zondag 3 februari 2019

Reisverslag Patagonië - deel 2: De bus is je beste vriend (of niet)

Dag 5 - Een kolonie pinguïns
De rit met de nachtbus verloopt verbazingwekkend comfortabel, maar dat is ook toe te schrijven aan het feit dat we in de hoogste mogelijke klasse rijden met een eigen steward. Het enige minpuntje is de sanitaire voorziening, want helaas kan ik dit niet in meervoud schrijven. De bus is uitgerust met één enkel toilet en dit toilet werd door alle aanwezige billen graag geknuffeld. Een sanitaire stop was dus een kwestie van wachten en daarna bivakeren in een ruimte waar de gemiddelde hamster claustrofobie van krijgt. Rond de middag arriveren we eindelijk in Puerto Madryn en lopen we zelfs voor op schema. Dit betekent dus dat de bus naar Punta Tombo nog een beetje op zich laat wachten. 



Punta Tombo is de plek waar duizenden Maegelhaenpinguïns verblijven en dankzij een houten wandelpad kan je ze van erg dichtbij bekijken. Deze plek is helaas twee uur verwijderd van Puerto Madryn en dat betekent alweer de bus in. Het busleed is echter snel vergeten wanneer je deze gevederde waggelaars ziet in hun nesten. De Maegelhaenpinguïns zijn niet de mooiste pinguïns, maar het is erg tof om deze beestjes te zien bewegen in hun vrije natuur. De vogels waggelen rustig naast de mensen en een goede foto nemen is kinderspel. De kuikens groeien pijlsnel en zijn na een paar maanden al bijna even groot als de moeder. Voor mezelf eindigde de dag pinguïns kijken op een kleine frustratie aangezien mijn camera een haartje had op de sensor en ik niet goed wist hoe dit op te lossen. In het hotel bracht een wattenstaafje echter redding. 

Dag 6 - Met de bus door het schiereiland Valdes
Op de volgende dag stonden andere dieren in de schijnwerpers: zeeolifanten, zeeleeuwen, maar ook guanaco's, rhea's, gieren en uilen die we onderweg tegenkwamen. Het schiereiland Valdes heeft een gunstig microklimaat omdat het is ingesloten tussen twee baaien. Daardoor is dit een favoriete verblijfplaats voor zeeolifanten die er een vaste rustplaats hebben. We zijn alweer de hele dag met de bus onderweg en rond de middag komen we bij de rustplaats van de zeeolifanten aan. De mannetjes zijn echte reuzen die tot drie ton kunnen wegen, maar de jongen en vrouwtjes zijn veel bescheidener in omvang met nog altijd een stevige halve ton aan dierlijk vet. De mannetjes waren afwezig op deze rustplaats, maar dat mag de pret niet bederven. Deze - laat ons eerlijk zijn - lelijke beesten zien slapen, was bijna een mediterende ervaring. Het lawaai van deze slapende zeezoogdieren is best apart en er zijn altijd een paar exemplaren die aan het wroeten zijn. 



Op de schrale steppen komen we ook regelmatig andere dieren tegen omdat de wegen waarop we rijden nog één van de meest voedzame plaatsen zijn voor veel dieren. Op ons pad komen we een horde rhea's tegen, een aantal guanaco's die over een omheining springen en diverse vogels zoals uilen en gieren. De finale stop is echter een plek waar veel zeeleeuwen verblijven. De zeeleeuwen zijn echter veel verder gesitueerd dan de zeeolifanten waardoor het zaak is om een verrekijker of camera boven te halen om ze van naderbij te bekijken. Dit is ook de plek waar orka's soms aan de kustlijn stranden om zeeleeuwen te verschalken en op te eten. Ook zuidkapers komen hier in de buurt om geboorte te geven aan jongen. Eind december zijn deze dieren echter alweer terug weg en zien we dus enkel de zeeleeuwen.  



Op 31 december sluit deze plek een uurtje vroeger en als we terug vertrekken, staan we voor een gesloten poort. Na een kwartiertje wachten arriveert een geënerveerde parkwachter die met frisse tegenzin het poortje terug opendoet. 's Avonds is er een nieuwjaarsfeestje, maar zowel het etentje als feestje is op z'n best matig te noemen. 

Dag 7 - Tien uur in de bus
Ik heb geen teller bijgehouden met hoeveel uren ik in de bus heb verbleven de eerste week, maar het aantal is op z'n minst ontzagwekkend te noemen. Ook op dag zeven verblijven we grotendeels in de bus en zijn we maar liefst tien uur onderweg van Puerto Madryn naar Esquel. Er zijn wel meerdere tussenstops om te eten, maar op deze dag is er geen wandeling voorzien zodat deze dag eigenlijk snel vergeten mag worden. 


Geen opmerkingen:

Een reactie posten