maandag 12 december 2016

Grand Seiko SBGR083

Limited edition
In september maakte ik voor mezelf de belofte dat ik geen horloge meer zou kopen, maar het bloed kruipt waar het niet gaan kan en sindsdien heb ik al m'n tweede horloge beet. Deze keer gaat het om de Grand Seiko SBGR083. Dit is een limited edition van zevenhonderd stuks die in 2013 is uitgebracht ter gelegenheid van het honderdjarige bestaan van de Laurel. De Laurel is Seiko's allereerste polshorloge dat werd uitgebracht in 1913. Een bijkomende bijzonderheid is dat de SBGR083 een ode is aan de 44GS uit de jaren zestig waar de kastvorm is op geïnspireerd. Ondanks deze odes heeft dit horloge genoeg smoelwerk om zich te onderscheiden van al de andere horloges in de Grand Seiko-collectie. Meer nog, de SBGR083 wordt op het internet veelvuldig genoemd als één van de mooiste Grand Seiko-horloges en daar ben ik het volmondig mee eens.



44GS kast
De blikvanger van dit horloge is ongetwijfeld de kast dat uit de jaren zestig komt overgewaaid. De lugs boven- en onderaan zijn erg elegant vormgegeven in een naar beneden hellende trapeziumvorm. In vergelijking met de Snowflake zie je in zij-aanzicht dat de lugs minder gebogen zijn en eerder heel zacht naar beneden hellen.

Taro Tanaka, het hoofd van de designstudio bij Seiko, had aan zijn ontwerpers de opdracht meegegeven om een unieke, elegante kast te maken zonder ronde vormen en met de nadruk op tweedimensionale hoeken. Tanaka mag zijn werknemers best eens op koffiekoeken trakteren, want het ontwerp van de SBGR083 voldoet allemaal aan deze vereisten. De kast schreeuwt niet om aandacht, maar is de belichaming van Seiko's filosofie van perfectie subtiliteit.



Kast vol zilverwerk
Vanzelfsprekend heeft deze Grand Seiko ook de Zaratsu-behandeling gekregen waardoor de kast en bezel blinken als zilverwerk. Het contrast met de zwarte wijzerplaat is een mooie combinatie waardoor dit uurwerk in positieve zin opvalt. Gisteren stond ik in de supermarkt en toen ik m'n boodschappen op de kassa wilde leggen, kwam de SBGR083 voorzichtig uit de mouw van m'n hemd tevoorschijn. De blik van de heer achter mij ging onmiddellijk richting m'n pols waardoor deze Grand Seiko letterlijk een blikvanger is. Had ik gezegd dat dit een verschrikkelijk duur Zwitsers horloge was, had hij het wellicht geloofd. Het nadeel van zo'n spiegelende kast is dan weer dat het enorm gevoelig is voor vingerafdrukken. Dit effect heb ik ook bij de Snowflake, maar hier valt het extra hard op door de zwarte wijzerplaat.

Boven de kast bevindt zich de bezel in ringvorm die recht naar boven loopt. De bezel valt extra op door de naar beneden hellende vlakken van de lugs. Het glas bovenaan bestaat uit saffier en als je goed oplet, zal je zien dat het een tikkeltje boven de chapter ring uitsteekt. Het effect hiervan is minimaal en het gaat hier om niet eens een milimeter. Het is een niet-alledaags ontwerp, maar ik weet het wel te appreciëren zoals het ontwerp van het horloge in het algemeen.



Inktzwarte pianolak
Seiko is gekend om de toepassing van Urushi-lak bij enkele van haar horloges. Op het internet kan ik nergens terugvinden of de SBGR083 deze behandeling heeft genoten. Deze behandeling houdt in dat de wijzerplaat met de hand wordt gelakt met het lak van de lakboom en dit proces wordt in verschillende lagen herhaald. Het behoeft dus geen verdere uitleg dat dit een kostelijk en tijdrovend proces is. Ik weet niet of dit horloge exact deze behandeling heeft genoten, maar het zal er alleszins dicht bij aanleunen als het zelfs nog niet beter is uitgevoerd. De wijzerplaat ziet er namelijk diepzwart uit met een pianolak-achige wijzerplaat. Dit niveau van afwerking van de wijzerplaat is onmiskenbaar hoger dan m'n Speedmaster Dark Side of the Moon wat toch ook niet bepaald een kleine jongen is.

Een spreekwoord zegt dat het verschil in de details zit en dat mag je bij deze SBGR083 dubbel toepassen. De zwarte wijzerplaat wordt namelijk op een uitmuntende wijze aangevuld met enkele prachtige accenten. Het meest opvallend is de dunne, gouden secondewijzer die subtiel over de zwarte wijzerplaat zweeft. Ook de Grand Seiko belettering en GS-logo onderaan zijn in het goud weergegeven wat voor een prachtig schouwspel zorgt wanneer het licht valt op de wijzerplaat. Dit contrast van goud en zwart wordt verder aangevuld met de zilveren indices. Ook de indices zijn gepolijst met de Zaratsu-techniek waardoor ze extra hard schitteren ten opzichte van de zwarte wijzerplaat. In vergelijking met de Snowflake zijn de indices hier iets anders vormgegeven. Bij de Snowflake hebben de indices contouren waardoor er meer diepgang wordt gecreëerd. De indices van de SBGR083 zijn net wat klinischer en hebben deze contouren niet, maar de eerlijkheid gebiedt me te zeggen dat ik dit niet echt mis.



Snelwandelaar
Bij Seiko heeft men een voorliefde voor wijzers in dauphine-stijl en die vind je in veel modellen terug. Bij m'n twee andere Seiko's (de SBGA011 of te wel Snowflake en SARB065) zie je dit type wijzers ook terug net zoals veel andere dress watches van de Japanse uurwerkgigant. Bij het ontwerpen van de SBGR083 heeft men iets stoutere schoenen aangetrokken en zijn de wijzers een stuk scherper vormgegeven waardoor dit horloge een sportiever karakter krijgt, maar het blijft overduidelijk een dresswatch. De SBGR083 is zeg maar de snelwandelaar van de Olympische Spelen.

De enige complicatie van dit horloge is een datumvenster op drie uur wat in een opvallend zilveren kadertje is weggemoffeld. Het datumvenstertje zelf heeft een zwarte achtergrond met witte letters. Het is net bij het schrijven van deze blogpost dat ik op deze details let en nog meer appreciatie heb voor het niveau van afwerking bij deze Grand Seiko. Op een paar vierkante milimeter zie je schoonheid in al zijn eenvoud en het vertelt ook nog eens de datum van de maand! Het enige nadeel van zo'n schitterend horloge - en dat mag je dus letterlijk nemen - is de weerkaatsing van licht. Ik overdrijf niet als ik zeg dat dit horloge twee functies heeft als ik naar het uur kijk: weten hoe laat het is en een spiegel om m'n haar goed te leggen.



Enige teleurstelling
Seiko heeft in de Grand Seiko-collectie een aantal movements met 36000 vibraties per uur, maar dit zit helaas niet bij de SBGA083. De SBGA083 moet het "maar" met het 9S65 movement doen, een movement met 28800 vibraties per uur. Die maar moet ik wel in zijn context plaatsen want het gaat hier nog altijd om een movement dat individueel geïnspecteerd is door de tophorlogemakers van Seiko. Zoals ik eerder in een blogpost schreef, zijn deze specificaties veeleisender dan die van COSC: -3/+5 seconden. Bovendien is dit horloge uitgerust met een inspectiecertificaat wat ik bij de Snowflake of Omega Speedmaster Dark Side of the Moon niet heb. Mogelijk is dit inspectieblad toegevoegd omdat het hier gaat om een gelimiteerde editie.

Net zoals alle andere Grand Seiko's uitgerust met een automatisch movement heeft de SBGR083 een doorkijkglas achteraan van saffier. De bidrectionele rotor bestaat uit twee holtes zodat je de details van het movement kan bewonderen zoals de oscillator en balansbrug. In tegenstelling tot de pover versierde movements van de goedkopere Seiko's is het 9S65 movement behoorlijk versierd met rode steentjes, vergulde schroefjes en het gouden GS-logo op de rotor. De Omega 9300 van m'n Speedmaster Dark Side of the Moon is nog van een beduidend niveau hoger, maar horlogepuristen zullen de versieringen van dit movement zeker weten te smaken.



Zeven seconden
Ondanks de grondige testen bij Seiko is de SBGA083 zeker niet het meest accurate horloge wat ik heb. Wanneer ik het om heb, verliest dit uurwerk letterlijk geen seconde, maar in stilstand is het binnenwerk minder accuraat. De eerste nacht heb ik bijvoorbeeld drie seconden verloren en de tweede nacht vier seconden, dus zeven in totaal. Ik vermoed dat dit te maken heeft met de positie van het horloge aangezien de SBGR083 - net zoals al m'n andere horloges - 's nachts in m'n horlogedoos verdwijnt. Vergelijk dit met de Speedmaster die op twee nachten een drietal seconden verliest. Ik ga hier geen verregaande conclusies aan verbinden, maar dit is m'n enige (kleine) teleurstelling in dit horloge. Anderzijds heeft het 9S65 movement een reservecapaciteit van 72 uur wat dan weer tot de top in zijn categorie behoort.

De kroon is ook deze keer een schroefkroon die zich erg gemakkelijk laat bedienen. Het horloge opwinden gaat erg gemakkelijk door de ideale omvang van de kroon. De kroon is in proportie met de rest van de kast vrij groot maar daardoor wel makkelijk te hanteren. De kroon is echter niet zo groot dat hij bij het plooien van de linkerpols in de weg zit of esthetisch opvalt in negatieve zin. Het elegante GS-logo versiert ook de kroon en het gebeurt wel eens dat ik op een onbewaakt moment op het werk er een genoegen in schep om de GS-letters op de kroon recht te zetten.



Geen titanium
Seiko maakt prachtige horloges voor weinig geld, maar één ding waar ze bijna keer op keer in falen, is het maken van een goede armband. Zelfs de Snowflake die opereert in een prijsklasse van boven de zesduizend euro heeft een armbandje waarvan ik niet durf te zeggen dat het onberispelijke kwaliteiten heeft. Ik was dus bang voor de geleverde kwaliteit van de stalen armband van de SBGR083, maar gelukkig is deze vrees ongegrond. De stalen oyster-band is erg solide en werkt met schroefjes in plaats van pinnetjes wat bijdraagt aan de kwaliteiten van een armband. Het voelt erg solide aan en het is een sprekend gemak om de SBGR083 om de pols te doen.

Ook het armbandje is met een bijna ziekelijke zin gepolijst waardoor vooral het middelste patroon opvalt. Enkel de sluiting heeft een mat, geborsteld oppervlak waardoor dit het enige onderdeel van het horloge is dat niet naar zilver neigt. Door het gebruik van een stalen armband weegt de SBGR083 substantieel meer dan de Snowflake: zo'n 150 gram ten opzichte van 92 gram. Het horloge is echter geenszins een kolos en het gewicht associeer je automatisch met degelijkheid. Hoewel de kwaliteit van de armband buiten kijf staat, benadert dit nog niet het niveau van mijn Rado D-Star.



Klinisch
Hoe vaak kan je omschrijven dat het het grootste nadeel van een horloge is dat je vingerdrukken nalaat op de zilverachtige kast? Erg weinig, maar bij de SBGR083 is dat wel het geval. Net zoals de Snowflake is dit schoonheid in al zijn eenvoud maar dan met een zwarte wijzerplaat. Niet toevallig vind ik beide horloges het mooiste van de hele Grand Seiko-collectie. Dat is natuurlijk persoonlijk want ik heb ook meningen gehoord van bezitters die dit horloge te klinisch vinden. Erg mooi gemaakt, maar naar hun mening te weinig karakter zoals je dat wel vindt bij een Marinemaster 300. Daar valt iets voor te zeggen, maar het komt altijd neer op een persoonlijke mening. Mijn bescheiden mening is dan weer dat dit een prachtig, sportief dress watch is.

Ik had net iets hogere verwachtingen van de accuraatheid van het movement, maar ik heb het dan over een horloge dat één seconde sneller is dan ik had geanticipeerd... Waar hebben we het dan over denk ik dan als ik deze zin nalees. Het is misschien ook deels te wijten aan Seiko dat te veel nadruk legt op de verbeterde chronometer specificaties. Hoe dan ook gaat het hier om een horloge dat behoort tot de meest precieze automatische horloges ter wereld voor een meer dan schappelijke prijs.
Aangezien de SBGR083 behoort tot een gelimiteerde editie van zevenhonderd stuks zal het niet eenvoudig zijn om ééntje te bemachtigen. Het is dus een kwestie om te grasduinen op het internet en hopen dat iemand zo gek is om zijn exemplaar weg te doen...  

Geen opmerkingen:

Een reactie posten