Op Hodinkee bestaat er een (helaas ter ziele) gegane reeks van artikels over de Two Watch Collection. Het idee achter deze artikels is welke twee horloges een gouden combinatie vormen wanneer je een collectie hebt van slechts twee horloges. Deze artikels weten zich van andere artikels te onderscheiden omdat het de grenzen van subjectiviteit opzoekt en er wordt niet zomaar een factueel presenteerbladje overlopen.
Als ik naar mijn eigen collectie kijk, zijn er onmiddellijk een paar combinaties die volgens mij een mooii tweetal vormen. In de eerste plaats denk ik dan aan mijn twee Grand Seiko's die een erg complementair duo vormen: de Seiko SBGA011 en de Seiko SBGR083.
SBGA011
In de wetenschap wordt liefde beschreven als een biochemische reactie die maximaal drie jaar duurt en gelukkig heb ik mijn Seiko SBGA011 nog geen drie jaar zodat ik nog altijd in de periode van verliefdheid verkeer. Ik ben slechts een paar jaar bezig met mijn horlogehobby en wanneer je niks van deze wereld kent, valt het op hoe groot de keuze is aan horloges. Maar zelfs in een overaanbod van horloges distingeert de Seiko SBGA011 zich van de rest. Ik had me nog maar een paar maanden verdiept in het universum van horlogerie en toch wist ik het zeker: dit horloge moet ik zeker hebben. Voor mij stond er een geweldig plaatje van deze Seiko in al zijn glorie.
De geneugten van deze Seiko zijn voornamelijk toe te schrijven aan de prachtige witte wijzerplaat. De witte wijzerplaat bestaat namelijk uit vier aparte texturen waarbij elke textuur apart in een hoogoven wordt vormgegeven. Vier sessies later krijgt men dan de hemelse wijzerplaat van de SBGA011. Aangezien dit proces volgens de wetten van de natuur verloopt (lees: ongecontroleerd) bestaat elk exemplaar uit unieke texturen waardoor de wijzerplaat van elke SBGA011 er een tikkeltje anders uitziet. De ingenieurs en managers bij Seiko zagen dat dit iets bijzonders ging worden en hebben dan goed nagedacht over het verdere ontwerp van dit horloge. Omdat de SBGA011 zo uniek was, heeft men bij Seiko hun meest geavanceerde uurwerk in deze Grand Seiko geplaatst: Spring Drive. Deze technologie laat toe dat de prachtige blauwe secondewijzer over de wijzerplaat glijdt in plaats van dat het tikt zoals bij andere automaten. Een kleine opoffering die hierbij wordt gemaakt, is dat er geen enkel geluid wordt geproduceerd en daardoor boet het horloge helaas wel een klein beetje in qua charme.
De bijnaam van de SBGA011 is de Snowflake omdat het zo licht is als een sneeuwvlokje. Het gebrek aan gewicht is te danken aan het gebruik van titanium voor het armbandje waardoor de Snowflake minder dan honderd gram weegt en amper present is op de pols. Voor mij betekende dit ook de eerste ontmoeting met de Zaratsu-polijsttechniek van Seiko en dat ziet er echt imponerend uit als je dat nooit eerder hebt gezien. Met behulp van MEMS-technologie worden wijzers, indices en kast haarfijn gepolijst op een haast buitenaards niveau waardoor de Grand Seiko een erg glad uiterlijk krijgt toegemeten. De Snowflake is echter meer dan de som der delen en ziet er niet alleen fantastisch uit, het voelt ook als een artisanaal meesterwerkje aan. Wanneer ik wat langer naar het horloge kijk, word ik bijna altijd overvallen door leuke details die nauwelijks opvallen zoals de reflectie van het licht op het prachtige Grand Seiko-logo of de geblauwde secondewijzer dat kleur geeft in de witte sneeuwwereld van dit frivoliteitenwerkje.
SBGR083
Hoe groot mijn liefde voor de SBGA011 ook is, er is een ander exemplaar uit de collectie dat ik net een tikkeltje mooier vind: de SBGR083. Men zegt dat over smaken en kleuren niet valt te redetwisten en dat heb ik (gelukkig) aan den lijve ondervonden toen dit horloge te koop werd aangeboden nadat de bezitter het horloge zelf amper een maandje had en er ontevreden over was. Hoewel het theoretisch onmogelijk is, ben ik er zeker van dat ik sneller dan het licht was toen ik reageerde op de advertentie. De verkoop was snel beklonken en wat ben ik blij dat ik deze schoonheid tot mijn collectie mag rekenen. Waar de SBGA011 een prijsbeest is dat graag in de schijnwerpers staat, is het karakter van de SBGR083 een tikkeltje rebelser en subtieler. Hier vind je geen Spring Drive, maar wel een ouderwets 9S55 movement met "slechts" 28 800 tikken per uur en dus niet de echte hi-beat zoals die van de SBGH001. De zwarte lak van de wijzerplaat is ook minder indrukwekkend dan die van zijn sneeuwwitte collega en bestaat slechts uit één textuur. Gelukkig zegt kwantiteit ook niet alles want de pianolak-achtige zwarte wijzerplaat ziet er eveneens fabuleus uit.
Persoonlijk vind ik de SBGR083 een tikkeltje mooier omdat het naar mijn bescheiden mening met meer zin voor compositie is samengesteld. Als de zwarte wijzerplaat het yin is van dit horloge, is de gouden secondewijzer de yang. Het vult elkaar op een magistrale manier aan. Dit effect weet niet te imponeren door geavanceerde technologie of een klinische feitenanalyse, maar wel door het hoogste goed in kunst: het karakter van creatieve uiting. Of anders gezegd: eenvoud siert en bij de SBGR083 meer dan bij gelijk welk ander horloge. De eenvoud van het ontwerp wordt verder geperfectioneerd met de 44GS-kast.
Dit ontwerp is ontsproten uit een soort van regelboek opgesteld door Toshiro Tanaka en is naar mijn bescheiden mening de mooiste kastvorm die ik ooit heb gezien. Ik beschouwde het ontwerp van de kast van een horloge als een verplicht nummertje. Het is altijd aanwezig op een horloge, maar is nooit een factor om een horloge mooi te vinden. Totdat ik dit ontwerp zag. Het tweedimensionele ontwerp is een uiting van kunst door de complexe structuur die hoeken elimineert en lichtfotonen graag terugvuurt naar de kijker. De imponerende Zaratsu-afwerking komt hier minder naar voren dan bij de Snowflake, maar is uiteraard nog steeds één van de succesnummers van dit horloge. Perfectie bestaat niet, maar als ik naar de SBGR083 kijk, durf ik toch soms te twijfelen aan deze stelling.
Symbiose
De SBGR083 vind ik het mooiste horloge uit mijn collectie en het is ook het horloge dat de meeste aandacht vraagt van andere nieuwsgierige toekijkers. Het schreeuwt niet om aandacht, maar krijgt die automatisch door de esthetiek die haast (iedereen) weet te overtuigen van haar oeverloze kracht. Toch weet de SBGR083 bij mijn niet dezelfde emotionaliteit op te roepen als bij de SBGA011 wat mijn eerste grote liefde is. De Snowflake was de allereerste keer dat ik een duurder horloge kocht en dat heeft voor- en nadelen. Het voordeel is dat ik meteen verliefd werd op dit product van ambachtelijkheid, maar het grote nadeel is dat andere horloges meteen hun wauw-factor verliezen. Na het zien van de SBGA011 is er eigenlijk geen enkel horloge meer zo indrukwekkend zoals de eerste keer toen ik de Snowflake zag en droeg. Moest ik voor de rest van mijn leven enkel de SBGA011 dragen, ik zou er geen enkel probleem mee hebben.
Maar de naam van deze post is "de collectie van twee horloges" en je kan geen horloge vinden dat meer complementair is met de Snowflake dan de SBGR083 dat een fantastisch contrast is op haast elk gebied: movement, kleur van wijzerplaat, ontwerp van kast, gebruik van materiaal en karakter van het horloge. De SBGR083 is de dress watch dat net iets veelzijdiger is door zijn ontwerp en ook op sportieve gelegenheden kan gedragen worden of zelfs op vakantie. Dat geldt voor de SBGA011 uiteraard ook, maar het straalt net iets meer een klinisch karakter uit waardoor het thuisvoordeel van deze Grand Seiko zich voornamelijk op kantoor bevindt. Laat mij het ideale horloge samenstellen met alle componenten ter wereld en de kans is groot dat bijna elk onderdeel uit één van deze twee schoonheden komt. Als perfectie niet bestaat, bestaat er misschien wel de perfecte symbiose?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten