Review BMW i8

Ik ben werkzaam als zelfstandige en het Belgische fiscale klimaat is zo vormgegeven dat het interessanter is om een dure hybride te hebben dan een iets hogere winst. Aangezien de titel van sponsor van de Belgische staat mij niet zo ligt, ging ik in mijn queeste op zoek naar een fiscaal aantrekkelijke wagen. Mijn eerste blik ging naar de Tesla Model S: groot, comfortabel rijgedrag en volgestuwd met elektronische gizmo’s. Enkel is het tot bij de besluitmakers nog niet doorgedrongen dat een elektrische wagen enkel leefbaar is met een goed uitgebouwde infrastructuur en in België schittert die in afwezigheid, hoewel er langzaamaan verbetering zichtbaar is. Het alternatief was het totaal tegenovergestelde van de Tesla: verschrikkelijk onpraktisch, hybride en sportallures. Welkom BMW i8. 

GT

De grootste misvatting bij dit model is dat het een sportwagen is. Toen ik langsging voor een testritje bij de dealer promootte de verkoper de i8 als een supersportwagen. Dat is het niet. Dit is geen Porsche met banden van 30 cm die je door de bochten jaagt op een circuit. De BMW is daarentegen wel een fantastische GT en voelt zich kiplekker met nauwe haarspeldbochtjes in de Pyreneeën. De wagen is uitgerust met drie motoren: een elektrische motor van 131 pk, een benzinemotor geleend van Mini met 232 pk en daarenboven nog een kleine motor die verantwoordelijk is voor de overbrenging van de transmissie. Daar schuilt meteen het eerste grote nadeel van deze hybride. Dit is geen transmissie met dubbele koppeling en soms zijn de schakelingen langer dan gewenst. Bovendien beschikt deze BMW over een grillig karakter. Op onvoorspelbare momenten wordt bij het schakelen naar een hogere versnelling een soort van kickdown ingezet dat de i8 een abrupte boost geeft. Het gebeurt niet vaak, maar als het gebeurt, word je er niet echt vrolijk van. 

Dat wil niet zeggen dat het rijgedrag van de i8 niet goed is. Integendeel, de i8 is een heerlijke rijdersauto die zich op veel terreinen thuisvoelt. De motor ligt in het midden waardoor de gewichtsverdeling bijna 50-50 is. Het zwaartepunt ligt vrij laag dankzij de de lithium-ion batterijen die helemaal onderaan liggen. Deze combinatie van ergonomie en ontwerp maakt de i8 een heerlijke auto om in te rijden. De wagen stuurt erg licht in het stadsverkeer en rijdt een stuk zwaarder wanneer de snelheid wordt opgeschroefd. De vierwielaangedreven BMW is erg baanvast en wanneer je in de sportstand rijdt, is rijplezier snel gevonden aangezien de kracht dan voornamelijk van de benzinemotor komt die de achterwielen aandrijft. De BMW wordt wel instabiel wanneer de voorwielen zich op één weg bevinden en de achterwielen op een andere weg (bv. op een kruispunt waar de twee wegen een iets ander wegdek hebben) en dan schiet het ESP-systeem in paniek. Het duurt ongeveer een halve seconde voor het ESP-systeem om de stabiliteit terug te vinden, maar het is één van de vele, kleine elektronische lacunes van deze auto. Om optimaal van het rijgedrag van deze hybride te genieten, is het aangeraden om het ESP uit te schakelen. Het stabiliteitsprogramma wordt nooit helemaal gedesactiveerd, maar je merkt wel dat je als bestuurder meer controle hebt over de wagen en je net wat avontuurlijker met de i8 kan rijden. Echt gevaarlijk wordt het echter nooit als je rationeel rijdt. 

Gremlins

Zoals elke moderne auto betaamt, is deze BMW uitgerust met een veelvoud aan elektrische gadgets die een leuke hulp zijn: een achteruitrijcamera, 360 graden parking, heads-up display en waarschijnlijk tientallen sensoren waarvan ik het bestaan niet afweet. Dat heeft tot gevolg dat – voornamelijk in de winter – ik ontvangen word met de meest bevreemdende boodschappen wanneer ik de auto opstart. Ik kreeg plots een melding te zien dat de profieldikte van de banden te laag was. Ik stap uit de auto, kijk dit na en zie dat er totaal geen probleem is. Op een andere keer kreeg ik het onheilspellende bericht dat ik de motor niet mocht afzetten en zo spoedig mogelijk naar de BMW-garage moest rijden. Rebels als ik ben, heb ik deze boodschap straal genegeerd en wanneer ik de motor opnieuw opstart, is deze melding met de noorderzon verdwenen. Elektronica is leuk, maar dit speelgoed is de personificatie van Dr. Jekyll en Mr. Hide. 

De prestaties van de BMW i8 zijn zonder meer goed te noemen. Deze BMW is niet de snelste wagen van allemaal, maar legt wel prestaties neer waar veel Porschebezitters met jaloezie naar kijken. Het sprintje van 0 tot 100 doet ie in minder dan vijf tellen dankzij onder andere het volledige koppel van de elektromotor. De acceleraties zijn echter vooral nuttig om weggebruikers in te halen die minder tuk zijn op het naleven van de maximumsnelheid. De verschillende standen bestaan uit sport, comfort en eco pro. Toen ik de wagen eerst kocht, was de sportstand met zijn rood digitaal display mijn voorkeursstand. De auto reageert dan namelijk snel en maakt een heerlijk (artificeel) geluid dat wordt geperst uit het anderhalf liter blokje van de Mini, aangevuld met twee turbo’s. Het rijgedrag is eveneens vrij nerveus en na een paar maanden zegeviert het gezond verstand en ben ik overgeschakeld naar de comfortstand. Eco pro is ideaal voor boomknuffelaars, maar het weggedrag van de BMW wordt naar mijn mening te poreus en reactietijden zijn beneden alle peil. De topsnelheid is begrensd op 259 km/u, maar de i8 leent er zich niet toe om met een rotvaart op de snelweg te denderen. Het is eerder een loebas die goedgeluimd door alle wegen cruiset. Ter info: het opgegeven gebruik van twee liter per honderd kilometer is even realistisch als het sprookje van Assepoester. 

Dat is liefde

Ik weet niet welke auto de meest onpraktische ooit is, maar de BMW i8 is zeker en vast een topkandidaat. Je kan veel over deze wagen zeggen, maar niet dat die praktisch is. Ten eerste zijn er de vleugeldeuren. Die zijn geweldig om de blits te maken op een drukke plek, maar minder geschikt wanneer je wil parkeren tussen nauw geparkeerde wagens. Dan is er ten tweede de koffer die nauwelijks deze naam waard is en bovendien een optildrempel kent van ruim een meter. Deze ruimte is geschikt om een kratje bier mee te vervoeren, maar niet meer dan dat. Ten derde is parkeren dikwijls een combinatie van trial and error, geluk en doorzettingsvermogen. De C-stijlen zijn zo geplaatst dat je achteraan niet ziet wie of wat er aankomt. Erg leuk als je achteruit moet rijden op een drukke weg en niet weet wat er op je afkomt. Tenslotte doet het reclamebabbeltje geloven dat deze coupé een 2+2 is. De +2 moet je met een serieuze korrel zout nemen, want achteraan kunnen enkel artiestes van Cirque du Soleil plaatsnemen als die zich van hun meest flexibele kant laten zien. Kleine kinderen tot een jaar of zes, zeven kunnen er probleemloos zitten, daarna begint het wat moeilijker te worden. Voor volwassenen is het simpelweg een martelgang. 

Al deze onvolmaaktheden neem ik echter zonder problemen voor lief, want het ontwerp maakt namelijk alles goed. De lijnen van de BMW i8 verschillen nauwelijks van de concept car en dit is een wagen waar je – letterlijk – veel bekijks meehebt. De auto is grandioos vormgegeven en ik blijf nog steeds met een verliefde blik naar deze wagen kijken als ie ergens geparkeerd staat. Het nadeel is echter dat ik mezelf voel als een rondrijdende freakshow, want ik word continu aangesproken op deze wagen. Leuk in het begin, maar na een jaartje is de charme er ook wel van af. 

Conclusie

De BMW i8 is een fantastische gran turismo die gezegend is met een goede wegligging en erg behoorlijke acceleratietijden. De hybride laat een aantal steken vallen op het vlak van hernemingen en onvoorspelbaar gedrag, maar daar heb ik zelf weinig last van. Het ontwerp maakt alles goed en rijden met deze auto voelt aan als de toekomst die nu beschikbaar is gemaakt door BMW. 

Problemen

Ik heb één groot probleem gehad met de BMW i8 en dat was de sensor van de tankklep die dienst weigerde. De tankklep wordt namelijk elektronisch ontgrendeld aangezien de motor eerst verlucht moet worden vooraleer de tankklep open kan. De sensor werkte niet goed waardoor het op een bepaald ogenblik anderhalf uur duurde om de tankklep te openen. Dit werd onder waarborg vervangen door de BMW-garage en ik weet dat BMW i8-eigenaars een brief hebben gekregen waar ze de sensor gratis kunnen laten checken (en vervangen indien niet goed functionerend). Er zijn ook de verscheidene berichten van sensoren en elektronica die dienst weigeren, maar in de praktijk heb ik daar weinig of geen last van. De wagen heeft nu bijna 70 000 km op de teller staan en heeft niet meer of minder problemen gekend dan andere (klassieke) wagens.