De stad Geel promoot zichzelf met de slogan "Je komt er, je blijft er" maar hetzelfde kan gezegd worden voor Andalusië. Deze streek in het zuiden van Spanje is drie keer zo groot als België en is uniek in Europa. Het bevat de enige (half)woestijn van Europa alsook het grootste Europese natuurpark wat een enorm moerasachtig gebied is. Maar deze zuiderse streek is vooral boeiend omwille van de jarenlange Moorse invloed die tot op de dag van vandaag nog steeds te zien en ye voelen is. De Moren (of Maghreb zoals ze zichzelf noemden) waren Noord-Afrikanse moslims die een groot deel van Spanje veroverden vanaf 700 na Christus en bijna 800 jaar in (het zuidelijke gedeelte van) Spanje verbleven totdat Granada definitief in christelijke handen viel in 1492.
Waar Europa in de Middeleeuwen een achtergesteld gebied was, gold dit voor de Moorse sultanaten en emiraten niet. De moslims waren een voorbeeld van tolerantie en waren cultureel, architectonisch, astronomisch en wiskundig lichtjaren vooruit op hun Europese tijdgenoten. Het is dankzij hen dat de Griekse cultuur is bewaard gebleven aangezien die door de Moren uitvoerig werd bestudeerd. En het is deze welvaart en voorspoed dat leidde tot indrukwekkende bouwwerken zoals het Mezquita in Cordoba of het ontzagwekkende Alhambra in Granada. Hoewel moslims nu een negatieve connotatie met zich meedragen in Europa door de talrijke aanslagen, zijn de Moren een mooi voorbeeld dat dit geloof de bakermat en hoeksteen kan zijn van een voorspoedige, seculiere samenleving. En tijdens mijn negen dagen durende vakantie heb ik hier volop van kunnen genieten.
Maandag 8 mei
Op maandag vlieg ik vanaf de kleine luchthaven van Eindhoven naar Malaga in een vlucht die een kleine drie uur duurt. In Malaga pik ik een huurwagen op om gedurende negen dagen de mooie streek van Andalusië te verkennen. De GPS staat in het Spaans en ik vind de instellingen niet om de taal te wijzigen. Google Translate schiet ter hulp en sindsdien weet ik dat 'ir' in het Spaans 'gaan' betekent. Wanneer de snelcursus Spaans is afgerond, rijd ik naar Ronda. Dit bergstadje heeft pittoreske vergezichten op de Sierra Nevada alsook een diepe kloof die het stadje in tweeën snijdt.
Het plaatsje is vrij klein en in de avond wandel ik rustig van de ene bezienswaardigheid naar de andere zonder dat ik iets gepland heb. Toch wandel ik door alle grote attracties zoals de arena waar de stierenvechten plaatsvinden, de Arabische baden en de verschillende bruggen van het stadje. De gemoedelijke sfeer maakt van Ronda een ideale ontmoetingsplek met Andalusië.
Het plaatsje is vrij klein en in de avond wandel ik rustig van de ene bezienswaardigheid naar de andere zonder dat ik iets gepland heb. Toch wandel ik door alle grote attracties zoals de arena waar de stierenvechten plaatsvinden, de Arabische baden en de verschillende bruggen van het stadje. De gemoedelijke sfeer maakt van Ronda een ideale ontmoetingsplek met Andalusië.
Dinsdag 9 mei
Ronda is vrij klein en op een avondje had ik deze plek wel gezien. De tweede dag ben ik twee uur onderweg om naar de UK te rijden, meer bepaald Gibraltar. Deze rots is amper een zakdoek groot, maar behoort sinds de Spaanse successieoorlogen tot de UK en de inwoners van Gibraltar zijn trots op hun nationaliteit. De geringe grootte van dit plaatsje leidt tot absurde situaties zoals de landingsbaan van de luchthaven die tevens dienst doet als oversteekplaats van voetgangers, auto's en bussen. Met de kabelbaan bereik ik de top van deze rots en op ruim 400 meter hoogte heb ik een spectaculair panorama dat zich kilometers lang uitstrekt tot zelfs de Afrikaanse kust van Marokko.
De beroemde staartloze aapjes zwerven hier vrij rond en zijn een populaire toeristenattractie. De apen laten zich de aandacht welgevallen. Zelf bezoek ik in Gibraltar de batterijen (kanonnen) aan de top van de rots en daal ik naar beneden via de Mediterrenean Steps, een spectaculair rotsachtig wandelpad dat vrij moeilijk te bewandelen is. Het is echter minder toeristisch, maar levert wel de mooiste natuurpracht op van dit stukje UK. Na een vermoeiende klimtocht terug naar boven ga ik badend in het zweet terug naar beneden via de kabelbaan en ben ik andermaal twee uur onderweg om terug te keren naar Ronda.
De beroemde staartloze aapjes zwerven hier vrij rond en zijn een populaire toeristenattractie. De apen laten zich de aandacht welgevallen. Zelf bezoek ik in Gibraltar de batterijen (kanonnen) aan de top van de rots en daal ik naar beneden via de Mediterrenean Steps, een spectaculair rotsachtig wandelpad dat vrij moeilijk te bewandelen is. Het is echter minder toeristisch, maar levert wel de mooiste natuurpracht op van dit stukje UK. Na een vermoeiende klimtocht terug naar boven ga ik badend in het zweet terug naar beneden via de kabelbaan en ben ik andermaal twee uur onderweg om terug te keren naar Ronda.
Woensdag 10 mei
Op deze woensdagochtend sta ik op een ongoddelijk vroeg uur op omdat ik 's ochtends een gegidste tour heb geboekt voor het Alhambra. Dit is een paleizencomplex waar de voormalige dynastie van de Nasriden in verbleef. Deze paleizen zijn een lust voor het oog en ook de tuinen van Generalife (die onderdeel zijn van het Alhambra) zijn een lust voor het oog. Het is geen wonder dat het Alhambra de meest bezochte plaats is in Spanje. Unesco werkt echter met een quotum en daarom is een reservering (zo goed als) verplicht. Ik heb een tour geboekt die weliswaar vijftig euro kost, maar gedurende vier uren heb ik m'n ogen wel de kost gegeven.
Het Alhambra is één van de mooiste complexen die ik ooit heb bezochten dat zegt toch wel wat. In de namiddag verken ik Granada en ga ik door de bekendste straten en buurten zoals de voormalige jodenbuurt Albaicin. Granada is toeristisch, maar weet nog wel een authentieke sfeer te behouden die je in deze straten terugvindt. Het is gewoonweg leuk om al het gevoel voor tijd te verliezen en te verdwalen in deze nauwe, steile straatjes in een blakende zon met azuurblauwe hemel.
Het Alhambra is één van de mooiste complexen die ik ooit heb bezochten dat zegt toch wel wat. In de namiddag verken ik Granada en ga ik door de bekendste straten en buurten zoals de voormalige jodenbuurt Albaicin. Granada is toeristisch, maar weet nog wel een authentieke sfeer te behouden die je in deze straten terugvindt. Het is gewoonweg leuk om al het gevoel voor tijd te verliezen en te verdwalen in deze nauwe, steile straatjes in een blakende zon met azuurblauwe hemel.
Donderdag 11 mei
Van de gids had ik de dag ervoor gehoord dat het deze dag zou regenen, maar in de ochtend doet een ijverige zon me besluiten om toch geen jas mee te nemen. Deze dag heb ik niks gepland en laat ik me verrassen wat Granada te bieden heeft. Mijn hotel is vlakbij de basiliek van San Juan de Dios. Dit is een op het eerste gezicht vrij gewone kerk totdat je binnengaat. Dan word ik verrast met een duizelingwekkende hoeveelheid aan kerkelijke kunst. Er zijn veel kerken en kathedralen in Spanje, maar dit is voor mij met afstand toch de mooiste. Na mijn kerkbezoek verken ik de binnenstad waar ik nog een ander kerkje bezoek, maar dit bezoek is snel vergeten. Ook de kathedraal moet zich onderwerpen aan de pracht van San Juan de Dios. De kathedraal weet immers enkel te imponeren door zijn grootte.
Ondertussen heb ik nog het museum van schone kunsten bezocht dat gratis toegankelijk is voor inwoners van de Europese Unie. Dit museum bevat vooral werken van Spaanse kunstenaars en beschikt over enkele mooie werken over het Alhambra en Granada. De apotheose is echter voor de avond waar ik een Roma ontmoet die in een grot woont en bovendien Nederlands spreekt. Hij laat me in de avond de mooiste plekjes van Granada zien en zo beland ik bij het onooglijk kerkje van San Miguel dat het mooiste panorama heeft over Granada en niet bezaaid is met toeristen. Het levert de mooiste foto's van mijn reis op.
Ondertussen heb ik nog het museum van schone kunsten bezocht dat gratis toegankelijk is voor inwoners van de Europese Unie. Dit museum bevat vooral werken van Spaanse kunstenaars en beschikt over enkele mooie werken over het Alhambra en Granada. De apotheose is echter voor de avond waar ik een Roma ontmoet die in een grot woont en bovendien Nederlands spreekt. Hij laat me in de avond de mooiste plekjes van Granada zien en zo beland ik bij het onooglijk kerkje van San Miguel dat het mooiste panorama heeft over Granada en niet bezaaid is met toeristen. Het levert de mooiste foto's van mijn reis op.
Vrijdag 12 mei
Na twee dagen Granada krijgt Cordoba de eer om me gedurende twee dagen te verwelkomen. Op deze dag regent het vrij hard en ik plan m'n autoritje strategisch in zodat ik niet al te veel last heb van de neerslag. Na de middag regent het pijpenstelen en ik maak van de gelegenheid gebruik om uitgebreid te tafelen. Wanneer de zon weer partij geeft, verplaats ik me naar het Mezquita. Dit is een voormalige moskee die in verscheidene fases steeds is uitgebreid en na de christelijke verovering is omgevormd tot een kathedraal. Het is te zeggen: de minaret in het midden van de moskee heeft plaatsgemaakt voor een enorme torenspits. De rest is gelukkig intact gebleven.
De Arabische invloeden van het Mezquita zijn erg indrukwekkend en dit maakt van het Mezquita één van de hoogtepunten van m'n reis. De architectuur is net zoals in het Alhambra onbeschrijfelijk mooi. In de namiddag is het weer helemaal opgeklaard en wandel ik doelloos door Cordoba. Het valt op dat Cordoba toch moderner is dan Granada en bovendien beschikt deze stad over een historisch centrum dat een stuk kleiner is dan van Granada. Het maakt de sfeer net iets minder authentiek.
De Arabische invloeden van het Mezquita zijn erg indrukwekkend en dit maakt van het Mezquita één van de hoogtepunten van m'n reis. De architectuur is net zoals in het Alhambra onbeschrijfelijk mooi. In de namiddag is het weer helemaal opgeklaard en wandel ik doelloos door Cordoba. Het valt op dat Cordoba toch moderner is dan Granada en bovendien beschikt deze stad over een historisch centrum dat een stuk kleiner is dan van Granada. Het maakt de sfeer net iets minder authentiek.
Zaterdag 13 mei
Begin mei vindt er in Cordoba gedurende tien dagen een festival plaats dat Patios de Cordoba heet. Zoals de naam verraadt, worden tijdens dit festival de patio's tentoongesteld die anders niet toegankelijk zijn voor toeristen. In de ochtend ontvouwt er zich een imposante mensenmassa die deze patio's willen zien en ondergetekende maakt hier mee deel van uit. Deze binnenkoertjes worden bevolkt met talloze hangende bloempotten waarin erg kleurrijke rozen zitten. Het is mooi, maar het straalt ook iets kitscherig uit. Daarna bezoek ik Alcazar de los Reyes Cristianos, een paleizencomplex dat is opgericht door de katholieke koning en koningin Ferdinand II en Isabella I. Onder hun heerschappij verenigde Spanje zich tot wat het nu is. Complex is echter eufemistisch voor dit bouwwerk dat eerder bescheiden is. De grote tuin maakt dit echter dubbel en dik goed, want de flora zien er simpelweg fantastisch uit, zelfs na mijn bezoek naar het (nog indrukwekkendere) Generalife in het Alhambra.
In de namiddag bezoek ik het interactieve museum in de toren van Calharra aan de Romeinse brug. Dit museum is niet groot, maar wel leuk om te bezoeken door zijn interactieve opzet. Het paleis van Viana is m'n laatste halte in Cordoba. Dit is eigenlijk een aaneenschakeling van enkele huizen met daarrond enkele mooie patio's. Leuk om te bekijken, maar het kan de aandacht niet erg lang vasthouden. In de avond ga ik voor een laatste keer door het centrum van Cordoba vooraleer ik naar de vierde grootste stad van Spanje afreis.
Zondag 14 mei
De trip naar Sevilla begin ik met een meewarig gevoel aangezien ik had gelezen dat de verkeersdrukte in deze stad erg tumultueus is. Gelukkig arriveer ik op een vroeg tijdstip op een kalme zondagochtend en parkeer ik m'n huurwagen aan de Calle de Torneo waar ik gratis kan parkeren. Sevilla is een stuk groter dan de andere steden in Andalusië en dat vertaalt zich in een ongezellige drukte in het hart van het historisch centrum waar de kathedraal en Real Alcazar staan. Daarom heb ik dit stukje Sevilla zo veel mogelijk vermeden en heb ik me meer geconcentreerd op de buitenwijken van de oude stad zoals El Arsenal en Triana wat overigens schitterende wijken zijn. Deze zondag begint met een bezoek aan Real Alcazar. Dit is een verzameling van koninklijke paleizen waar tot op heden het Spaanse hof nog steeds komt. Zelfs met online gereserveerde tickets die werken met een vast uur moet ik nog een tijdje aanschuiven.
Het is er erg druk, maar ook hier zijn de paleizen weer prachtig vormgegeven. De stijl is onbetwistbaar Spaans, maar de Moorse invloeden zijn nog duidelijk merkbaar. Er is hier eveneens een indrukwekkende tuin die je trakteert op een lawine van kleurenpracht. Een speciale vermelding verdient een lang gestrekte Arabische kamer waar je in het donker een fontein ziet. Je waant je zo in de Efteling! Daarna bezoek ik de kerk van San Salvador wat eigenlijk weinig bijzonder is, maar de dag erop wel een groot voordeel biedt. In de avond loop ik door het mooie stadspark Maria Luisa waar Plaza de Espana en Plaza de America zijn gelegen. De eerstgenoemde plaza was zelfs het decor voor een vechtscène in Star Wars: Attack of the Clones. Deze groene locatie is de perfecte afsluiter voor een toch wel druk dagje Sevilla.
Maandag 15 mei
De tweede dag in Sevilla begint met een ochtendwandeling in de wijk van Maracana waar ik het minder toeristische Sevilla aantref met leuke huisjes, kerkjes en pleintjes. Wanneer ik daarna naar de kathedraal van Sevilla ga, zie ik een lange wachtrij van mensen die staan aan te schuiven in een blakende zon. Ik lach eens vriendelijk naar hen en passeer deze drukte met veel plezier. Ik moet even wachten voor de loketten en mijn passeerbewegingen leveren enkele dodelijke blikken op. Gelukkig moet ik ook niet aan de loketten aanschuiven en mag ik onmiddellijk binnen. Waarom kan ik dit allemaal doen? Omdat ik een ticket heb van de San Salavador kerk dat geldt als dubbelticket voor de kathedraal. De kathedraal zelf weet te imponeren door z'n grootte en beschikt over enkele monumentale bouwwerken zoals het enorme orgel. Het verschilt alleen niet met de 1001 andere kathedralen waardoor het voor mij een snel bezoekje was.
Bij de kathedraal is er ook de Giralda-toren wat vroeger een minaret was. Het bijzondere aan deze toren is dat het werkt met een helling in plaats van trappen waar zelfs vroeger ezels met karren van gebruik maakten. De 39 hellingen zijn relatief snel genomen en je krijgt een mooi uitzicht over de gehele stad. Het is echter niet zo hoog, dus over een echt vergezicht kan je niet spreken. In de namiddag mijd ik de drukte en zoek in de Spaanse zon de verkoeling op van de Guadalquivir, de stroom die Sevilla in tweeën snijdt. Hier bezoek ik de Alamillobrug en zie ik dezelfde stijl van Calatrava die ik eerder heb gezien bij The Oculus, het nieuwe station in New York vlakbij het 9/11 Memorial Museum. M'n laatste avond in Sevilla sluit ik af met een rondwandeling door El Arsenal en Triana. Vooral deze laatste wijk weet me te verrassen door haar schoonheid en authentieke sfeer, iets wat minder geldt voor El Arsenal aangezien dit dichter bij het historisch centrum is gelegen en dus ook toeristischer is.
Dinsdag 16 mei
Dit is m'n laatste volledige dag in Andalusië en in de voormiddag begeef ik me naar Italica. Dit is een voormalige Romeinse site die vlakbij Sevilla is gelegen. Het is tevens een populair schooluitstapje voor kinderen want die waren daar met de bosjes te vinden. De site zelf doet me denken aan Knossos wat ik enkele jaren geleden heb bezocht in Kreta. Het probleem met dergelijke opgegraven archeologische sites is dat ze zijn vormgegeven en geïnterpreteerd volgens de archeologen die alles hebben opgegraven. Het is dus maar zo historisch correct en authentiek als de cursus archeologie van de lokale unief.
Het Romeinse amfitheater ziet er goed uit en is ongetwijfeld de sterattractie van deze site. Er zijn nog andere locaties maar veel meer dan een hoopje stenen kan je het niet noemen. Er zijn wel een aantal archeologen bezig die een aantal mozaïeken inkleuren. De vraag komt dan weer terug bij mij: hoe authentiek is dit allemaal? In de namiddag rijd ik naar Torremolinos aangezien dit vlakbij de luchthaven van Malaga ligt. Dit epicentrum van kusttoerisme heeft weinig bezienswaardigheden, maar na een overdosis cultuur ben ik wel toe aan plat massatoerisme. Aan de zeedijk eet ik iets in één van de vele restaurantjes en wandel ik de dijk verder af. 's Nachts rij ik terug naar de luchthaven van Malaga waar ik de huurauto inlever en de laatste uren wacht voor de vlucht van 's anderendaags om zes uur 's ochtends.
In de namiddag bezoek ik het interactieve museum in de toren van Calharra aan de Romeinse brug. Dit museum is niet groot, maar wel leuk om te bezoeken door zijn interactieve opzet. Het paleis van Viana is m'n laatste halte in Cordoba. Dit is eigenlijk een aaneenschakeling van enkele huizen met daarrond enkele mooie patio's. Leuk om te bekijken, maar het kan de aandacht niet erg lang vasthouden. In de avond ga ik voor een laatste keer door het centrum van Cordoba vooraleer ik naar de vierde grootste stad van Spanje afreis.
Zondag 14 mei
De trip naar Sevilla begin ik met een meewarig gevoel aangezien ik had gelezen dat de verkeersdrukte in deze stad erg tumultueus is. Gelukkig arriveer ik op een vroeg tijdstip op een kalme zondagochtend en parkeer ik m'n huurwagen aan de Calle de Torneo waar ik gratis kan parkeren. Sevilla is een stuk groter dan de andere steden in Andalusië en dat vertaalt zich in een ongezellige drukte in het hart van het historisch centrum waar de kathedraal en Real Alcazar staan. Daarom heb ik dit stukje Sevilla zo veel mogelijk vermeden en heb ik me meer geconcentreerd op de buitenwijken van de oude stad zoals El Arsenal en Triana wat overigens schitterende wijken zijn. Deze zondag begint met een bezoek aan Real Alcazar. Dit is een verzameling van koninklijke paleizen waar tot op heden het Spaanse hof nog steeds komt. Zelfs met online gereserveerde tickets die werken met een vast uur moet ik nog een tijdje aanschuiven.
Het is er erg druk, maar ook hier zijn de paleizen weer prachtig vormgegeven. De stijl is onbetwistbaar Spaans, maar de Moorse invloeden zijn nog duidelijk merkbaar. Er is hier eveneens een indrukwekkende tuin die je trakteert op een lawine van kleurenpracht. Een speciale vermelding verdient een lang gestrekte Arabische kamer waar je in het donker een fontein ziet. Je waant je zo in de Efteling! Daarna bezoek ik de kerk van San Salvador wat eigenlijk weinig bijzonder is, maar de dag erop wel een groot voordeel biedt. In de avond loop ik door het mooie stadspark Maria Luisa waar Plaza de Espana en Plaza de America zijn gelegen. De eerstgenoemde plaza was zelfs het decor voor een vechtscène in Star Wars: Attack of the Clones. Deze groene locatie is de perfecte afsluiter voor een toch wel druk dagje Sevilla.
Maandag 15 mei
De tweede dag in Sevilla begint met een ochtendwandeling in de wijk van Maracana waar ik het minder toeristische Sevilla aantref met leuke huisjes, kerkjes en pleintjes. Wanneer ik daarna naar de kathedraal van Sevilla ga, zie ik een lange wachtrij van mensen die staan aan te schuiven in een blakende zon. Ik lach eens vriendelijk naar hen en passeer deze drukte met veel plezier. Ik moet even wachten voor de loketten en mijn passeerbewegingen leveren enkele dodelijke blikken op. Gelukkig moet ik ook niet aan de loketten aanschuiven en mag ik onmiddellijk binnen. Waarom kan ik dit allemaal doen? Omdat ik een ticket heb van de San Salavador kerk dat geldt als dubbelticket voor de kathedraal. De kathedraal zelf weet te imponeren door z'n grootte en beschikt over enkele monumentale bouwwerken zoals het enorme orgel. Het verschilt alleen niet met de 1001 andere kathedralen waardoor het voor mij een snel bezoekje was.
Bij de kathedraal is er ook de Giralda-toren wat vroeger een minaret was. Het bijzondere aan deze toren is dat het werkt met een helling in plaats van trappen waar zelfs vroeger ezels met karren van gebruik maakten. De 39 hellingen zijn relatief snel genomen en je krijgt een mooi uitzicht over de gehele stad. Het is echter niet zo hoog, dus over een echt vergezicht kan je niet spreken. In de namiddag mijd ik de drukte en zoek in de Spaanse zon de verkoeling op van de Guadalquivir, de stroom die Sevilla in tweeën snijdt. Hier bezoek ik de Alamillobrug en zie ik dezelfde stijl van Calatrava die ik eerder heb gezien bij The Oculus, het nieuwe station in New York vlakbij het 9/11 Memorial Museum. M'n laatste avond in Sevilla sluit ik af met een rondwandeling door El Arsenal en Triana. Vooral deze laatste wijk weet me te verrassen door haar schoonheid en authentieke sfeer, iets wat minder geldt voor El Arsenal aangezien dit dichter bij het historisch centrum is gelegen en dus ook toeristischer is.
Dinsdag 16 mei
Dit is m'n laatste volledige dag in Andalusië en in de voormiddag begeef ik me naar Italica. Dit is een voormalige Romeinse site die vlakbij Sevilla is gelegen. Het is tevens een populair schooluitstapje voor kinderen want die waren daar met de bosjes te vinden. De site zelf doet me denken aan Knossos wat ik enkele jaren geleden heb bezocht in Kreta. Het probleem met dergelijke opgegraven archeologische sites is dat ze zijn vormgegeven en geïnterpreteerd volgens de archeologen die alles hebben opgegraven. Het is dus maar zo historisch correct en authentiek als de cursus archeologie van de lokale unief.
Het Romeinse amfitheater ziet er goed uit en is ongetwijfeld de sterattractie van deze site. Er zijn nog andere locaties maar veel meer dan een hoopje stenen kan je het niet noemen. Er zijn wel een aantal archeologen bezig die een aantal mozaïeken inkleuren. De vraag komt dan weer terug bij mij: hoe authentiek is dit allemaal? In de namiddag rijd ik naar Torremolinos aangezien dit vlakbij de luchthaven van Malaga ligt. Dit epicentrum van kusttoerisme heeft weinig bezienswaardigheden, maar na een overdosis cultuur ben ik wel toe aan plat massatoerisme. Aan de zeedijk eet ik iets in één van de vele restaurantjes en wandel ik de dijk verder af. 's Nachts rij ik terug naar de luchthaven van Malaga waar ik de huurauto inlever en de laatste uren wacht voor de vlucht van 's anderendaags om zes uur 's ochtends.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten