vrijdag 23 oktober 2020

Reisverslag Antarctica - deel twee: Drake Lake

Dag 5: Drake Lake (deel 1)

De eerste volledige dag op zee betekent ook meteen de confrontatie met de beruchte Drake Straat. Dit is een passage van ongeveer 750 kilometer tussen Ushuaia, het meest zuidelijke punt van Zuid-Amerika, en Antarctica. Dit gebied kent nagenoeg geen eilanden wat de Antarctische circumpolaire stroom de kans geeft om ongehinderd langs de hele wereld te stromen. Deze stroming zorgt voor metershoge golven als je hier komt varen. Nog voor de aanvang van de reis was ik genoeg gewaarschuwd voor deze eventuele moeilijke passage en daarom had ik mijn voorzorgsmaatregelen genomen. Ik had medicijnen tegen misselijkheid en reisziekte mee, maar gelukkig bleef het bij één voorzichtig pilletje. 


De expeditiegidsen  hadden namelijk eerder uitgelegd dat er twee varianten mogelijk zijn: een kalme zee, de Drake Lake, of de wat ruwere variant die resulteert in de Drake Shake. Gelukkig voor het hele schip werd het de eerste optie. Aangezien varen naar Antarctica zo’n twee dagen in beslag neemt, waren de eerste twee dagen volgeboekt met lezingen. Lezingen gingen onder andere over de ontdekking van Antarctica waar het Belgische expeditieschip Belgica nog een belangrijke rol heeft gespeeld. Dit was namelijk het eerste schip dat doelbewust overwinterde in Antarctica. Andere presentaties gingen over de dieren in Antarctica: de diverse types zeehonden en vogels die van Antarctica hun thuis hebben gemaakt. 


Een safety briefing hoort ook bij zo’n reis en hier kregen we de reddingsvest mee die we telkens omdeden wanneer we aan wal gingen. We kregen ook een parka mee – die we mochten houden – en laarzen mee om door de eeuwige sneeuw van Antarctica te stappen. Het principe van leave not trace behind wordt niet alleen door hikers toegepast, maar ook door reizigers. Antarctica is namelijk een haast ongerept gebied en ondanks het toerisme wil iedereen dat uiteraard zo houden. Dat houdt in dat bij zowel het vertrekken als terugkomen aan het schip alles wordt ontsmet. Tussen de lezingen en briefings door had ik de kans om op het hoogste dek te kijken naar de verscheidene zeevogels zoals onder andere de grote stormvogel waarvan ik enkele foto’s heb kunnen maken. 

Dag 6: Drake Lake (deel 2)

De tweede overgangsdag op zee kabbelde verder op het ritme van de eerste dag. Ook nu werd de dag grotendeels opgevuld met lezingen. De aftrap voor deze dag werd gegeven door Yves Adams, een Belgische fotograaf. Hij vermoedde dat hij enige Belg op de Ocean Diamond was, maar die twijfel werd meteen weggeveegd toen ik mijn hand opstak om aan te duiden dat er een tweede Belg op het schip was! Yves legde de basiselementen van fotografie uit, maar ik kende alles al. Niettemin is het een goede heropfrissingscursus en kreeg ik ook enkele praktische tips mee. Zo vertelde Yves dat je in Antarctica best op ISO 400 kan fotograferen en dat de witbalans best op bewolkt kan gezet worden. Een goede tip want na mijn reis blijkt inderdaad dat het veelal bewolkt is in het uiterste zuiden van deze aardbol. 


Andere presentaties werden gegeven door glacioloog Mike die alle details uitlegde over de werking van ijsvorming, de geschiedenis van Antarctica waar meerdere landen overeenkwamen om een verdrag te ondertekenen en uiteraard de meest beroemde inwoners van Antarctica: pinguïns. Ondertussen haalde ik af en toe ook een frisse neus op buiten, maar buiten de Stille Oceaan was er niet veel te bespeuren. De Drake Lake van de eerste dag werd opnieuw herhaald en golven waren amper waarneembaar. Een aparte vermelding verdient ook de keuken van de Ocean Diamond die geweldig werk afleverde. Het eten was gedurende de hele reis voortreffelijk en zowel ontbijt, middagmaal als avondeten was om handen en vingers van af te likken. 

Dag 7: Lemaire Kanaal, Yalour Eilanden en Vernadsky onderzoeksstation

Na twee dagen van varen door de Drake Straat was het eindelijk zo ver en mochten we Antarctica begroeten. Voor dat moment echter was aangebroken, voer de Ocean Diamond eerst door het Lemaire Kanaal. Dit is één van de meest idyllische plaatsen van geheel Antarctica. Het is namelijk een nauw kanaal dat enorm mooie plaatjes oplevert. Dit kanaal heeft overigens een significant Belgisch tintje. De Belgica voer als eerste schip door dit stuk en kapitein De Garlache vernoemde het kanaal naar de Belgische ontdekkingsreiziger Charles Lemaire die Congo mee in kaart bracht voor Leopold II. De sereniteit en grootsheid van deze passage kan enkel omschreven worden met een buitenaardse schoonheid. Als kennismaking met Antarctica kan dit tellen!

De eerste zodiac cruise staat gepland in de ochtend en gaat naar de Yalour Eilanden. Een zodiac is een rubber bootje waar ruim tien personen in kunnen en zodiacs dienen als vervoermiddel om naar het vasteland te gaan, maar worden ook ingezet om een kleine cruise te maken langs het vasteland. Elke expeditie bestaat dus uit een excursie op het vasteland en een zodiac cruise die elk ongeveer anderhalf uur duren. Bij de Yalour Eilanden kunnen we nog geen voet op vasteland zetten, maar de zodiac cruise is alvast een geweldige gelegenheid om de pracht en praal van Antarctica te ontdekken. De majestueuze landschappen zijn adembenemend met kliffen die steil uit de oceaan klimmen, ijsbergen die door de wind in de meest diverse vormen zijn gehouwen en ijsschotsen die bevolkt worden door zeehonden en pinguïns.  


De eerste stappen aan vasteland worden in de namiddag gezet wanneer Vernadsky Station op een bezoekje wordt vereerd. Dit is een Oekraïens onderzoeksstation met Britse origine. In 1996 kocht Oekraïne het station voor een symbolische pond over en wordt sindsdien bemand door Oekraïense wetenschappers. We krijgen hier een kleine rondleiding door het station en hier wordt zelfs sterke drank gestookt. Het blijven per slot van rekening Oost-Europeanen… De zodiac cruise in de buurt van het onderzoeksstation kent niet het imponerende karakter van de eerste cruise eerder op de dag, maar toont wel de diversiteit van het zevende continent. Onze zodiac wordt bestuurd door Samantha die is afgestudeerd als zeebioloog en zij vertelt fascinerend over de dierenwereld. Zonder problemen schept ze één of ander wormachtig wezen - salpen -  uit het water en vertelt ze er enthousiast over. Ze geeft ook uitleg over de algen die steeds meer en meer te vinden zijn op het sneeuw van Antarctica en het sneeuw rood en groen doet kleuren. Een erg drukke dag, maar wel een onvergetelijke ervaring!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten