De dertig mooiste wandelroutes van 2024 (deel twee)

Het internationaal wandelfeestje gaat onverminderd voort in het tweede deel van dit lijstje want opnieuw passeren wandelingen uit Australië, Nieuw-Zeeland, Noorwegen en Duitsland de revue. Tussen al dit internationaal geweld bewijzen ook twee Vlaamse wandelingen dat het mooi wandelen is in ons Vlaanderenlandje. Tenminste wanneer het niet verzopen is onder een regenvloed zoals dat elke winter het geval is. Niet toevallig zijn dit twee wandelingen uit Limburg dat ik al eens eerder de mooiste wandelprovincie van Vlaanderen noemde. Dit is dus nog maar eens het (persoonlijke) bewijs. Je moet dus echt niet de halve aardbol afreizen om mooie wandelingen te doen, hoewel ironisch genoeg de meerderheid van de wandelingen in dit lijstje dit wel vereisen als je ze ooit wil wandelen.  

20. Mount Amos at Wineglass Bay

Reisbegeleider Maarten kijkt me nogal twijfelachtig aan wanneer ik zeg dat ik graag deze wandeling wil doen op mijn Australiëreis. Niemand anders uit het reisgezelschap wil deze wandeling doen wegens te moeilijk, maar zoiets is voor mij net een extra reden om deze wandeling te doen. T3 qua zwaarte zegt het kaartje van Komoot en na mijn beproevingen in Pakistan is zoiets kinderspel. En dus ga ik alleen aan de slag op deze wandeling die me aan de top van Mount Amos brengt. Dit is een berg die boven alles en iedereen uittorent aan Wineglass Bay in Tasmanië en vooral het magistrale uitzicht is de reden om naar de top te klimmen. Dat mag je soms vrij letterlijk interpreteren, want de steile granieten rotsen vergen soms toch wat klauterwerk met handen en voeten. Onderweg krijg ik echter een fabelachtig theater zien van rotsen in de meest vreemde vormen. Wanneer ik uiteindelijk de top bereik met inderdaad een ongeëvenaard uitzicht lijkt dat bijna bijkomstig te zijn. Het dalen is door de steile hellingsgraad en de gladde rotsen soms wat gevaarlijk, net zoals die ene giftige slang die ging lopen - niet letterlijk - wanneer ik naar beneden kom gedonderd. Ik kom echter gelukkig zonder kleerscheuren naar beneden, opnieuw niet letterlijk want bij het glijden naar beneden op een rots heb ik mijn broek gescheurd. Wel dus letterlijk.     

Link: https://nl.wikiloc.com/routes-wandelen/wineglass-bay-carpark-186980476

19. Hike to Kjeasen's farm

Wanneer is een wandeling een wandeling? Niet dat ik de filosofische tour wil opgaan, maar soms heeft deze wandeling - en dan gebruik ik deze term losjes - nog maar weinig met wandelen te maken. Deze wandeling in Noorwegen is beroemd omwille van opnieuw een mooi uitzicht bij de boerderij van Kjaesen die uitkijkt over een fjord. Dan moet er wel eerst naar boven worden geklommen en dat neemt soms via ferrata-achtige proporties aan. Bij de oever van het fjord is het al opletten geblazen met gladde stapstenen en een beek waar het water uit de loop stroomt omdat het zo hard heeft geregend. Vervolgens gaat het bijzonder steil omhoog en dien ik een waterval te doorkruisen waar het water wel erg gretig valt. Zigzaggende singletrack paadjes dreigen soms te verdwijnen in het bos om dan op wonderbaarlijk wijze opnieuw te verschijnen achter een rots of boom die de weg belemmert. Een erg avontuurlijke wandeling dus en dat is ook de reden waarom ze op plaats negentien staat genoteerd. Maar volgende keer toch graag wat minder water! 

Link: https://nl.wikiloc.com/routes-wandelen/hike-to-kjeasens-farm-181746081

18. Hike through Sydney Harbour NP in Manly

Sydney is een grootstad met 5,5 miljoen inwoners, maar er zijn verrassend genoeg ook een heleboel natuurreservaten in deze stad. En dan bedoel ik niet aan de rand van de grootstad, maar in het kloppend hart van Australiës grootste stad. Sydney Harbour National Park bevindt zich in Manly wat een erg populaire plek is om te zonnebaden aan het strand. Deze wandeling heeft ongeveer dezelfde kenmerken als de kustwandeling van Bondi Beach naar Clovelly Beach die in het vorige lijstje figureert, maar hier is de natuur nog prominenter aanwezig. De kliffen zijn wat wilder, er is een deftig portie cultuur (met een duister verleden) dankzij gevechtsbatterijen en opvangplaatsen voor migranten, maar het is de natuur in de vorm van bush coast dat deze wandeling pigmenteert. Mijn mond staat helemaal open van verbazing wanneer ik een soort van verborgen strand ontdek op deze drukke plek en verder wandel ik ook langs mooie uitzichtpunten en kleine parkjes. Dit is gewoon al het moois van Sydney in het klein! En dan te bedenken dat ik deze wandeling maar eerder toevallig op Wikiloc ontdekte. 

Link: https://nl.wikiloc.com/routes-wandelen/manly-manly-beach-shelly-beach-watsons-bay-186794700 en https://nl.wikiloc.com/routes-wandelen/watsons-bay-collins-flat-beach-manly-186796646

17. LAW De Wijers - Noordoostelijke lus via De Teut, Hengelhoef en Tenhaagdoornheide

Dit jaar heb ik geen trekkings gedaan, maar wel etappes van langeafstandswandelingen zoals de GR5A Kustroute en National Park Trail van NP Hoge Kempen. Een veel minder bekende trekking is die van De Wijers die langs duizenden voormalige turfputten gaat in Limburg die nu dienst doen als vijvers. Deze etappe is wellicht de mooiste van deze langeafstandswandeling die je in vier etappes kan afwerken. Met name de heidegebieden zijn een plezier om in te wandelen, zelfs in de winterse periode bij het begin van 2024. De struiken die zijn omgeven door zandduinen blijven in elk seizoen een onverklaarbare aantrekkingskracht op mij uitoefenen. Op deze route zitten er ook een originele passage in de vorm van een vlonderpad dat over het water zweeft. De stukken door bos zorgen voor wat afwisseling, al is er wel een puntje van kritiek op de toch wel aanwezige betonwegen onderweg. Maar niettemin blijft dit een heerlijke wandeling, maar weliswaar geen perfecte. 

Link: https://nl.wikiloc.com/routes-wandelen/law-de-wijers-noordoostelijke-lus-via-de-teut-hengelhoef-en-tenhaagdoornheide-161374676

16. Römerpfad (Trier)

Youtube als wandelencyclopedie, het is niet meteen de eerste bron die ik gebruik om wandelinspiratie op te doen, maar bij deze wandeling heb ik dat wel zo gedaan. In de zomer heb ik namelijk een vakantiterip naar Trier ondernomen en op een Youtubefilmpje werd het Römerpfad hartelijk aanbevolen als iets wat je zeker moet gedaan hebben. En wat ben ik blij dat ik deze raad heb opgevolgd, want het is inderdaad een fantastische wandeling geworden! Dat heeft het in grote mate te danken aan de dualiteit tussen natuur en cultuur. De Eifel is sowieso een mooie regio om in te wandelen, maar nu wordt dit opgesmukt met enkele indrukwekkende grotten en mooie uitkijkpunten. Er zit ook een grote portie cultuur verweven in deze route, want de wandeling is namelijk vernoemd naar de Romeinen die hier tweeduizend jaar geleden verbleven. Overblijfselen zoals een Romeinse muur en een voormalige mijn doen herinneren aan lang vervlogen tijden. Maar het is toch wel de lichtjes avontuurlijke beekvallei op het einde dat voor de meeste wandelbelevenissen zorgt. Eigenlijk is het pad gesloten omdat het is overspoeld met omvergevallen bomen, maar met een beetje souplesse mag dat voor de zichzelf respecterende wandelaar geen probleem zijn. 

Link: https://nl.wikiloc.com/routes-wandelen/romerpfad-trier-181098953

15. Grand Canyon and Pinnacle (Grampians NP)

Wist je dat de Grand Canyon niet enkel in de Verenigde Staten ligt, maar ook in Australië hebben ze er ééntje. Wel in miniformaat, want dit moet volgens mij de kleinste Grand Canyon ter wereld zijn. Deze kloof is amper één kilometer lang en waterloop die men een beek pleegt te noemen, dendert vrolijk langs de rotsen naar beneden. Over al deze rotsen en keien loopt een pad waar geen centimeter egaal is tenzij een ijzeren trap ter hulp schiet. Wat deze kloof ontbeert aan grootsheid, compenseert het ruim door zijn pracht en wat mij betreft mag het zich zeker Grand noemen. De weg naar boven bij Pinnacle, de toepasselijke naam voor het uitkijkpunt bovenaan, is wat minder spectaculair, maar de rotsformaties blijven me fascineren door hun grillige vormen. Helemaal bovenaan is er inderdaad een mooi uitkijkpunt, maar de échte reden om deze wandeling te doen, is toch wel de weg naar de top en terug, inclusief de kleine Grand Canyon. Ik heb in Australië ettelijke zandstenen gebergtes gezien, maar de Grampians is toch wel mijn favoriet.  

Link: https://nl.wikiloc.com/routes-wandelen/bridal-veil-falls-en-pinnacle-vanaf-halls-gap-187672482

14. Abel Tasman NP: Awaroa Beach - Tonga Quarry

Wie droomt er niet van goudgele stranden? Nou, ondergetekende dus. Zet mij in de bergen en ik ben de gelukkigste mens ter wereld, maar van stranden - in gelijk welke kleur - word ik niet meteen blij. Ik ben nu eenmaal geen zonneklopper en ronddwalen op een strand zegt me weinig. Maar de stranden in Abel Tasman NP in Nieuw-Zeeland voelen toch wel aan als een klein stukje paradijs op aarde met oerbossen, enkele steile beklimmingen en uiteraard de beroemde goudgele stranden in de vele baaien. Eigenlijk wilde ik een veel langere wandeling doen dan deze, maar door het spel van eb en vloed was dat helaas niet mogelijk. Deze route is dus een stuk korter dan ik eigenlijk beoogde, maar dat betekent dat ik wat extra kan rusten op het paradijselijke strand. Zwemmen lukt trouwens ook prima, al is het water met een graad of zeventien behoorlijk koud tijdens mijn verkleumende zwempartij. 

Link: https://nl.wikiloc.com/routes-wandelen/abel-tasman-np-awaroa-beach-tonga-quarry-157179285

13. Alpine Nature Walk near St-James car park

Eigenlijk is dit een verschrikkelijk kort intermezzo waar we twintig minuten stoppen om even de benen te strekken op een pendeldag in mijn reis door Nieuw-Zeeland. Maar soms is de natuur van zo'n betoverende schoonheid dat je niet anders kan dan verliefd worden op een plek. En dat is hier zeker het geval. Het is de alpijnse vegetatie die de plooien van mijn mondhoeken doet bewegen opeen onnatuurlijke manier. Niet zomaar bewegen, maar wel een glimlach waarvan niets vermoedende zielen kunnen denken dat ik een overdosis lachgas heb gesnoven. Vooral de (baard)mossen bezorgen deze wandeling een mystiek tintje wat nog extra wordt vergroot met een fraaie plas die zich hier bevindt. Ik wil meteen de 66 kilometer lange  St James Waywalk doen, maar daar heb ik helaas de tijd niet voor. Als ik een reden nodig heb om Nieuw-Zeeland opnieuw te bezoeken, moet ik dus niet verder zoeken dan hier. Zo mooi is het hier en nog mooier!  

Link: https://nl.wikiloc.com/routes-wandelen/alpine-nature-walk-near-st-james-car-park-157414851

12. Key Summit Track (Routeburn Track) via The Divide

Nieuw-Zeeland is een erg mooi land met veel mooie regio's, maar toch is er één regio die er voor mij bovenuit torent en dat is toch wel Fjordland NP waar de mystieke Milford Sound zich bevindt. Op de terugweg stoppen we om een wandeling te doen naar de Key Summit Track wat deel uitmaakt van de Routburn Track, één van de negen great walks die het land rijk is. In deze omgeving wil je geen stralend zonnetje met een open, blauwe hemel, maar wel een wolkenpak dat de alpijnse omgeving net niet knuffelt en een miezerregentje dat het water van de vele regenvalletjes en bergmeertjes hier voedt. Dit voelt bijna aan als een bedevaartsoord voor natuurliefhebbers die als pelgrims door het alpijnse landschap stappen waar de sereniteit gevoelens oproept van een heiligdom. Of hoe moet ik anders de rotsen en bomen die begroeid zijn met baardmos beschrijven? Op deze wandeling sta ik een beetje onder tijdsdruk wat ervoor zorgt dat ik een nabijgelegen meertje niet kan bezoeken. Jammer, want dit smaakt naar meer. En dan bedoel ik niet het water. 

Link: https://nl.wikiloc.com/routes-wandelen/key-summit-track-routeburn-track-via-the-divide-157731574

11. National Park Hoge Kempen Trail – Etappe 2: Pietersheim (Lanaken) - Terhills (Maasmechelen)

Etappe twee heet de koninginnenetappe te zijn van de National Park Trail en dat kan ik op deze prachtige lentewandeling zeker bevestigen. De bossen van Pietersheim zijn leuk om even te verblijven, maar de statige dreven vind ik eerlijk gezegd toch wat gewoontjes. Misschien komt het omdat ik hier al eerder ben geweest en toen had ik net dezelfde mening. Na het eerste uur wordt het echter mooier met mooie vlonderpaden en natuurpaden waar de ontluikende flora zich van haar mooiste kant laat zien. Het magnum opus onderweg is toch wel de Mechelse Heide dat zich bevindt op het Kempens Plateau. De schuif met superlatieven kan opengetrokken worden, want alles is net dat tikkeltje mooier dan wat ik eerder op mijn pad aantref: de uitzichten, heide, struiken en plassen. De plassen zijn door de mens aangelegd, maar dat maakt het daarom niet minder mooi. Vooral het geel van bremstruiken zorgt voor een mooi kleurenspektakel langs de zanderige paadjes. De grote plas van Terhills is een mooie afsluiter en meer heb je niet nodig om deze route uit te roepen tot één van de mooiste wandelingen in Vlaanderen.  

Link: https://nl.wikiloc.com/routes-wandelen/national-park-hoge-kempen-trail-etappe-2-pietersheim-lanaken-terhills-maasmechelen-169803360

De dertig mooiste wandelroutes van 2024 (deel één)

Hoewel het nog maar begin december is, kan ik al beginnen met het opmaken van mijn jaarlijkse lijstjes van meest genietbare wandelingen die ik het afgelopen jaar heb gedaan. Ook in 2024 heeft de wandelmicrobe me gebeten en dan vooral in de eerste helft waar ik erg knappe routes heb gedaan. De tweede helft van 2024 staat meer in het teken van vakanties zoals Noorwegen en Australië, hoewel er ook in eigen land mooie dingen te zien zijn. Dit is mijn top dertig van mooiste wandelingen met als enige constante dat geen enkele wandeling aanvoelt als een andere wandeling. 

30. Heiligenberg (Heidelberg) 

In het verlengde weekend van vijftien augustus ben ik vier dagen in de streek van Rijn-Neckar en Moezel waar ik onder andere in Trier en Heidelberg ben geweest. Heidelberg wordt door de Duitsers beschouwd als één van de meest typische Duitse steden wat eigenlijk zoveel betekent als één van Duitslands mooiste steden. En wat mij betreft hebben ze zeker gelijk. Deze wandeling is eigenlijk een combinatie van een stadswandeling en een wandeling door het natuurschoon dat Heidelberg omgeeft. Hierbij springen enkele bezienswaardigheden in het oog zoals een voormalig klooster waar nog enkel de ruïne van overblijft en een amfitheater. Die bevinden zich overigens in de heuvelachtige bossen die zich rond de rivier Neckar bevinden. Deze route scoort dus hoog op cultureel vlak, passeert langs de mooiste Duitse stad, heeft een hoog natuurgehalte en kent een vleugje sportiviteit dankzij enkele mooie singletrack paden. Meer moet dat niet zijn om plek dertig op deze lijst te veroveren. 

Link: https://nl.wikiloc.com/routes-wandelen/heiligenberg-heidelberg-181251759  

29. Waterfall Gully and Mount Lofty hike 

Op dag veertien tijdens mijn Australiëreis heb ik met Adelaide al de vierde grote stad in Australië bezocht na eerder te zijn geweest in Sydney, Melbourne en Hobart. Hoewel ik cultuur een groot hart toedraag, voel ik me toch een tikkeltje gelukkiger in de natuur. In Adelaide bevindt die zich op een tiental kilometer van het stadscentrum in de vorm van Mount Lofty. Om tot daar te geraken, moet ik een hele queeste afleggen, maar dan word ik wel beloond met een bijzondere wandeling. Want bijzonder mag je de omgeving van Mount Lofty wel noemen en zeker het pad naar Waterfall Gully. In de nabijheid hiervan bevindt zich een moeras en dat is toch wel vrij bijzonder in het droge Australië. De mooi aangelegde paden maken de route extra keurig en de symbiose van water en bos maakt het landschap zonder meer attractief. De weg naar boven is eerder een oefening in sportiviteit dan schoonheid met enkele twijfelachtige, steile rotspaadjes die later overgaan in brede grindwegen. Het uitzicht op Mount Lofty valt een beetje tegen door het vele aanwezige groen dat de horizon verspert, maar als totaalplaatje is deze route aan te bevelen voor iedere wandelliefhebber. 

Link: https://nl.wikiloc.com/routes-wandelen/second-falls-en-first-falls-vanaf-cleland-187856883

28. Sydney Coastal Walk: Bondi Beach - Clovelly Beach 

Hoewel ik dus best wel veel steden bezoek op mijn reis door Australië, is er toch wel veel natuur te zien in zelfs de grote miljoenensteden zoals Sydney. Eéntje daarvan wordt eveneens aangeraden in mijn ANWB reisgids en gaat van Bondi Beach naar Clovelly Beach. In het begin krab ik eens duchtig achter mijn oren want de reden waarom deze wandeling zo populair is, ontgaat mij volledig. Ik zie enkel een groot strand waarop honderden badgasten rondlopen. Maar langzaam ontvouwt er zich een schouwspel van mooie zandstenen formaties en rotskliffen en dan begin ik te beseffen waarom deze route zo populair is. Moeder natuur wordt soms wel een handje geholpen door de aanleg van een werkelijk prachtige begraafplaats en mooie plankenpaden. Er is ook een klein beetje bush aanwezig waar ik kan door gaan. Hoewel dit een kustwandeling is, gaat het ook verrassend vaak omhoog en omlaag waardoor dit toch wel een wandeling is die zwaarder is dan je denkt. Voeg er nog enkele fraaie baaien en vergezichten aan toe en je beschikt dan over een vrij divers menu op een route van slechts zes kilometer. 

Link: https://nl.wikiloc.com/routes-wandelen/north-bondi-bondi-beach-tamarama-beach-bronte-beach-clovelly-186703790 

27. Tower Hill Nature Reserve 

Eén van de redenen om naar Australië te gaan, is toch wel om het lokale wildlife te spotten en er zijn weinig plekken in Australië die meer geschikt zijn dan dit natuurreservaat dat wordt beheerd door Aboriginals. In een vulkaanachtig gebied tref ik heuvels, kratermeren en een moeras aan wat het natuurgehalte gevoelig opschroeft. Met name de wandeling over een vlonderpad langs het moeras is een voltreffer qua natuurpracht. Toch schuilt de echte kracht van deze wandeling in de aanwezigheid van lokale wildlife. Kangoeroes, wallaby's en diverse slangen vind je hier volop. Bij de eerste twee ben ik blij om ze te zien, bij die laatste minder. Hoewel het in Australië wemelt van de slangen, kan er relatief weinig gebeuren zolang je op de geëffende paden blijft. Maar de reden om naar Tower Hill te komen zijn toch wel de koala's die je hier ziet. Eén van die beestjes zie ik trouwens van een boom naar beneden komen om vervolgens te spurten naar een andere boom. En op dergelijke momenten kan ik een glimlach niet onderdrukken. 

Link: https://nl.wikiloc.com/routes-wandelen/tower-hill-187666729

26. Kuranda: A Walk Beyond Expectations 

Opnieuw een wandeling die ik heb gemaakt tijdens mijn reis door Australië en zonder enige twijfel de grootste verrassing van deze reis en misschien zelf het gehele jaar. In Cairns heb ik pas op het allerlaatste moment een excursie naar Kuranda geboekt wat toch wel vrij toeristisch is. Ik probeer meestal grote massa's te vermijden en daarom doe ik liever een korte wandeling die ik ter plekke heb gevonden via Wikiloc. De wandeling leidt me door het regenwoud waar ik stuit op fraaie beekjes en kleine watervalletjes. Kuranda is druk bezocht, maar hier kom ik echt niemand tegen. Het verschil kan niet groter zijn! In het tropische Kuranda wordt het vrij warm en dan ben ik gelukkig als ik in de tweede helft van deze korte wandeling langs het frisser aanvoelende Barron River stap. Het architectonisch pareltje dat Kuranda Station heet, is een mooie afsluiter voor deze wandeling. 

Link: https://nl.wikiloc.com/routes-wandelen/kuranda-189344293

25. Helgedalsreset: A Morning in the Wilderness 

Niet alleen in Australië is het leuk wandelen, maar ook in Noorwegen heb ik een heleboel wandelplezier beleefd. De meest atypische wandeling in Noorwegen is toch wel deze valleiwandeling door Helgedalsreset. Waar ik in meestal Noorwegen langs fjorden en bergen stap, is dat bij deze wandeling toch helemaal anders. De bijna alpijnse vegetatie die ik hier aantref, schittert in het groen en staat in schril contrast met de rotsen en het ijs dat ik op mijn eerdere wandelingen in Noorwegen heb gezien. Atypisch dus, maar daarom niet minder mooi. Integendeel, ik kan echt genieten om door deze wildernis te stappen. Zoals altijd is er wel water voorzien en deze keer wandelen we langs een rivier die door deze vallei kronkelt. Qua valleilandschappen is dit wellicht het mooiste wat ik dit jaar heb gezeien en dat is toch wel een mooi compliment. Het laat zich raden dat dit een populair wandelgebied is en het is gemakkelijk te zien waarom.  

Link: https://nl.wikiloc.com/routes-wandelen/bjork-177076846

24. Kaikoura Peninsula Walk alongside cliffs and including Kaikoura Lookout 

Ook Nieuw-Zeeland mag niet in dit lijstje ontbreken en Kaikoura tekent present voor één van de mooiste klifgebieden waar ik al ben geweest. Dit gebied is populair omdat er veel walvissen én dolfijnen te vinden zijn, maar hier zijn ook een heleboel pelsrobben die er verblijven. Dat is de voornaamste reden om deze klifwandeling te doen, maar ik ben toch wel een beetje teleurgesteld dat ik slechts een enkeling van deze robben zie. Ook de kleine Hectordolfijnen zie ik jammer genoeg niet. Wat ik wel zie, zijn spectaculaire kliffen en als wandelaar heb je de keuze om boven, onder of beide te lopen. De mooiste vergezichten bevinden zich boven en ik ben voornamelijk daar gebleven. Er zijn ook enkele mooie uitkijkpunten die de grote baai overschouwen. Wanneer ik meer landinwaarts ga, pik ik ook een stukje bos en weide mee en helaas ook wel wat verhard wegdek. Maar het zijn toch de spectaculaire kliffen die me doen mijmeren bij deze route. 

Link: https://nl.wikiloc.com/routes-wandelen/kaikoura-peninsula-walk-alongside-cliffs-and-including-kaikoura-lookout-157336606

23. Minett Trail: Dudelange - Rumelange Gare 

Het internationaal feestje gaat vrolijk verder met de koninginnenetappe van de Minett Trail. Dit is een nieuw ontworpen langeafstandswandeling ter ere van Esch-sur-Alzette dat in 2022 Europese culturele hoofdstad was. Deze nieuw aangelegde trail moest de natuurliefhebbers aanspreken en bij deze etappe hebben ze dat zeker gedaan. Deze regio in het zuiden van het groothertogdom wordt gekenmerkt door het vele ijzer dat in de grond te vinden is en wordt daarom het Land van de Rode Aarde genoemd. Dat is op deze route duidelijk te zien waar cultuur en natuur hand in hand gaan. Kronkelpaadjes door bos en langs inzinkingen brengen me naar groteske overblijfselen van het Luxemburgse mijnverleden zoals een gigantisch mijnvoertuig of het vele steenpuin dat wordt overgroeid door mos. Dit landschap wordt af en toe onderbroken door fraaie uitzichten en graslanden waardoor dit uitgegroeid is tot één van mijn meest diverse wandelingen van dit jaar. 

Link: https://nl.wikiloc.com/routes-wandelen/minett-trail-dudelange-rumelange-gare-167420325

22. A Walk Through Flinders Ranges 

Verschil moet er zijn en het land van de Rode Aarde bevindt zich toch echt wel in Australië wat ze in Groot-Hertogdom Luxemburg ook moge beweren. Mijn eerste kennismaking hiermee gebeurt in Flinders Ranges, een zandsteengebergte dat zich bevindt bij het begin van de Outback. Dit is een droge, desolate plek en dan is het des te vreemder dat ik na één kilometer Wilpena Pound zie opduiken in mijn blikveld, een vijver die letterlijk een oase is in deze woestijn die overigens verrassend groen is door de vele eucalyptusbomen. Het mooiste moment komt echter bij een lokale top waar een mooi panorama een 360 graden blik geeft over de volledige omgeving. Ook in deze woestijn is er een boel wildlife te vinden in vorm van kangoeroes en wallaby's. Althans dat zien veel van mijn reisgenoten wanneer ze terugkeren naar het startpunt. Ik pik er helaas weinig van mee aangezien ik ervoor opteer om via een grindweg terug te keren en daar is nu eenmaal geen natuur (en dieren) te vinden.   

Link: https://nl.wikiloc.com/routes-wandelen/wilpena-chalet-187953741 

21. Belse heiden en broeken (originele wandelingen) 

Ooit was de website Originele Wandelingen mijn grootste leverancier van wandelingen, maar dat tijdperk ligt nu toch al enkele jaren achter mij. Niet dat deze wandelingen me niet langer aanspreken, maar dat komt simpelweg omdat ik de mooiste (en meeste) wandelingen al heb gedaan. Deze had ik ook al eerder gedaan, maar dan in miniformaat. Deze vernieuwde wandeling is reclame voor de Kempen als wandelregio en biedt een best of-ervaring van wat de Kempen allemaal te bieden heeft: duinen, heidegebied, beekvalleien, moerasgebieden, veldpaadjes, broekbossen, vennen en dat allemaal gepresenteerd in een ongeëvenaard mozaïeklandschap. Ik heb me echt geamuseerd op deze wandeling, hoewel ik de omgeving hier ondertussen vrij goed ken. Toch stuit ik op onverwachte paadjes die me langs mooie natuur piloteren en dan is het extra genieten als wandel- en natuurliefhebber. Deze wandeling bewijst dat je ook zonder bergen en vergezichten je een spectaculaire wandeling kan hebben!

Link: https://nl.wikiloc.com/routes-wandelen/belse-heiden-en-broeken-originele-wandelingen-164885093