gottlieben was amper twee uur verder rijden en in Ludwigsburg is er eigenlijk niet gek veel te zien. Ons hotel bevond zich vlakbij het slot Monrepos dat gelegen is aan een klein meertje. We arriveerden rond drie uur bij het hotel en hoewel dit een mooi plekje is, ben je er snel op uitgekeken. De wandeling rond het meertje duurt maximaal een half uur en in de nabijheid zie je enkel een golfterrein. Het is wel bijzonder dat het golfterrein mee deel uitmaakt van het meer en zo zie je golfers balletjes slaan vlak naast het groen van het meertje. Aangezien er 's avonds niet gek veel te doen is in Ludwigsburg besloten we om het beste te maken van het schitterende weer en een terrasje te doen op de marktplaats van Ludwigsburg. Dit is een gezellige, autovrije plek die wordt gedomineerd door de kerk in barokstijl.
Dag twee stond ook in het teken van een laag tempo aangezien we slechts vanaf twee uur konden inchecken bij het hotel in Gottlieben. Dat betekende dus op het gemak rustig ontbijten in Ludwigsburg, een aantal keer stoppen onderweg en in Gottlieben even iets eten vooraleer we incheckten bij het hotel. 's Avonds werd eindelijk de eerste bezienswaardigheid van dit zomers intermezzo bezocht: de watervallen van de Rijn. Deze watervallen zijn de grootste van Europa en zijn 23 meter hoog en 150 meter breed. Ze werden gevormd bij de laatste ijstijd en kennen een doorstroming van 1250 kubieke meter water per seconde. De beste manier om deze watervallen te aanschouwen is met een obligaat boottochtje en dat leverde enkele mooie beelden op. Hoewel dit in het niet valt in vergelijking met de watervallen van Iguazu die ik eerder dit jaar heb bezocht, blijft het toch leuk om deze parel van de natuur te aanschouwen.
Dag 3
Omdat de Bodensee en Untersee een natuurlijke grens vormen tussen Zwitserland en Duitsland is het niet altijd evident om ergens te geraken. Op de derde dag moesten we namelijk de ferry nemen om aan Duitse zijde te geraken. Dit kostte wat tijd en moeite, maar werd dubbel en dik terugbetaald met de mooiste dag van deze korte vakantie. Rond de middag bezochten we namelijk het paalwoningmuseum in Unteruhldingen. In 4000 tot 800 voor Christus waren er in de Alpen talrijke nederzettingen met paalwoningen en dit museum bevat een reconstructie van 23 paalwoningen die hier duizenden jaren geleden waren gebouwd. Het museumbezoek begint met een Duitstalige, nietszeggende inleiding bij een videomuur maar duurt gelukkig niet te lang.
De woningen buiten zijn de echte attracties en bieden een goed overzicht van hoe het leven er toen uitzag. Archeologen hebben een idee hoe het leven er toen uitzag, maar het blijft giswerk. De reconstructies zijn dus wetenschappelijk onderbouwd, maar daarom niet per definitie een exacte representatie van hoe het leven er toen uitzag. Helemaal accuraat of niet, de paalwoningen zijn mooi gebouwd en verschillende panelen geven tekst en uitleg bij het leven in het stenen en bronzen tijdperk in Europa. Zeker een aanrader als je geïnteresseerd bent in geschiedenis of hoe mensen vroeger leefden.
De namiddag omvat een bezoek aan het bloemeneiland Mainau dat vlakbij gelegen is. Inclusief oversteek met de boot kost dit ongeveer twintig euro, maar je krijgt er wel een prachtig bezoek voor terug. Mainau is een klein eilandje in de Bodensee en is eigenlijk één gigantisch park met ontzettend veel bloemen en bomen, maar bestaat ook uit een slot, kinderboerderij en vlindertuin. De diversiteit aan bloemen is werkelijk enorm en op deze schitterende zomerdag werd ik overweldigd met bloemen in de meest felle kleuren. Het park is behoorlijk groot en het is gemakkelijk om cirkeltjes te lopen. Zelf heb ik bij de ingang een kaartje genomen en gebruikte ik een pen om de reeds bewandelde paden aan te duiden. Dat maakte mijn leven een stuk gemakkelijker!
De ene bloem is kleurrijker dan de andere en je vindt een groot assortiment aan bloemen in dit park: orchideeën, rozen, narcissen, tulpen, hyacinten, azalea's en dahlia's. Door het milde klimaat van de Bodensee zie je hier ook meer exotische boomsoorten zoals palmbomen, sinaasappelbomen, citroenbomen en mandarijnbomen. In het midden van het park bevindt zich een groot aboretum waar je klassiekere, grotere bomen ziet met een omvangrijke boomstam. Deze bloemenpracht is ideaal om te onthaasten en vormde voor mij het persoonlijke hoogtepunt van de reis.
Dag 4
Wanneer je in Zwitserland bent, kan je eigenlijk niet onderuit aan een bezoek aan een Alpentop en zo geschiedde. De bestemming voor deze dag was de Chäserrugg, één van de zeven toppen van het bergmassief van Churfisten. Churfisten is een pittoresk massief dat - zoals elke Alpenmassief - er prachtig uitziet, maar minder naambekendheid geniet bij toeristen. Onterecht, want je kan hier namelijk heerlijk hiken door prachtige routes die een magnifiek panorama bieden op diverse valleien. Aan de top word je bovendien getrakteerd op een prachtig zicht op de Walensee dat aan de voet van dit massief is gelegen.
De Chäserrugg is 2262 meter hoog en de makkelijkste manier om boven te geraken is via een kabeltreintje dat je naar het tussenstation van Iltios brengt en vervolgens neem je daar een kabellift die je naar de top van de Chässerrug brengt. Aan de top vind je eveneens een observatiedek met restaurant, maar daar ben ik niet geweest. Ik ging namelijk onmiddellijk wandelen en de eerste wandeling was de Rosenboden-Panoramaweg die ongeveer een uurtje duurt. Deze wandeling is een lus over een plateau dat bezaaid is met prachtige Alpenbloemen en biedt eveneens een fantastisch overzicht over de weidse omgeving waar je maar liefst zes landen ziet en meer dan vijfhonderd toppen.
De volgende wandeling was een afdaling van de top naar het station van Itlios. Deze wandeling duurde minder dan twee uur, maar het meegenomen wandelkaartje kondigde deze afdaling aan met moeilijkheidsgraad medium en dat was zeker niet gelogen. Het eerste gedeelte van de afdaling is zeker niet technisch, maar soms wel verraderlijk door de grillige ondergrond van rotsen dat bezaaid is met losse kiezelsteentjes. Gecombineerd met een steile afdalingsgraad leverde me dit twee (kleine) valpartijen op.
Het mooiste stuk van deze wandeling is wellicht de transitie naar het grasland waar de ondergrond gestaag transformeert naar een smal bospaadje dat nog steeds getooid is met rotsen, maar wel meer verdoken en slechts sporadisch aanwezig. Naar mijn mening krijg je hier ook de mooiste vergezichten te zien met enkele valleien die je in detail kan bekijken. Tenslotte zijn er nog de alpenweiden waar ik ook nog enkele koeien ben tegengekomen. De bewegwijzering is hier dik in orde en verdient zeker en vast een aanbeveling. Het is namelijk quasi onmogelijk om hier verloren te lopen. Op het einde van de dag rijden we nog naar de Walensee om enkele pittoreske foto's te nemen voor het plakboek.
Dag 5
Oorspronkelijk was het mijn bedoeling om op deze dag af te zakken naar Lauterbrunnen, de officieuze hoofdstad van het hiken in Zwitserland. Dat hield in dat ik eerst een auto ging huren en daar ging het plan de mist in. In deze drukke zomertijden zijn bij de meeste autoverhuurbedrijven alle wagens verhuurd en ik had verzaakt om een auto te reserveren. Een dagje Lauterbrunnen werd zo dus noodzakelijkerwijs omgeruild tot een uitblaasdagje in Reichenau. Reichenau is een eilandje dat in vogelvlucht vlakbij Gottlieben is, maar dat nam niet weg dat er naartoe varen (en terug) een stevige duit kostte: ruim twintig euro.
Reichenau is één van de drie sites nabij de Bodensee dat is erkend als Unesco werelderfgoed. Het eilandje is namelijk gezegend met enkele kerken die meer dan duizend jaar oud zijn. Dit eiland is een stuk groter dan bijvoorbeeld Mainau en de beste manier om van Reichenau te genieten is eigenlijk per fiets. Ik besloot om het eiland te voet te verkennen en door het warme zomerweer gebeurde dit aan een gezapig tempo.
De twee kerken die ik heb bezocht zijn de Münster St. Maria und Markus kerk in het centrum en de De Stiftskerk HH. Petrus en Paulus aan de rand van het eilandje. Er was ook een derde kerk met begeleid bezoek, maar dat liet de klok niet toe aangezien de terugweg al rond kwart voor zeven werd ingezet. De kerkjes zijn vrij doorsnee en blinken enkel uit in hun ouderdom. Bij het pendelen tussen de kerken zie ik dat Reichenau bestaat uit talrijke serres. Vroeger bevonden zich hier wijngaarden, maar momenteel worden hier vooral groenten gekweekt. Ik vroeg me wel af of de verzengende hitte van deze dag de oogst zou vernietigen. Omdat het zo heet was, heb ik ook grotendeels geluierd en daarom is deze dag helaas ook de minste van allemaal geworden.
Conclusie
Ik zou nooit zelf op het idee gekomen zijn om op vakantie te gaan in de buurt van de Bodensee, maar deze locatie is in de zomer een ideale plek om uit te rusten en eveneens een ideale uitvalsbasis om de nabijgelegen Alpen te bezoeken. De locatie in Gottlieben is schitterend, maar helaas ook vrij duur en daarom raad ik aan om eerder een verblijf in het centrum van Konstanz te zoeken. Minder idyllisch, maar ook een stuk minder duur.
Houd er wel rekening mee dat Zwitserland duur is, met vaak prijzen die anderhalf of zelfs twee keer zo duur zijn als in België. Bovendien zijn verplaatsingen soms onpraktisch omdat je een ferry moet nemen. Maar met een beetje opzoekwerk en wat planningstalent kan je van een vakantie aan de Bodensee een goedkope(re) en gedenkwaardige vakantie maken!
