Dé reis die met stip op nummer één stond in mijn agenda was toch wel Peru en Bolivia. Beide Zuid-Amerikaanse landen spreken tot mijn verbeelding door hun prachtige verschillende natuurlijke rijkdommen. Denk maar aan de onmetelijke zoutvlakte van Uyuni, het waanzinnig hoog gelegen Titicacameer of de hoge Andes dat de bakermat vormt voor de Inca's en de vele culturen ervoor. Maar onlusten in Peru eerder dit jaar beslisten daar anders over, maar gelukkig is die storm gaan liggen en ben ik uiteindelijk wel in Zuid-Amerika beland. En gelukkig maar, want dit is één van mijn mooiste reizen ooit geworden!
Zaterdag 3 juni
Naar goede gewoonte mag ik weer op een veel te vroeg uur opstaan om mijn vliegtuig te halen en deze keer bestaat dit uit twee vluchten: de eerste van Brussel naar Madrid om vervolgens via Madrid naar Lima te vliegen. Klokslag zeven uur 's ochtends staat de Airbus in Zaventem paraat om naar Madrid te vliegen en ruim twee uur later sta ik op Madrilleens tarmac. Bij het overstappen puilen mijn ogen juist niet uit wanneer ik de aansluitende vlucht naar Lima opmerk. Geen vier uur later zoals initieel op het vluchtschema werd aangegeven, maar een vreselijke lange wachttijd van zes uur is mijn deel. Tijd doden doe ik door wat te eten, lezen en heel erg veel bezig te zijn op mijn telefoon.
Om half vier mag ik dan eindelijk vertrekken naar Lima en omdat in Peru de klok zeven uur vroeger luidt dan in België land ik nog op dezelfde dag 's avonds op de luchthaven van Peru. Enthousiaste spring-in-'t-veld Sergio is mijn reisleider voor de komende drie weken en hij wacht me op wanneer ik uit de aankomsthal kom aangestrompeld met mijn bagage. Een hartelijke begroeting volgt seconden later en het is alsof we elkaar al jaren kennen. Zo voelt het drie weken later wel en ik kan nu al vertellen dat Sergio de beste reisleider is die ik ooit heb gehad.
Het chaotische verkeer in Lima is op zaterdagavond grotendeels afwezig en ik geraak verrassend vlot tot in Miraflores. Dit is de wat chiquere buurt van Lima waar de meeste toeristen verblijven. Miraflores bevindt zich vlakbij de zee waar het op uitkijkt en kan ook uitpakken met enkele mooie kliffen. Voor de echte culturele onderdompeling moet je toch echt wel in het historisch centrum van Peru zijn en dat is dus iets wat ik morgen doe.
Zondag 4 juni
Op zondag is het meteen vroeg wakker worden voor een goed gevulde dag. De groep van Koning Aap leert elkaar kennen en uiteraard kom ik twee minuten te laat waardoor ik een - laat ons eerlijk zijn - compleet onterechte reputatie krijg aangemeten van laatkomer. Bij deze briefing stelt Sergio het programma voor en mijn lodderig oog valt op een detail bij pagina drie. Extreme Tourbulencia staat er als organisator bij de Lares Trek en het toeval wil net dat ik hen heb gecontacteerd voor de Salkantay Trek, maar door hun gebrekkige communicatie heb ik dit nooit kunnen voltooien. Of Sergio dit misschien even kan fiksen? Uiteraard en enkele dagen later krijg ik de bevestiging dat ik de Salkantay kan wandelen op het einde van deze reis. Wat een held!
Maar deze zondag staat in het teken van het verkennen van Peru en Sergio begint met een kleine wandeling door Miraflores. Enkele parkjes en uitkijkpunten over de zee zijn een leuke introductie, maar het is vooral de smog in de lucht dat opvalt. Zon moet je hier dus niet verwachten. Met enkele taxi's begeven we ons naar het historisch centrum en hier valt toch wat meer te beleven. Vooral de wissel van de wacht bij het presidentieel paleis is een ongezien spektakel dat net niet de vormen van een musical aanneemt. Een kwartier zit ik er naar te kijken voor zelfs ik het opgeef. Ook het Peruviaans eten wordt voor een eerste keer getest en het wordt meteen duidelijk dat gastronomie hier op een hoog niveau staat. Op de planning staat ook een proeverij van Pisco Sour, een Peruviaanse cocktail die in verscheidene smaken te verkrijgen is.
De grote dosis cultuur wordt echter verschaft bij het Sint-Franciscoklooster dat opvalt door zijn weelderige barokstijl met Moorse invloeden. Gedurende één uur krijgen we een rondleiding door de rijke geschiedenis van dit klooster. De twee absolute blikvangers zijn de uitgebreide bibliotheek waar letterlijk eeuwenoude boeken liggen en de catacomben waar de beenderen liggen van duizenden en duizenden mensen. Vroeger was er namelijk geen begraafplaats in het klooster en vond men er niks beter op om de beenderen te verzamelen in de catacomben van het gebouw. De andere dosis cultuur doe ik op bij het Larcomuseum waar zich een grote collectie van pre-Columbiaanse kunst bevindt. De culturen die de dienst uitmaakten in Peru voor de Inca's de plak zwaaiden, worden in het zonnetje geplaatst en een collectie gaande van zilver over keramiek tot zelf erotische kunst passeert de revue. De compositie van het museum is vrij klassiek, maar daarom niet minder interessant.
Afsluiten doe ik bij het Circuito Magico del Agua. Dit is een park waarin een boel fonteinen 's avonds verlicht zijn en deze fonteinen verzorgen een mooi waterspektakel in combinatie met muziek. Denk bijvoorbeeld aan een boog van water waar je kan doorlopen, beelden die geprojecteerd worden op het water van de fonteinen of gewoon een gekleurde fontein. Vooral de kleinsten onder ons weten dit waterspektakel te waarderen, maar als afsluiter van deze drukke dag kan ik deze waterpartijen ook wel appreciëren. Ook morgen is het een drukke dag en het is een voorbode voor wat komen gaat.
Maandag 5 juni
Ook vandaag puilt het programma uit van de activiteiten: eerst een bezoekje aan de Ballestas-eilanden en dan naar de zandwoestijn rondom Ica om er te gaan rijden met een buggy. Of dat was althans de bedoeling want de plaatselijke havenmeester denkt er anders over. Hij besluit dat het water in de zee te wild is en dus wordt het even improviseren om een alternatief te bedenken. Dat wordt dus een bezoekje aan Paracas National Reserve en het mag gezegd worden dat dit een meer dan waardig alternatief is geworden. Dit beschermd gebied bestaat uit een ecosysteem waar zandwoestijn en zee in harmonie met elkaar leven en dat zorgt voor erg mooie beelden. Woestijn gaat er naadloos over in strand, Chileense kalkoengieren cirkelen in de lucht op zoek naar karkassen, de mineraalrijke ondergrond bezorgt de woestijn een mooie roodachtige kleur en spectaculaire kliffen doen de monden opensperren. De Ballestas-eilanden zijn tegen de middag al lang weer vergeten.
In de vroege namiddag vertrekken we naar Ica en onderweg worden we voor een eerste keer getrakteerd op de mooie Peruviaanse landschappen die ons te wachten staan. Hier bevinden we ons nog maar op enkele honderden meters hoogte en dus is het nog niet tijd voor spectaculaire berglandschappen. Wel voor mooie rotsformaties en één rots heeft zelfs de afmetingen van een gezicht met een beetje verbeelding. Rond vier uur arriveren we in Huacachina waar de buggy op ons wacht. Misschien iets te lang, want na vijf minuten begeeft het voertuig: een verzopen motor. De hulp van een ander voertuig wordt ingeroepen en we mogen overstappen op de andere buggy. De bestuurder rijdt met een sneltreinvaart door de prachtige zandduinen en soms voelt het aan als een achtbaan, maar nog leuker.
De dag kent ook een sportieve toets, want de sandboards worden bovengehaald en op een steile helling gaat het sito presto naar beneden. Dat ziet er toch wel erg steil uit, dus laat ik de eer om als eerste te gaan over aan andere kandidaten. Om het extra snel te maken, worden de borden ook gewaxt waardoor zandhappen mijn favoriete bedrijvigheid wordt voor het aanstaande uur. De zandkorrels malen vind ik helemaal niet erg, want het sandboarden is echt wel leuk om te doen. Drie keer ga ik als een speer van door of dat is wat ik toch denk. Op de opgenomen videobeelden blijkt het achteraf nog erg goed mee te vallen. Het einde van de dag wordt gevierd met een idyllisch ondergaande zon en je hebt de perfecte afsluiter voor een mooie dag. Nou, misschien niet helemaal, want bij het terugkomen worden we omgeleid door de brandweer na een klein brand en staan we nog ruim anderhalf uur in de chaotische file van Ica. Welkom in Peru!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten