In maart dit jaar had ik een blogpost geschreven over de musea die ik in maart had bezocht. De titel van deze blog dicteert dat ik dit nu dunnetjes over doe voor de musea die ik bezocht in november. Dit zijn het Mijnmuseum in Beringen en M-Museum in Leuven.
Mijnmuseum
Het Mijnmuseum in Beringen is een voorbeeld van hoe je succesvol een vergane glorie opnieuw opbouwt. Na de Beringse mijnsluiting in 1989 is er destijds door de Belgische regering een heleboel geld opzij gezet om de Limburgse mijnstreek terug op weg te helpen. Hieruit zijn enkele maatschappijen ontstaan zoals de Limburgse Reconversie Maatschappij die met de regelmaat van de klok initiatieven lanceren om de Limburgse economie terug aan te zwengelen. Mede dankzij deze gelden is de Be-Mine ontstaan in Beringen met onder andere het Mijnmuseum. Het museum is gehuisvest in het voormalige sociale gebouw van de mijn wat het museum tamelijk klein maakt. Een vriendelijke meneer, een ex-mijnwerker, begroet persoonlijk elke bezoeker en legt kort uit hoe je door het museum wandelt en geeft wat info over steenkool.
Het museum telt een aantal kamers die telkens in het teken staan van één bepaald thema: het aantrekken van mijnwerkers, de huisvesting van mijnwerkers en jammer genoeg ook het tumultueuze einde met daarop de sluiting van de mijnen. Je vindt er een boel informatie en de audiogids vertelt het relaas van een Italiaanse mijnwerker die in de Beringse mijn heeft gewerkt. Omdat het museum echter zo klein is, kan je alles op een halfuurtje bekijken en persoonlijk miste ik diepgang bij een aantal thema's.
Het hoogtepunt van het museum is de mijnsimulatie waar je een rondleiding krijgt van een veertigtal minuten door een andere voormalige mijnwerker. Deze gids vertelt met de nodige humor over het leven van mijnwerkers en de barre werkomstandigheden waarin ze werkten en leefden. Je krijgt de toestellen en het materiaal te zien waarmee ze werkten aangevuld met enkele filmpjes. Deze simulatie vindt plaats in de kelder van het voormalige sociale gebouw en jammer genoeg dus niet in een echte mijn. De voormalige mijn is slechts op een aantal speciale dagen open, maar dat is voor mijn part genoeg reden om nog eens terug te keren naar Beringen.
M-Museum
Waarvoor de M staat bij dit museum is voor mij een groot mysterie, maar het M-Museum kan je beschouwen als een soort van stadsmuseum van Leuven aangevuld met een aantal wisselende exposities. De permanente tentoonstelling doet de geschiedenis van Leuven uit de doeken. Het toont enkele prominente beelden en schilderijen van voormalige, plaatselijke hoogwaardigheidsbekleders. Zelfs vond ik de panorama's over de Oude Markt een stuk interessanter en mooier. Dit zijn schilderijen van ettelijke honderden jaren oud en op basis hiervan zie je dat het uitzicht van de Oude Markt eigenlijk nauwelijks veranderd is.
Tijdens mijn bezoek liepen er twee tijdelijke tentoonstellingen: één van de Frans-Marokkaanse kunstenares Yto Barrada en een andere over Thomas More en z'n boek Utopia. De permanente tentoonstelling werd bovendien opgefleurd door enkele foto's van fotografe Lieven Blancquaert die soms contrasteren met de opgemaakte perfectie van enkele beelden en schilderijen. De expositie van Barrada staat vooral in het teken van politieke correctheid en hoewel het maatschappelijk relevant is, vond ik het uit artistiek oogpunt verreweg de meest povere tentoonstelling die ik ooit heb gezien. Dan was de tentoonstelling van Thomas More een stuk interessanter om te bekijken. Je ziet zo de eerste druk van het boek en soms worden er ezelsbruggetjes gemaakt naar andere thema's die hier in principe weinig mee te maken hebben. Mijn persoonlijk hoogtepunt waren de eeuwenoude landkaarten uit de zestiende eeuw van Mercator en co. De wereld zag er toen letterlijk een heel stuk anders uit wat zich vertaalt in kaarten die tegelijk vrij nauwkeurig zijn, maar anderzijds ook heel hard verschillen met de hedendaagse realiteit.
Voor een bezoek aan dit museum mag je toch zo'n twee à drie uur uittrekken. Het museum is gevestigd in een modern gebouw, maar paalt ook aan een aantal herenhuizen die eveneens deel uitmaken van dit museum. Het gebouw zelf maakt ook deel uit van de ervaring in dit museum. M-Museum heeft ontegensprekelijk enkele interessante stukken, maar helaas ook enkele kamers die een stuk minder interessant zijn. Daarom hink ik toch op twee gedachten bij m'n bezoek, al was de algemene ervaring zeker positief!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten