Vorig jaar heb ik m'n spaarvarken geslacht en mocht ik in mijn horlogecollectie enkele mooie stukken toevoegen zoals de Omega Speedmaster Dark Side of the Moon, Rolex Submariner en twee Grand Seiko's met referentienummers SBGA011 en SBGR083. Het nieuwe spaarvarkentje is nog aan het groeien en het zal vermoedelijk nog enkele jaren duren vooraleer het tot wasdom is gekomen om een nieuwe klepper zoals voorgaande stukken binnen te halen. Dat wil niet zeggen dat m'n horlogehobby nu op een lager pitje staat, maar ik ben me daarentegen wel meer bewust van de kosten die deze (kostelijke) hobby met zich meebrengt. De twee aanwinsten dusver dit jaar zijn dus geen dure vogels. De eerste is de Deep Blue Protac 1000 wat ik bij Watch2day voor een schappelijke 150 euro op de kop kon tikken. Ik interesseer me de laatste maanden ook meer voor vintage horloges en de laatste aanwinst behoort tot deze categorie: de King Seiko met referentie 4502-7010.
Dat ik de producten van Seiko wel kan waarderen, mag blijken uit m'n collectie. De King Seiko is namelijk de vierde Seiko uit een totaal van twaalf stuks en ik heb niet geaarzeld om een aardige som geld neer te leggen voor twee Grand Seiko's. In het verleden was Grand Seiko niet de enige topcollectie van Seiko, maar hadden de Japanners eigenlijk twee topcollecties. De eerste is vanzelfsprekend Grand Seiko, maar daarnaast was er ook King Seiko dat werd gemaakt tot begin jaren tachtig.
Broedertwist
In het verleden had Seiko namelijk niet één vestiging, maar wel twee. Seiko Suwa waar onder andere de Grand Seiko werd geproduceerd, maar ook Seiko Daini waar elk exemplaar van King Seiko het levenslicht zag. De filosofie van Seiko was dat deze broedertwist het beste bovenhaalde bij deze twee vestigingen om zo de meest hoogstaande horloges te vervaardigen. Het stimuleerde om efficiënt om te gaan met kosten, kwaliteitscontrole te verbeteren, maar ook om te innoveren. Met een beetje zin voor overdrijving kan je de jaren zeventig het gouden decennium van Seiko noemen door het hanteren van deze aanpak.
Maar na een hoogconjunctuur komt er een verval en dit verval werd ironisch genoeg door Seiko zelf ingeleid. De Japanners brachten namelijk als eerste een quartzhorloge uit en dit zorgde op amper een paar jaren tijd voor een totale revolutie in de horlogeindustrie. De verkoop van automaten ging sterk achteruit ten voordele van quartzhorloges die superieur waren in het bijhouden van tijd. Uiteindelijk leidde dit tot de sluiting van de Daini-vestiging en bezegelde dit ook het lot van King Seiko. Waar Grand Seiko nu nog altijd wordt verkocht en zelfs onlangs een eigen merk is geworden, lijkt King Seiko vergeten te zijn in de annalen. Voor liefhebbers van vintage-horloges is een King Seiko echter niet te versmaden.
Het specifieke model
Hoewel King Seiko's niet meer worden gemaakt, zijn er nog meer dan voldoende exemplaren te vinden op de tweedehandsmarkt tegen betaalbare prijzen. De quartzhorloges zijn verkrijgbaar vanaf 150 euro terwijl de automaten vanaf 250 euro te verkrijgen zijn. De prijs hangt af via welk verkoopkanaal je ze aankoopt en sommige specifieke modellen durven al eens duurder uit te vallen dan andere modellen. Zelf heb ik via een internetforum een 4502-7010 overgenomen van een Italiaan. Het referentienummer is opgebouwd uit een nummer voor het movement (4502) en een ander nummer voor de kast (7010). Dit model heb ik dus speciaal aangeschaft en ik heb dus geen willekeurig model in huis gehaald.
De reden voor dit specifiek exemplaar is terug te vinden bij het movement. Referentie 4502 beschikt namelijk over een hi-beat movement met 36000 slagen per uur of tien slagen per seconde en dat is het eerste horloge in m'n collectie dat deze werkijver aan de dag legt. Later werd dit movement geüpgraded naar 28800 slagen per uur omdat zo de slijtage op het movement minder was en de precisie moest zeker niet onderdoen of was zelfs beter. Toch wilde ik het liefst een movement met 36000 slagen per uur aangezien ik dit nog niet in m'n collectie had. Bijkomend voordeel is de kast die deel uitmaakt van de beroemde grammers of design dat enkele regels oplegde zoals tweedimensionale hoeken, een zo groot mogelijke weerkaatsing van het licht en zo weinig mogelijk ronde vormen. De kastvorm ziet er dan ook fraai uit, hoewel ik de 44GS-kast van de SBGR083 toch nog een stukje mooier vind.
Mijn exemplaar
Ik heb voor mijn exemplaar 365 euro betaald en dit lijkt me vrij schappelijk. Ik heb verhalen gelezen van mensen die 250 euro hebben betaald voor een King Seiko, maar andersom ook gelezen dat mensen ruim 500 euro hebben neergeteld voor een bepaald exemplaar. Dan heb ik met een kostprijs van 365 euro de gulden middenweg gevonden, lijkt me. Het horloge ziet er nog goed uit en de verkoper heeft in z'n advertentie gezet dat het onderhoudsbeurt heeft gehad. Wat dit precies inhoudt, weet ik niet, maar het horloge heeft wel een nieuw lederen polsbandje gekregen, de kast ziet er vrij glimmend uit en de achterkant met het medaillon ziet er eveneens goed uit. Op de wijzerplaat is er een heel klein beetje patina (koperroest) te vinden dat ontstaat door oxidatie, maar dit is heel erg minimaal. Hier en daar vind je enkele krasjes, maar alles ziet er heel behoorlijk uit, al kan je natuurlijk bij een vintage exemplaar geen nieuwstaat verwachten.
De omvang van de King Seiko is wel even wennen, want het is met slechts 36 mm eerder klein naar moderne maatstaven. Als een vintage dress watch is deze diameter echter perfect en het draagt vlot om de pols. Door de geringe grootte van de King Seiko weegt het amper vijftig gram waardoor het draagcomfort minstens zo goed is als moderne horloges. Het nieuwe generieke lederen polsbandje is eerder klein en verschuift gemakkelijk op de pols, maar omdat het horloge zo licht draagt, maakt me dat vrij weinig uit.
Eerste indrukken
Ik heb het horloge enkele weken en m'n eerste indrukken over deze King Seiko zijn vrij positief. Er is weinig tot niks waar ik over kan klagen. Het grootste pluspunt is uiteraard het hi-beat movement van zes hertz waar de secondewijzer als een snelvuur over de wijzerplaat schrijdt. Het is niet zo continu als Spring Drive, maar vanop een afstand van dertig centimeter of meer wordt die indruk wel gewekt. Als je je neus op het plexiglas drukt, zie je echter dat de secondewijzer in sneltempo korte schokjes kent om de zeshonderd posities per minuut te verkennen. Niettemin blijft het effect indrukwekkend om te bekijken.
De kroon laat zich gemakkelijk bedienen en het is een fluitje van een cent om het horloge op te winden of om de datum of het uur te wijzigen. De kroon is ten opzichte van de kast vrij groot en is eveneens versierd met het KS-logo. De kast is zoals eerder gezegd vrij klein, maar ook vrij dun. Ik schat dat het ongeveer tien, maximaal elf milimeter dik is. Op de achterzijde zie je het beroemde gouden medaillon met daarop het KS-logo. De achterzijde van mijn exemplaar spiegelt vrij sterk waardoor het me aannemelijk lijkt dat het extra gepolijst is, hoewel ik het niet zeker weet. Hetzelfde geldt voor de langwerpige lugs die er erg goed uitzien en de sporen van hun ouderdom goed verbergen.
Conclusie
Een horloge kopen van een nobele onbekende was voor mij een sprong in het onbekende, maar het eindresultaat mag er zijn. Voor een eerlijke prijs heb ik een mooi horloge in de plaats gekregen dat er erg goed uitziet. Puristen van vintage-stukken kunnen misschien zeggen dat het te goed eruitziet, want achterkant en lugs glimmen vrij hard. Zelf heb ik hier in ieder geval geen moeite mee. De wijzerplaat met een vleugje patina ziet er simpel, maar elegant uit, net zoals de rest van het horloge. Dit is niet het topstuk in de geschiedenis van Seiko, maar ik ben blij dat ik voor een betaalbare prijs zo'n mooi horloge in goede staat op de kop heb kunnen tikken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten