Vorig jaar heb ik het boekje 'Hidden Belgium' gekocht waarin de verborgen parels zijn opgesomd van het Belgenlandje. Bij de trails staat de vallei van de Ninglinspo met stip op nummer één omdat deze wandeling langs de enige bergrivier van België een erg leuke route oplevert. Het riviertje wordt een aantal keren overgestoken via een aantal bruggen, de route via stenen is technisch uitdagender dan een gewone wandelroute en er zijn zelfs passages bij waar je een touw nodig hebt om verder te komen. En het leuke nieuws is dat je dat nog eens dunnetjes mag overdoen bij de Chefna.
Ninglinspo overbruggen
Ik had het geluk dat ik kon parkeren op de parking bij het begin van de wandeling (in Sedoz), maar je mag ervan uitgaan dat deze parking vrij snel volzet is wanneer je niet vroeg genoeg arriveert. Er bestaat weliswaar de mogelijkheid om in de berm te parkeren, maar dat is helaas wel af te raden aangezien men op de N633 vrij hard durft rijden en er amper plaats is op de berm om te parkeren. De vallei van de Ninglinspo laat er allerminst gras over groeien en zodra je deze vallei binnenwandelt gaat het naar omhoog. Eerst via een breed pad, maar daarna langs de kleine paadjes vlak naast het riviertje. De ondergrond is rotsachtig waardoor je best goed uit de doppen kijkt bij het zetten van stappen.
De Ninglinspo wordt ettelijke malen letterlijk overbrugd met goed begaanbare bruggen die steeds het beste pad volgen. Soms wordt het wel wat moeilijker, maar op dergelijke plaatsen zijn er touwen tegen de rotsen gehangen waarvan je gebruik kan maken om je stabiliteit te bewaren. Aangezien je de vallei verlaat, gaat het uiteraard naar omhoog, maar de hellingsgraad is best vriendelijk voor de beenspieren. De eerste anderhalve kilometer gaat het ongeveer honderd meter naar omhoog. Waarom dit een bergriviertje wordt genoemd, wordt na ettelijke tientallen hoogtemeters duidelijk want de Ninglinspo snijdt een (niet zo diep) ravijn uit. De vallei is ongeveer 2,5 à 3 kilometer lang en daarna gaat het naar rechts om naar de Chefna, een andere beek, te gaan.
Hetzelfde spektakel
Op dit stuk gaat het opnieuw naar omhoog, maar de stijging kan de term 'vals plat' amper overstijgen. Via erg brede en goed begaanbare grintweg gaat het zachtjes naar omhoog zodat quasi iedereen op zijn dooie gemak naar boven kan wandelen. Ongeveer halfweg de wandeling zit je op een plateau en krijg je mooie vergezichten voorgeschoteld van deze prachtige streek. Je ziet hier grillige heuvelruggen die bezaaid zijn met naaldbomen naast graslanden op het plateau. Dit stuk van de route spreekt het minst tot de verbeelding, maar wanneer je naar de Chefna gaat, mag je eenzelfde spektakel verwachten als de Ninglinspo.
De Chefna is minder bekend dan de Ninglinspo aangezien deze beek niet over de watervalletjes beschikt, maar dat maakt de Chefna daarom niet minder spectaculair. In het begin stap je nog lans brede paden, maar je hebt even later de mogelijkheid om naast de oevers van de Chefna te stappen waar je uiteraard opnieuw enkele bruggetjes vindt waar je al kronkelend naast deze beek stapt. De vallei van de Chefna is vrij diep waardoor je de indruk krijgt langs een ravijn te stappen wanneer je het grotere pad kiest. Het is echter sterk aangeraden om te wandelen op de kleine paadjes naast de Chefna aangezien je hier de natuurkracht van dit beekje het meest beleeft. Op dit gedeelte van de route is het opvallend hoe hard je aan het dalen bent en is het moeilijk om te geloven dat je gedurende de eerste helft van deze wandeling zo sterk bent gestegen in hoogte.
Naast de Amblève
Op net geen elf kilometer verlaat je de vallei van de Chefna en gaat het abrupt veertig meter naar omhoog. Eerst via een bospad en daarna via kleine verharde wegen. De daling wordt terug ingezet om de N633 over te steken en hier wandel je ongeveer anderhalve kilometer naast de Amblève waar de uitstekende rotsen in het water een mooi plaatje opleveren. Het pad bestaat hier eerst uit klei, maar is daarna gebetonneerd. Dat is daarom niet altijd een voordeel, want sommige stukken hellen uit en is het gemakkelijk om over te vallen zoals een wandelgenoot mocht ondervinden. De smak op beton maakt het zeker niet zachter... Het laatste stuk gaat via de N633 terug naar de parking van Sedoz.
Conclusie
Dit wordt één van de mooiste wandelingen in de Ardennen genoemd en het is gemakkelijk om te zien waarom. De passage langs de Ninglinspo is een absolute aanrader en is ontzettend leuk om te doen. Het stuk langs de Chefna spreekt misschien minder tot de verbeelding, maar is nog steeds fantastisch om te doen. Enkel het overgangsstuk tussen de valleien van de Ninglingspo en Chefa weet minder hoge ogen te gooien.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten