Als schoolkinderen op daguitstap gaan om een grot te bezoeken, zijn de grotten van Han-sur-Lesse de gedoodverfde kandidaat. In België is er echter nog een populaire plek om grotten te bezoeken: Hotton. Dit plaatsje nabij Durbuy is gezegend met een rotsmassief waar klimmers hun hartje kunnen ophalen, maar zijn er ook de grotten van duizend-en-één nacht. En het is uiteraard een mooie plek om te wandelen.
Door toerisme ontdekt
Hotton is één van de grotere dorpen in Wallonië en telt ruim vijfduizend inwoners. Het dorpje kent dus verschillende mogelijkheden zoals rotsklimmen, wandelen en het bezoeken van de grotten en is daarom door het toerisme ontdekt. Dit geeft de dorpskern een bruisende blik en staat in schril contrast met de meeste kleine dorpjes waar ik mijn wandelingen begin. Deze wandeling door rotsen, grotten en steengroeven begint zoals gewoonlijk aan de kerk, maar brengt me al snel naar een groot grasveld dat Hotton in tweeën snijdt. De Ourthe loopt als een rode draad door het dorp en kent voor het begin van de dorpskern een tweespalt en vloeit vlak erna weer samen zodat dit grasland een eiland vormt in de Ourthe.
Na ruim een kilometer is het tijd voor een eerste stop, want in het bos staat er een statige toren die een mooie overzicht geeft over de vallei van Hotton. De wenteltrap is op kabouterformaat gemaakt en het vergt net geen acrobatentoeren om boven te geraken. De toren is ongeveer vijftien meter hoog en biedt dus geen spectaculair vergezicht, maar het is altijd wel leuk om een vallei vanuit een hoger perspectief te bekijken.
Tussenstuk
De wandelwegen zijn hier duidelijk bewegwijzerd en de paden zijn meestal vrij breed en goed toegankelijk. Dat maakt deze wandeling vrij gemakkelijk om te volgen, hoewel er sporadisch momenten zijn waar ik moeite heb om het juiste pad te zoeken. De echte sterattractie van deze wandeling is het rotsmassief met de grotten, maar voor het zover is, volgt er een tussenstuk wat ik persoonlijk minder interessant vind.
Noem me maar gerust een verwend nest met al die wandelingen die ik de afgelopen maanden heb gedaan, maar de hoofdmoot van de wandeling rondom Hotton vind ik een beetje tegenvallen. Nochtans biedt het middenstuk van deze wandeling enkele mooie plekken en uitzichten. In het dorpje Hampteau is er een pittoreske brug over de Ourthe, er zijn diverse kleine paadjes langs grazende koeien en loop ik bovendien langs de uitgedroogde rivierbedding van de Isbelle waar ook een grot is gelegen. Het is zeker en vast divers, maar niet zo avontuurlijk als ik had gehoopt. Er is wel één pad dat zo'n zeventig meter spectaculair naar beneden loopt, maar al bij al goed bewandelbaar is.
Portie avontuur
Het portie avontuur waarop ik had gehoopt, kondigt zich echter later aan. In het laatste kwart van de wandeling, is het eindelijk de beurt aan het rotsmassief om de revue te passeren, maar niet zonder dat ik de weg alweer totaal kwijt ben. De route gaat immers plots naar links, maar ik kan in geen velden of wegen een bospaadje bespeuren dat naar links gaat. Ik ga nog een beetje verder rechtdoor, maar dat brengt me nog verder van de route. De enige mogelijkheid om terug op het juiste pad te komen, is dan maar om de rug van de heuvelkam te beklimmen door takken en bomen om uiteindelijk bovenaan terug een pad te vinden. Dit vergt wat klauterwerk van handen en voeten, maar brengt me wel terug op het juiste pad.
Wanneer ik de route heb teruggevonden, wandel ik een klein beetje terug naar de Porte Aive. Dit is een grot met een nauwe opening waar een galerij van circa dertig meter is gelegen. Bij de grot zie ik ook het paadje dat naar de grot toe leidt en ik eigenlijk had moeten nemen. Een kilometer verder bevindt zich het rotsmassief van Hotton waar een heleboel klimmers op een stralende zaterdag hun hobby uitoefenen. Het is opvallend hoeveel klimmers hier zich bevinden ten opzichte van het nochtans bekendere klimmassief van Marche-les-Dames waar ik vorige week was. Via het graseiland in de Ourthe keer ik tenslotte terug naar het beginpunt van de wandeling.
Conclusie
Deze wandeling vind ik lichtjes teleurstellend, maar dat is voornamelijk toe te schrijven aan het feit dat ik al een aantal andere wandelingen in de Ardennen heb gedaan en misschien ook door valse verwachtingen. Op de site van Originele Wandelingen is deze wandeling namelijk gequoteerd met vier blokjes en dan verwacht ik een eerder zware en technische wandeling. De waarheid is echter dat deze wandeling vrij kort is - ongeveer dertien kilometer - met een paar korte stukken die net iets pittiger zijn dan gewoonlijk. De steengroeve waarvan sprake is bij de wandeling heb ik helaas ook niet kunnen ontdekken.
Anderzijds brengt deze wandeling wel vrij veel diversiteit met zich mee en is de vallei van Hotton een mooie omgeving in te wandelen. Het heeft enkel te maken met de ingesteldheid waarmee je deze wandeling begint. Is het om een avontuurlijke wandeling te ondernemen, zijn er zeker en vast betere wandelingen die je kan doen. Als je echter een mooie, niet al te moeilijke wandeling wil doen, maar toch wat moeilijkere stukken voor je kiezen wil, is dit een ideale kandidaat.
De route van deze wandeling rondom Hotton vind je terug op Routeyou.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten