De Vlooybergtoren is een stukje Vlaams cultureel patrimonium in Tielt-Winge. Deze uitkijktoren in de vorm van een trap is één van de meest markante trekpleisters die je kan bezichtigen in het Hageland. En het Hageland leent er zich uitstekend toe om te wandelen.
Tegenvaller
Hoewel het Hageland een mooie streek is om te wandelen met haar talrijke wijngaarden, mooie heuvels en het prachtige Walenbos, is deze wandeling uitgegroeid tot een stevige tegenvaller. Deze wandeling gaat voornamelijk via verharde wegen en enkele drukke wegen zoals de Staatsbaan en ook het bandengekletter van de E314 is soms duidelijk te horen. Een meevaller bij deze tegenvaller is dan weer dat er zoveel regen is gevallen de laatste weken dat wandelen door het bos gegarandeerd een modderparcours opleverde.
Deze wandeling begint bij de Oudepastoriestraat waar iets hoger de Vlooybergtoren staat te pronken. Ik kies echter voor de andere kant en de eerste kilometer wandel ik langs kleine, verharde wegen vooraleer ik een klein strookje bos tegenkom. Hier maak ik kennis met de vele neerslag die er onlangs is gevallen en enkele bospaadjes zijn veranderd in modderpoelen. Er is zelfs één grote plas waar geen ontkomen aan is en met tippende tenen trap ik door de plas, maar natte voeten zijn toch mijn deel.
Opflakkering
Op ongeveer vijf kilometer worden de verharde wegen verruild voor een kleine klim naar boven via de Ossebergstraat. Hoewel de straat zelf ook verhard is, vind je hier toch nog wat natuur met vlak naast de straat een klein bos en een aantal hoeves. De Ossebergstraat is overigens vrij smal waardoor er amper verkeer is. Dat geldt voor de wandeling zelf eigenlijk ook. Hoewel ruim drievierde van de wandeling langs verharde wegen gaat, is het meestal opvallend rustig op deze zonnige zaterdag.
Anderzijds is natuur ver te zoeken bij deze wegen en gelukkig heb ik mijn Panasonic Lumix FZ82 bij om een kleine fotosafari te doen. Zo wordt deze wandeling een combinatie van straat- en natuurfotografie. Op het ene moment neem ik een macrofoto van bloemen die in bloei staan en waar bijen zoeken naar nectar. Het andere moment doe ik een rondje urbex met een verlaten molen als fotoruimte. Ook enkele appelboomgaarden zijn goed voor een aantal fotostops.
Vlooybergtoren
Het volgende hoogtepunt - en dat mag je letterlijk nemen - is de Vlooybergtoren. die op één van de hoogste heuvels in de buurt is gebouwd. Dit kunstwerk was in 2018 bijna volledig afgebrand na een vandalenstreek, maar is sindsdien opnieuw hersteld. De toren is slechts elf meter hoog, maar biedt toch een mooi overzicht van de streek aangezien het op de top van de Vlooiberg staat die zo'n tachtig meter hoog is. De Wikipedia-pagina leert mij dat bij helder weer de koeltorens van Vilvoorde en de schachtbok van de Beringse steenkoolmijn te zien is.
De laatste halve kilometer gaat het weer terug naar beneden en arriveer ik bij de Oudepastoriestraat waar mijn auto is geparkeerd.
Conclusie
De Vlooybergtoren is een prachtig staaltje van architectuur en zeker het bezoeken waard. Het biedt bovendien een mooi panorama over de omgeving. De wandeling zelf is echter een tegenvaller met voornamelijk verharde wegen, hoewel die opvallend rustig zijn. Het Hageland heeft tal van betere wandelingen te bieden dan dit.
De route vind je terug op deze link.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten