Het natuurreservaat het Zwin is beroemd omwille van de vele vogels die er hun verblijfplaats van hebben gemaakt, maar deze plek leent er zich ook uitstekend toe om te wandelen. De omgeving rond Knokke en het Zwin is namelijk verrassend divers en weet in aangename zin te verrassen. De wandeling combineert moeiteloos polders en veldwegen met duinen en strand en gooit er af en toe ook een kleine verrassing bij. Een mooi parcours dus voor elke natuurliefhebber.
Bezoekerscentrum
Deze wandeling heb ik gevonden op de site van Wikiloc en brengt je naar het bezoekerscentrum van het Zwin. Parkeren is er niet goedkoop en je betaalt maar liefst elf euro voor een dagje parking. Er is een goedkoper alternatief voorzien in de vorm van een busverbinding, maar die is in het weekend niet frequent actief en bovendien moet je de wagen ergens anders parkeren in Knokke en daar is het ook niet goedkoop.
De wandeling verloopt voor alle duidelijkheid dus niet door het Zwin zelf, maar in de omgeving van het Zwin en Knokke (waar je dwars door Knokke-Zoute loopt). Het parcours begint bij de kleine weg die de auto's gebruiken om toe te komen, maar je nu in omgekeerde richting bewandelt. Bij een eenzame villa gaat het linksaf en word je onmiddellijk op een typisch West-Vlaams landschap begroet: modderige paadjes met enerzijds veel akkers en weilanden en anderzijds dijken. Door de hevige regenval van de afgelopen dagen zijn deze paden slecht bewandelbaar en kost het soms wat moeite om een goede tred te handhaven.
Monotoon verloop
Qua afstand is deze wandeling ruim achttien kilometer waarbij vooral de laatste kilometers zwaarder zijn dan initieel gedacht omdat je hier voornamelijk door duinen en strand loopt. Voor het zover is, accentueert de eerste helft van de wandeling zich op het landelijke karakter van Knokke. Het parcours bestaat voornamelijk uit veldwegen, trage wegen en kasseiwegen. Dit zijn zaken die je in elke West-Vlaamse gemeente kan verwachten en zijn niet meteen redenen om deze wandeling te ondernemen.
Knokke weet zich echter een klein beetje te onderscheiden van andere West-Vlaamse gemeentes omdat het één van de duurste gemeentes is in België. Je ziet dus met de regelmaat van de klok een Porsche opduiken en hoeves hier zijn net even iets groter en duurder dan de typische boerderijen die je in de rest van België vindt. De eerste helft van deze wandeling kent dus een eerder monotoon verloop, maar de tweede helft biedt diversiteit in overschot.
Divers landschap
Ongeveer halfweg beland je in Knokke-Zoute en daarna wordt de wandeling er alleen maar mooier op. Totaal onverwacht is er namelijk een stuk bos dat vele minitoppen herbergt die slechts op enkele meters van elkaar liggen. Het is een abrupt verschil met de veldwegen en akkers die je daarvoor hebt doorkruist. Het bos is niet erg groot, maar gaat wel erg snel op en af waardoor het een leuke afwisseling is met de eerder gedane kilometers.
De diversiteit in het landschap gooit plots hoge ogen, want er is ook een soort van stuk ven waar verschillende houten paden zijn gemaakt en die je dwars door de prachtige natuur van Knokke brengen. Koolmezen zijn druk in het weer om voedsel te zoeken en je staat er naar te kijken op amper een paar meter afstand. Even later gaat het dan terug richting het Zwin en loop je door weilanden waar schuwe koeien onrustig worden als ze wandelaars zien.
Hoogtepunt
Wanneer je een wandeling maakt in de buurt van Knokke en het Zwin kom je uiteraard voor de duinen en het strand en het mooiste is voor het laatste bewaard. Het zand van de duinen wordt al muller en dat maakt stappen al wat zwaarder. De glooiingen van het duinenlandschap zijn echter een prachtige locatie om te stappen en het struikgewas biedt nog verrassend veel groen in december. Na de duinen volgt er een heel stuk op het strand van Knokke.
Op een zachte zaterdag in december is het nog relatief druk en zijn er voldoende wandelaars, joggers en baasjes van honden die genieten van de rust van het strand. Het zand is net een tikkeltje minder mul dan het duinzand, maar wandelen kost toch net iets meer energie dan normaal. De gezonde zeelucht maakt het dat echter helemaal waard. Na de passage op het strand wordt de Noordzee terug ingeruild voor de duinen om zo terug richting het bezoekerscentrum van het Zwin te gaan.
Conclusie
De eerste helft van deze wandeling laat zich het best omschrijven als een typisch West-Vlaamse polderwandeling en is niet de grootste publiekstrekker van het Zwin. Als je achttien kilometer wat te veel vindt, is het aangeraden om in dit stuk te snoeien in het kilometeraantal. De echte hoogtepunten bevinden zich in de tweede helft van deze wandeling met een kort stukje bos, houten paden door veengebied en uiteraard de duinen en het strand van de Noordzee.
Deze wandeling heeft misschien niet het spectaculaire karakter van een uitdagende Ardennenwandeling, maar biedt wel evenveel wandel plezier en diversiteit.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten