zondag 29 december 2019

De tien mooiste wandelroutes in 2019

De prachtige natuur in Patagonië was voor mij zo overweldigend dat dit de geboorte betekende voor een nieuwe hobby: wandelen en als het even kan met een natuurlijk tintje. Het is voor mij het ideale tijdverdrijf om te ontspannen en van de natuur te genieten, maar ik kan het evenzeer combineren met fotografie. Dit zijn mijn tien beste wandelingen van 2019.

10. Ijstrekking Perito Morenogletsjer (El Calafate, Argentinië)
Ik weet niet of je het een volwaardige wandeling kan noemen, maar de mini ijstrekking op de Perito Morenogletsjer was voor mij één van mijn leukste ervaringen van 2019. Ik keek er op voorhand al hard naar uit en de wandeling heeft niet teleurgesteld ondanks zijn korte duur van anderhalf uur. De lokale gids loodst geïnteresseerden naar alle hoogtepunten van de gletsjer en die weet te imponeren met zijn magistrale blauwe en witte kleuren. Bovendien was dit voor mij de eerste keer dat ik stijgijzers droeg, maar het wandelen ging nog vrij vlot. 



9. Wandeling naar de oude melkerij van Boubou (Dolembreux, België)
Dit is één van mijn meest recente wandelingen en vooral de tweede helft was een leuke wandelervaring ondanks de aanwezigheid van heel veel modder in de winter. De wandeling kent halverwege een korte, maar felle klim naar boven waar je wordt getrakteerd op een mooi uitzicht op het dorpje Méry. Daarna gaat het op en af in een woud waar het zoeken is naar begaanbare paadjes en een paar kilometers later volgt er een soort van ravijnwandeling langs een beek. Jammer genoeg is de eerste helft wat gewoontjes en verliest deze wandeling daardoor een beetje glans. 



8. Lago Grey (Torres del Paine, Chili)
Torres del Paine is ongetwijfeld één van de mooiste natuurparken ter wereld en een volledige dag wandelen is dan ook een onvergetelijke ervaring. Bovendien is het meer en de gletsjer van Grey één van de hoogtepunten van dit park. De reden waarom deze wandeling niet hoger staat genoteerd in dit lijstje is het slechte weer toen en omdat de wandeling wat diversiteit miste. De eerste klim naar een top van ongeveer 800 meter is leuk om te doen, maar de tweede wandeling had als bestemming een schiereiland waar niet erg veel te zien was. 



7. Balmaha - Inverarnan (West Highland Way, Schotland)
In april deed ik met de West Highland Way mijn eerste langeafstandswandeling en overwon ik 154 kilometer op zeven dagen. De meest uitdagende dag was de derde dag waar ik ruim dertig kilometer heb gewandeld tussen Balmaha en Iverarnan met Loch Lomond als vaste metgezel. Ik moest nog een heel stuk goedmaken van dag twee en bovendien was het die dag regenachtig. Ik kwam pas om half negen 's avonds aan, maar de meer technische stukken op de rotsachtige ondergrond zijn voor mij de leukste stukken van de West Highland Way. 



6. Inverarnan - Tyndrum (West Highland Way, Schotland)
Het mooiste parcours van de West Highland Way is volgens mij het traject tussen Inverarnan en Tyndrum. Op deze dag hadden de weergoden een mooi zonnetje geprogrammeerd en zodoende kon ik helemaal genieten van de prachtige landschappen in de Schotse hooglanden. Deze wandeling ontbeert de technische uitdaging van het traject Balmaha - Inverarnan, maar scoort dan weer met zijn diversiteit. Dit is een relatief gemakkelijke wandeling en nodigt uit om op een gemoedelijk tempo te wandelen. 



5. Rotsen langs de Lesse (Dréhance, België)
Wellicht de meest avontuurlijke wandeling van het afgelopen jaar met een klauterpartij langs rotsen aan de Lesse waar enkele tientallen centimeters naast mij een verschrikkelijke afgrond gaapte en een steile beklimming die enkel op handen en voeten uitgevoerd kon worden. Deze wandeling loopt langs het pittoreske Anseremme en het mooie kasteel van Walzin. Ik heb deze wandeling in de zomer gedaan bij goed weer en dan is het leuk om naast de Lesse te vertoeven. Bij slecht weer is deze wandeling absoluut af te raden wegens te gevaarlijk. 



4. Manderscheid: over vulkanen en burchten (Manderscheid, Duitsland)
In augustus trok ik er vier dagen op uit om te wandelen in de Eifel, vlak over de Duitse grens. De koninginnenroute van deze vierdaagse was de best wel pittige wandeling nabij Manderscheid. Deze route combineert het beste wat de Eifel te bieden heeft: een ommetje langs de verschillende sedimenten van dit vulkaangebied, een bezoekje aan een vulkaanmeer, een tocht langs twee burchten, enkele niet te onderschatten beklimmingen langs bossen, een kleine kloof en het sprookjesachtige Lieserpad. Veel meer dan dit kan je als wandelaar niet wensen en zeker niet wanneer het nog relatief dichtbij is ook. 



3. Een gedeelte van de GR16 via Frahan en Rochehaut (Poupehan, België)
In de beschrijving van deze wandeling staat dat het de mooiste van België wordt genoemd en ik ben het daar roerend mee eens. Deze wandeling biedt alles wat je van een wandeling mag verwachten. Eerst begin ik nog vrij kalm, maar bij de Cretes de Frahan gaat het steil naar omhoog en loop ik over de rotstoppen van dit massief. Er is het schitterende uitkijkpunt over Frahan waar de Semois een enorme meander maakt. Als slotstuk is er nog een avontuurlijk gedeelte via de laddertjeswandeling waar ik stevig in mijn schoenen moet staan om niet uit te schuiven. Mooier dan dit ga je het in België niet vinden!



2. Puerto Blest (Nahuel Hapi nationaal park, Argentinië)
In de buurt van Bariloche is er het nationale park van Nahuel Hapi wat een unieke eigenschap bezit: het is namelijk één van de weinige tijdelijke regenwouden ter wereld. Ongeveer zes maanden per jaar verandert Puerto Blest namelijk in een tijdelijk regenwoud waar het unieke planten- en diersoorten herbergt. Deze wandeling is een combinatie van drie opties: eerst gaat de route langs een meer, dan ga ik naar boven waar ik een aantal watervallen kruis en het derde stuk gaat over rotsachtig terrein naar een kleine lagune. Het derde stuk is verreweg het meest spectaculaire en mag enkel gedaan worden met behulp van een gids. 



1. El Pilar - Poincelot - Laguna de los Tres (El Chalten, Argentinië)
De mooiste wandeling van 2019 torent met kop en schouders boven al de rest uit en dat is mijn wandeling in El Chalten waar ik naar de gletsjer van Laguna de los Tres wandelde. Wat deze wandeling zo speciaal maakt, is dat het zoveel emoties en gevoelens oproept. 's Ochtends sneeuwde het lichtjes en in de namiddag kon ik zonnen in een lagune, de klim naar Laguna de los Tres is hels, maar het gevoel erg lonend en de landschappen behoren tot de mooiste ter wereld. El Chalten is een paradijs voor wandelaars en deze wandelroute is naar mijn bescheiden mening één van de mooiste ter wereld. 



Geen opmerkingen:

Een reactie posten