Anderlecht, c'est Coucke

Fan

Een onderwerp waar ik door al die jaren heen nog geen letter aan heb gespendeerd, is sport. Dat is eigenlijk vrij bizar, want ik ben een groot supporter van RSC Anderlecht. Of beter gezegd: was. Door de hervorming van de competitie met de play-offs een aantal jaren geleden, is de spanning door het reguliere seizoen verwaterd en volg ik de Belgische competitie en Anderlecht sindsdien veel minder. Dat is dit jaar ook zo, hoewel er nochtans erg veel gebeurt bij de Brusselaars. 

Anderlecht staat voor de grootste verandering sinds de intrede van de clan Vanden Stock ruim veertig jaar geleden bij Anderlecht. Roger Vanden Stock wil genieten van zijn oude dag en heeft de club daarom verkocht aan Marc Coucke. Dat heeft natuurlijk gevolgen en het eerste slachtoffer hiervan is Herman Van Holsbeeck. De general manager is overbodig en mag dus van Coucke beschikken. 

Nieuwe baas, nieuwe wetten

Er luidt een algemeen credo dat zegt wanneer er een nieuwe baas is er dan ook nieuwe wetten gelden. Coucke heeft zijn entourage van KV Oostende integraal mee overgenomen en wil hen de belangrijkste posities laten bekleden. Dit betekent dus het exit voor Van Holsbeeck, maar de verstandhouding tussen Coucke en de oud-manager van Anderlecht is op z'n minst koel te noemen. Tijdens de persconferentie van de overname ontnam Van Holsbeeck het licht van de schijnwerpers van Coucke en daar is de eerzuchtige pillendraaier niet gelukkig mee. 

Anderlecht (lees: Coucke) heeft daarna op een kille manier bericht dat de samenwerking met Van Holsbeeck wordt stopgezet en wil dit zo snel en goedkoop mogelijk beklinken. Coucke heeft een schikking aangeboden om dit op te lossen, maar dit werd pardoes van tafel geveegd door Van Holsbeeck. Die laatste wil namelijk waarop hij recht heeft: een schadevergoeding van twee jaren loon wat overeenkomt met anderhalf miljoen euro. Coucke en co zien dat uiteraard niet zitten en nu proberen ze Van Holsbeeck onder druk te zetten door hem een zware fout aan te wrijven. De vraag is enkel: welke zware fout wil men hem aanrekenen? 

Een terugblik

Van Holsbeeck, Herminator voor de vrienden, arriveerde in 2003 bij Anderlecht waar hij de haast onmogelijke taak had om icoon Michel Verschueren op te volgen. Daarvoor werden er al andere kandidaten binnengehaald, maar die namen telkens de benen door de dominantie die Verschueren uitstraalde. Van Holsbeeck is echter meer uitgekookt en wachtte totdat Verschueren helemaal verdwenen was om de macht te grijpen. Zijn bilan in die vijftien jaar bij Anderlecht oogt indrukwekkend met een palmares van acht landskampioenschappen, één bekerzege en een jaar geleden nog een Europese kwartfinale. Van Holsbeeck is echter - net zoals bij bijna alle andere sportleiders - een omstreden figuur. 

Van Holsbeeck heeft net zoals elke manager zo zijn voor- en nadelen die in de pers en bij supporters worden uitvergroot. Hij was meer sportief manager dan corporate shark en nam ook een grote sportieve verantwoordelijkheid op zich. De scouting van Anderlecht is in al die jaren dikwijls hit and miss waar Van Holsbeeck een belangrijk aandeel in heeft. Ook was hij bedreven in het verkopen van luchtkastelen door de schare supporters een grote transfer te beloven die er telkens nooit kwam. 

Natuurlijk heeft Van Holsbeeck ook belangrijke bijdrages geleverd bij de successen van Anderlecht. Hij was een goed onderhandelaar, want de bedragen die Anderlecht kreeg voor zijn spelers was zeker correct te noemen (en soms zelfs boven de marktwaarde). Hij straalt ook een zeker flegma uit die een tumultueuze club als Anderlecht nodig heeft in crisistijden die om de zoveel maanden opduikt. Over het algemeen is de balans van Van Holsbeeck eerder positief dan negatief. 

De toekomst

Coucke heeft echter Luc Devroe meegenomen uit Oostende en de voormalige general manager van Club Brugge vertolkt diezelfde positie zoveel jaren later bij Anderlecht. Met Coucke waait er een nieuwe wind en is er eveneens een nieuw beleid op komst. Coucke heeft er geen geheim van gemaakt dat hij schoon schip wil houden en wil zoveel mogelijk kosten besparen. Het sportief beleid van Anderlecht was geënt op het betalen van exuberante salarissen van spelers om zo de beste spelers aan te trekken en te houden. De loonmassa is zo zwaar dat het boekhoudkundig niet verantwoord is en structureel niet te houden is. Regelmatig zag Anderlecht zich genoodzaakt om een grote speler te kopen voor veel geld om zo de boekhouding weer in orde te krijgen. Cijfers liegen niet: niet in de boekhouding, maar ook niet in de sport. De boekhouding is dan misschien een kleine ramp, maar de acht titels op vijftien tonen wel aan dat dit model werkte. 

De algemene verwachting is dat de loonmassa onder Coucke significant naar beneden gaat en ook overtollige functies in het organigram van Anderlecht gaan wellicht voor de bijl. Coucke wil werken aan een gezonde club met een duidelijke visie. Bij Oostende boerde Coucke verrassend goed en leverde het vorig seizoen zelfs Europees voetbal op. Maar het sympathieke weireldploegske aan zee is totaal niet te vergelijken met het instituut Anderlecht dat de vaandeldrager is van het Belgische voetbal. Heel veel ogen zullen gericht zijn op de flamboyante ondernemer, niet in het minst van de Waalse pers die een Brusselse club plots zien Vervlaamsen. 

In tegenstelling tot andere ondernemers in het voetbal zoals Verhaeghe of Duchatelet heeft Coucke geen verborgen agenda bij deze overname. Hij is oprecht betrokken bij de sport en doet het enerzijds uit eerzucht, maar anderzijds ook uit liefde voor de sport. De West-Vlaming Coucke is eigenlijk een Club Brugge-supporter maar weet ook dat hij met Anderlecht veel meer sportief succes in België en erbuiten kan boeken dan met Oostende, hoewel hij met die laatste heeft bewezen een succesvolle club te kunnen uitbouwen (met behulp van heel veel geld). Hij wil geen zakenimperium uitbouwen in de sport of een stadion neerplanten dat ten goede komt van zijn eigen bedrijf. Het is enkel afwachten hoe zijn geanimeerde persoonlijkheid valt te rijmen met de veel grotere druk bij Anderlecht. 

En Van Holsbeeck?

De toekomst van persona non grata Van Holsbeeck is nu onzeker, maar met zijn 63 jaar is de pensioengerechtigde leeftijd binnen handbereik. Er waren geruchten dat hij misschien aan de slag zou kunnen bij Antwerp, maar veel meer dan een wild gerucht is dit voorlopig niet. Ook voor een positie bij één van de talrijke comités die het Belgische voetbal rijk is, bedankt hij liever. Op termijn is een uitstapje naar een buitenlandse club misschien een mogelijkheid. Anderen, zoals Filips Dhondt, deden het hem voor en Van Holsbeeck heeft een uitgebreid netwerk van contacten opgebouwd in al die jaren bij Anderlecht.