Hoe kies je een product uit een gigantisch gamma wanneer je weinig of geen verstand hebt van deze specifieke materie? Voor dit dilemma stond ik één jaar geleden wanneer ik op zoek was naar een nieuw fototoestel. Ik zocht een compact toestel om op reis te gaan en de verkoper raadde me toen de Fujifilm X-T2 aan. Inmiddels heb ik de Fuji bijna een jaar en dit zijn mijn bevindingen na een jaar intensief gebruik.
Ergonomie
Een reden voor veel enthousiastelingen om een camera van Fuji aan te schaffen is de ergonomie. Waar traditionele spelers zoals Nikon en Canon hun instellingen verbergen achter elektronische menu's, trekt Fuji volop de nostalgiekaart en kent het aparte knoppen toe voor de instellingen van ISO, sluitertijd en belichting. De knoppen bevinden zich bovenaan het toestel en zijn gemakkelijk om in te stellen. Soms zelfs te gemakkelijk en het gebeurt wel vaker dat een knop onbedoeld wordt verzet bij het vastnemen van de X-T2. Om dit te voorkomen kan je de knoppen echter vastklikken zodat de vastgelegde instelling niet gewijzigd kan worden. Gemakkelijk en gebruiksvriendelijk! De knop voor de belichting is stroever om in te stellen en kan dus niet zo gemakkelijk verdraaid worden. Toch kan het ook hier gebeuren dat de knop onbedoeld een beetje wordt verzet en helaas kan deze knop niet vastgeklikt worden.
De Fuji X-T2 is niet het vedergewicht uit het assortiment Fuji-camera's, maar is desondanks een gemakkelijk hanteerbaar toestel dat net geen vijfhonderd gram weegt. Het toestel is dus compact en ligt bovendien goed in de handen, hoewel de grip aan de rechterzijde iets meer uitgesproken mocht zijn. Ik gebruik de X-T2 ook op mijn reizen en de bescheiden dimensies van de Fuji maken deze camera tot een goede reisgezel in combinatie met een compacte lens. Er bevinden zich twee draaiwieltjes achter- en vooraan die respectievelijk dienen voor het optimaliseren van de sluitertijd en belichting. Bovenaan bevindt er zich eveneens een kleine functietoets waar je zelf een functie aan kan toekennen. De ergonomie van deze Fuji verschilt dus een pak met andere camera's, maar fans van oude camera's zullen zich onmiddellijk thuis voelen bij de X-T2.
Het instellen van het diafragma verdient een aparte vermelding, want ook dit gebeurt op een fysieke manier. Bij andere toestellen kan je het diafragma instellen via menu's, maar bij de X-T2 doe je dit door fysiek aan de diafragmaring te draaien. De lenzen van Fuji zijn echter zo gemaakt dat dit gebeurt volgens het principe van 'focus-by-wire' in tegenstelling tot de manuele, mechanische focus bij andere toestellen. Dit houdt dus in dat je de diafragmaring zelf verstelt, maar dat het diafragma zelf via een klein motortje op elektronische wijze wordt ingesteld. Dit heeft geen invloed op de optische kwaliteit van een lens, maar voelt voor de meeste fotografen minder solide aan.
De bovenzijde van de Fujifilm X-T2
Prima all-rounder
Hoewel de Fuji X-T2 dateert van 2016 ogen de specificaties na drie jaar nog altijd vrij indrukwekkend met een 24 megapixel sensor, twee slots voor SD-kaarten, de mogelijkheid tot compensatie van vijf stops voor belichting, het nemen van elf beelden per seconde (fps) in boost modus, weerbestendigheid en 4K video-opname. De wereld van systeemcamera's is tegenwoordig dynamischer dan ooit, maar de X-T2 kan dus nog altijd erg goed mee. Fuji werkt eveneens hard aan het uitbrengen van verscheidene lenzen en heeft tot dusver een redelijk groot assortiment en evenwichtig aanbod van lenzen waar veel fotografen hun gading wel in kunnen vinden: portret, straat, documentaire, natuur, landschappen, actie, sport en andere stijlen zijn met de X-T2 prima te doen omdat de camera op veel vlakken mee kan. De mogelijkheden qua video-opname zijn weliswaar niet zo indrukwekkend als bijvoorbeeld de camera's van Panasonic, maar is niettemin wel geschikt voor amateur- en semi-professionele doeleinden.
De Classic Chrome filmsimulatie geeft foto's een oude look die afkomstig lijkt te zijn van analoge camera's
De kwaliteiten van de Fuji komen echter volledig naar boven als fotocamera waar de X-T2 imponerende foto's neemt. De Japanners zijn gekend om hun zogenaamde kleurwetenschap en de kleuren van foto's wordt steevast geroemd als één van de redenen om een Fuji te kopen. Veel fotografen vinden de kleuren van een Fuji beter dan andere merken en bovendien beschikt de X-T2 over verscheidene filmsimulaties waar deze kleuren extra tot uiting komen. Mijn persoonlijke favoriet is Classic Chrome waar de kleuren van een foto een beetje verdord lijken en zodoende de look van oude foto's uit het analoge tijdperk akelig dicht benadert. Afhankelijk van de gebruikte lens zijn foto's messcherp en kan je ze gemakkelijk op groter formaat afdrukken. Zoals elke camera bestaat er de functionaliteit om in JPEG-formaat foto's te nemen en op dit vlak zijn de camera's van Fuji ongeëvenaard.
De Acros filmsimulatie is Fuji's antwoord op zwart-wit foto's
Een nadeel bij het gebruik van nabewerkingssoftware zoals Lightroom is dat X-Trans sensor van Fuji niet volledig door deze software wordt ondersteund. Dit heeft te maken met het principe van beeldopbouw bij de sensor en Fuji doet dit op een volledig andere manier dan de traditionele grote merken. Dit zorgt voor hun beroemde kleuren, maar betekent ook dat de kracht van Lightroom niet volledig benut kan worden. Voor mij is dit eerder een theoretisch nadeel, want ik gebruik Lightroom als nabewerkingssoftware en ik ben best tevreden met de kwaliteit van de foto's in Lightroom na bewerken. Mocht je hier toch over vallen, biedt CaptureOne een alternatief en deze applicatie ondersteunt wel de X-Trans sensor van Fuji.
De graphite silver edition is mooier dan de standaard, zwarte Fujifilm X-T2, maar helaas ook duurder
EVF en scherm
De Fuji X-T2 is een systeemcamera en dat betekent dat er geen spiegel aanwezig is in de body en daarom wordt er gebruik gemaakt van een elektronische viewfinder (EVF) of LCD-scherm om een onderwerp in beeld te brengen. Mijn voorkeur gaat naar de EVF aangezien het beeld hier een stuk duidelijker is dan op het gewone scherm, zeker wanneer de zon van de partij is en het scherm soms onbruikbaar wordt. De EVF kent een vergroting van 0,77 keer en dat levert een duidelijk beeld op dat comfortabel is voor het oog. Bovendien wordt het beeld ogenblikkelijk op de EVF geprojecteerd zodat je totaal geen last hebt van vertraging.
De elektronische viewfinder van de Fujifilm X-T2
Sommigen zullen echter het LCD-scherm verkiezen omdat het beeld met drie inch hier een stuk groter is, maar daar tegenover staat dat de EVF een hogere beeldkwaliteit heeft: 2,36 miljoen pixels voor de EVF tegenover slechts 1,04 miljoen pixels voor het scherm. In praktijk blijft dit een theoretische discussie, want elke persoon zal een eigen voorkeur hebben en daar zullen deze cijfers weinig verandering in brengen. Het scherm is geen touchscreen en dat is in deze tijden een rariteit. Het bedienen van de autofocus en inzoomen gebeurt dus met het joystickje en dat werkt voor mij voortreffelijk. Het is snel en geeft me persoonlijk meer controle over het scherm dan bij aanraakbedieningen. Het scherm kan gedraaid worden in drie verschillende posities, maar kan helaas niet naar links gekanteld worden. Deze positie is ideaal voor video-opnames en kan dus een argument zijn voor liefhebbers van video om de X-T2 niet in huis te halen.
Het LCD-scherm kan niet naar links gekanteld worden wat voor videofans een groot nadeel is
Lenzen
De body van een camera is maar zo goed als de lenzen die beschikbaar zijn en gelukkig is Fuji op dit vlak goed voorzien. Hoewel Fuji pas sinds 2012 lenzen produceert voor de X-reeks, beschikken de Japanners zoals eerder gezegd over een breed en evenwichtig aanbod aan lenzen waar elk jaar een paar lenzen bijkomen. Dat wil echter niet zeggen dat elk type lens even goed is vertegenwoordigd. Een blik op de lens roadmap van Fuji leert dat op het vlak van telefotolenzen er niet veel beschikbaar is, net zoals bij macrolenzen en een fisheye schittert zelf in afwezigheid. Fuji weert ook bewust third-party producenten van lenzen zoals Tamron zodat er niet veel alternatieven beschikbaar zijn buiten de lenzen van Fuji, hoewel die er wel is als je goed zoekt.
Foto genomen met de Fujinon 16mm F/1.4 met volledig open diafragma
Het goede nieuws is echter dat de kwaliteit van Fuji's lenzen, die door het leven gaan als een apart merk (Fujinon), onberispelijk is. De beste lenzen van Fuji zijn de prime lenzen die beschikken over een vast standpunt. Lenzen zoals de groothoek van 16mm en de portretlens van 56mm worden bijna unaniem onthaald als beste lenzen in hun categorie. De prijzen van deze lenzen zijn niet goedkoop, maar zijn op het gebied van prijs-kwaliteit erg solide. Je krijgt namelijk erg veel waar voor je geld terug. Voor de semi-professionele en professionele fotografen biedt Fuji lenzen aan met een zogenaamde rode badge die beschikken over een hoog prijskaartje, maar ook fantastische resultaten bieden. Aan de andere kant van het prijzenspectrum is de budgetreeks (XC-reeks) waar een degelijke lens vanaf driehonderd euro kan aangeschaft worden.
De Fujinon 56mm F/1.2 is de ultieme portretlens van Fuji
Kaizen is het principe dat Japanse bedrijven op continue basis kleine verbeteringen aanbrengen aan hun producten en ook Fuji volgt deze filosofie. Zo heeft de X-T2 de voorbije jaren verscheidene updates gekregen die de functionaliteiten van deze camera significant uitbreiden en dat geldt in mindere mate ook voor de lenzen. Dit is belangrijk voor sommige cruciale functionaliteiten zoals de autofocus wat het zorgenkindje was van de X-T1. Afhankelijk van de gebruikte lens is de autofocus van de X-T2 meer dan behoorlijk, hoewel hier soms een groot verschil in zit. De autofocus bij de 56mm is vrij traag, terwijl die bij de 35mm behoorlijk snel is. Op dit vlak is de gebruikte lens dus meer bepalend voor de snelheid van de autofocus dan de body. Ook de ogendetectie werkt vrij goed, al wordt de dynamiek van een Sony camera niet gehaald. In praktijk zijn de autofocus en ogendetectie van de X-T2 echter zonder meer goed te noemen.
Foto genomen met de Fujinon 18-135mm, mijn meest gebruikte lens op reis
Batterijduur
Als er één minpunt van de X-T2 genoemd moet worden, is dat zonder enige twijfel de levensduur van een volle batterij die een redelijk kort leven is beschoren. Fuji stelt dat een volle batterij ongeveer 340 foto's neemt waar dit bij andere merken soms zelfs het dubbel is. Zelf ondervind ik hier niet al te veel problemen mee aangezien er weinig sessies zijn waar ik honderden foto's neem in één keer. Bovendien gebruik ik de EVF een stuk meer dan het scherm waardoor de batterij een stuk minder verbruikt. Het loont de moeite om economisch om te springen met energie en daarom maak ik er een gewoonte van om de X-T2 steevast uit te schakelen wanneer ik een foto heb genomen. Sowieso is het aangeraden om een reservebatterij mee te nemen, ongeacht over welk toestel of merk je beschikt.
In combinatie met de batterijgrip onderaan wordt de Fujifilm X-T2 plots een pak groter
Ik heb een batterijgrip, de VPB-XT2, aangeschaft om het probleem van de batterijduur tegen te gaan. Deze batterijgrip kan onderaan het toestel worden gemonteerd en maakt het gemakkelijker om de X-T2 te gebruiken aangezien je nu over een ruimere grip beschikt. Het is eveneens gemakkelijker om verticaal foto's te nemen aangezien cruciale knoppen zoals de ontspanknop ook op de grip zitten. Deze grip is eveneens voorzien met twee extra batterijen waardoor de levensduur explodeert naar een duizendtal foto's. Bovendien bieden deze twee extra batterijen betere functionaliteiten zoals een verhoging van acht tot elf beelden per seconde bij het nemen van continue foto's en kan je nu video opnemen tot dertig minuten in plaats van tien. Het nadeel is echter dat de batterijgrip zeker niet klein is waardoor de X-T2 bijna even groot wordt als een spiegelreflexcamera. Het is een afweging die iedere fotograaf voor zich moet maken. De nieuwprijs van de batterijgrip is best stevig, maar een gebruikt exemplaar kan je al vinden onder honderdvijftig euro.
Foto genomen met de Fujinon 35mm F/2 met volledig open diafragma
Bouwkwaliteit en prijs
De bouwkwaliteit van deze Fuji is net zoals bij alle andere toestellen van het merk dik in orde en er is bijna niks op aan te merken. Na een jaar intensief gebruik is mijn enige opmerking dat bij de flitsschoen er een stukje zwarte lak is verdwenen aangezien mijn toestel dit jaar een graag geziene reiscompagnon was in Patagonië, een trektocht door Schotland, wandelingen in de Ardennen en Eifel en een vakantie in Zwitserland. Daarentegen is de X-T2 erg robuust zoals ik aan den lijve heb ondervonden. Door mijn onhandigheid is het toestel twee keer tegen de vlakte gegaan op een halve meter hoogte, maar daar is niks van te merken. De camera kan dus zeker en vast tegen een stootje.
Foto genomen in een duistere tunnel met een erg hoge ISO (12800)
Op moment van schrijven kost de X-T2 momenteel net geen 1100 euro. Fuji ondersteunt de X-T2 echter niet meer, dus wanneer je een nieuw toestel koopt, zullen verkopers je een X-T3 of X-T30 aanraden. Ik kocht mijn toestel vorig jaar in augustus en toen was er een cashback van driehonderd euro waardoor ik iets meer dan 900 euro betaalde voor de camera plus geheugenkaartje en extra batterij. Fuji organiseert met de regelmaat van de klok cashbackacties, maar het is onwaarschijnlijk dat dit nog van toepassing zal zijn voor de X-T2. De impliceert echter dat ook de prijzen van tweedehandsexemplaren naar beneden gaat en een gebruikt exemplaar kan je rond 700 euro vinden.
De Fujinon 16mm F/1.4 fungeert ook als semi-macro lens door zijn minimale brandpuntsafstand van 16mm
Conclusie
Ik had totaal geen idee wat ik in huis haalde toen ik de Fuji X-T2 aanschafte, maar na een jaar op pad met dit toestel kan ik enkel zeggen dat ik heel tevreden ben met de X-T2. De beeldkwaliteit van deze camera is in het land van systeemcamera's onovertroffen en het all-round karakter van dit toestel maakt het bijzonder veelzijdig om te gebruiken in bijna alle stijlen van fotografie. Deze camera beschikt eveneens over deftige videomogelijkheden, maar de X-T2 schittert toch voornamelijk als fotocamera.
Een handige zelfstudie van de bediening en mogelijkheden van de Fujifilm X-T2
Op zoek met een vergrootglas vind je ook enkele nadelen zoals de beperkte levensduur van de batterij en het gebruik van de batterijgrip om de volledige mogelijkheden van de X-T2 te ontplooien. De X-T2 is een systeemcamera wat impliceert dat het bij weinig licht niet optimaal functioneert, maar dat is inherent aan het concept van systeemcamera's. Het aanbod van lenzen is goed, maar nog steeds voor verbetering vatbaar en daar wordt ook ieder jaar aan gewerkt.
Het grootste attest van uitmuntendheid is echter dat de Fuji X-T2 na drie jaar nog steeds bij de winnaars hoort bij de systeemcamera's in een dynamische wereld waar verbeteringen elkaar in sneltempo opvolgen.
+
Beeldkwaliteit van foto's behoort tot op heden nog steeds bij de beste voor systeemcamera's
Filmsimulaties maken het mogelijk om nog creatiever aan de slag te gaan met foto's
Video-opname in 4k
Biedt bijzonder veel waar voor zijn geld
Alleskunner qua fotografiestijlen
Robuust gemaakt en kan tegen een stootje
Goed en evenwichtig aanbod van lenzen voor Fuji X-mount
-
Levensduur van de batterij is eerder bescheiden
Gebruik van de batterijgrip verplicht om de volledige mogelijkheden van de X-T2 te ontplooien
Niet alle fotografen zullen hun gading vinden in het lensaanbod van Fuji
Niet optimaal bij gebruik in situaties met weinig licht
De bovenzijde van de Fujifilm X-T2
Prima all-rounder
Hoewel de Fuji X-T2 dateert van 2016 ogen de specificaties na drie jaar nog altijd vrij indrukwekkend met een 24 megapixel sensor, twee slots voor SD-kaarten, de mogelijkheid tot compensatie van vijf stops voor belichting, het nemen van elf beelden per seconde (fps) in boost modus, weerbestendigheid en 4K video-opname. De wereld van systeemcamera's is tegenwoordig dynamischer dan ooit, maar de X-T2 kan dus nog altijd erg goed mee. Fuji werkt eveneens hard aan het uitbrengen van verscheidene lenzen en heeft tot dusver een redelijk groot assortiment en evenwichtig aanbod van lenzen waar veel fotografen hun gading wel in kunnen vinden: portret, straat, documentaire, natuur, landschappen, actie, sport en andere stijlen zijn met de X-T2 prima te doen omdat de camera op veel vlakken mee kan. De mogelijkheden qua video-opname zijn weliswaar niet zo indrukwekkend als bijvoorbeeld de camera's van Panasonic, maar is niettemin wel geschikt voor amateur- en semi-professionele doeleinden.
De Classic Chrome filmsimulatie geeft foto's een oude look die afkomstig lijkt te zijn van analoge camera's
De kwaliteiten van de Fuji komen echter volledig naar boven als fotocamera waar de X-T2 imponerende foto's neemt. De Japanners zijn gekend om hun zogenaamde kleurwetenschap en de kleuren van foto's wordt steevast geroemd als één van de redenen om een Fuji te kopen. Veel fotografen vinden de kleuren van een Fuji beter dan andere merken en bovendien beschikt de X-T2 over verscheidene filmsimulaties waar deze kleuren extra tot uiting komen. Mijn persoonlijke favoriet is Classic Chrome waar de kleuren van een foto een beetje verdord lijken en zodoende de look van oude foto's uit het analoge tijdperk akelig dicht benadert. Afhankelijk van de gebruikte lens zijn foto's messcherp en kan je ze gemakkelijk op groter formaat afdrukken. Zoals elke camera bestaat er de functionaliteit om in JPEG-formaat foto's te nemen en op dit vlak zijn de camera's van Fuji ongeëvenaard.
De Acros filmsimulatie is Fuji's antwoord op zwart-wit foto's
Een nadeel bij het gebruik van nabewerkingssoftware zoals Lightroom is dat X-Trans sensor van Fuji niet volledig door deze software wordt ondersteund. Dit heeft te maken met het principe van beeldopbouw bij de sensor en Fuji doet dit op een volledig andere manier dan de traditionele grote merken. Dit zorgt voor hun beroemde kleuren, maar betekent ook dat de kracht van Lightroom niet volledig benut kan worden. Voor mij is dit eerder een theoretisch nadeel, want ik gebruik Lightroom als nabewerkingssoftware en ik ben best tevreden met de kwaliteit van de foto's in Lightroom na bewerken. Mocht je hier toch over vallen, biedt CaptureOne een alternatief en deze applicatie ondersteunt wel de X-Trans sensor van Fuji.
De graphite silver edition is mooier dan de standaard, zwarte Fujifilm X-T2, maar helaas ook duurder
EVF en scherm
De Fuji X-T2 is een systeemcamera en dat betekent dat er geen spiegel aanwezig is in de body en daarom wordt er gebruik gemaakt van een elektronische viewfinder (EVF) of LCD-scherm om een onderwerp in beeld te brengen. Mijn voorkeur gaat naar de EVF aangezien het beeld hier een stuk duidelijker is dan op het gewone scherm, zeker wanneer de zon van de partij is en het scherm soms onbruikbaar wordt. De EVF kent een vergroting van 0,77 keer en dat levert een duidelijk beeld op dat comfortabel is voor het oog. Bovendien wordt het beeld ogenblikkelijk op de EVF geprojecteerd zodat je totaal geen last hebt van vertraging.
De elektronische viewfinder van de Fujifilm X-T2
Sommigen zullen echter het LCD-scherm verkiezen omdat het beeld met drie inch hier een stuk groter is, maar daar tegenover staat dat de EVF een hogere beeldkwaliteit heeft: 2,36 miljoen pixels voor de EVF tegenover slechts 1,04 miljoen pixels voor het scherm. In praktijk blijft dit een theoretische discussie, want elke persoon zal een eigen voorkeur hebben en daar zullen deze cijfers weinig verandering in brengen. Het scherm is geen touchscreen en dat is in deze tijden een rariteit. Het bedienen van de autofocus en inzoomen gebeurt dus met het joystickje en dat werkt voor mij voortreffelijk. Het is snel en geeft me persoonlijk meer controle over het scherm dan bij aanraakbedieningen. Het scherm kan gedraaid worden in drie verschillende posities, maar kan helaas niet naar links gekanteld worden. Deze positie is ideaal voor video-opnames en kan dus een argument zijn voor liefhebbers van video om de X-T2 niet in huis te halen.
Het LCD-scherm kan niet naar links gekanteld worden wat voor videofans een groot nadeel is
Lenzen
De body van een camera is maar zo goed als de lenzen die beschikbaar zijn en gelukkig is Fuji op dit vlak goed voorzien. Hoewel Fuji pas sinds 2012 lenzen produceert voor de X-reeks, beschikken de Japanners zoals eerder gezegd over een breed en evenwichtig aanbod aan lenzen waar elk jaar een paar lenzen bijkomen. Dat wil echter niet zeggen dat elk type lens even goed is vertegenwoordigd. Een blik op de lens roadmap van Fuji leert dat op het vlak van telefotolenzen er niet veel beschikbaar is, net zoals bij macrolenzen en een fisheye schittert zelf in afwezigheid. Fuji weert ook bewust third-party producenten van lenzen zoals Tamron zodat er niet veel alternatieven beschikbaar zijn buiten de lenzen van Fuji, hoewel die er wel is als je goed zoekt.
Foto genomen met de Fujinon 16mm F/1.4 met volledig open diafragma
Het goede nieuws is echter dat de kwaliteit van Fuji's lenzen, die door het leven gaan als een apart merk (Fujinon), onberispelijk is. De beste lenzen van Fuji zijn de prime lenzen die beschikken over een vast standpunt. Lenzen zoals de groothoek van 16mm en de portretlens van 56mm worden bijna unaniem onthaald als beste lenzen in hun categorie. De prijzen van deze lenzen zijn niet goedkoop, maar zijn op het gebied van prijs-kwaliteit erg solide. Je krijgt namelijk erg veel waar voor je geld terug. Voor de semi-professionele en professionele fotografen biedt Fuji lenzen aan met een zogenaamde rode badge die beschikken over een hoog prijskaartje, maar ook fantastische resultaten bieden. Aan de andere kant van het prijzenspectrum is de budgetreeks (XC-reeks) waar een degelijke lens vanaf driehonderd euro kan aangeschaft worden.
De Fujinon 56mm F/1.2 is de ultieme portretlens van Fuji
Kaizen is het principe dat Japanse bedrijven op continue basis kleine verbeteringen aanbrengen aan hun producten en ook Fuji volgt deze filosofie. Zo heeft de X-T2 de voorbije jaren verscheidene updates gekregen die de functionaliteiten van deze camera significant uitbreiden en dat geldt in mindere mate ook voor de lenzen. Dit is belangrijk voor sommige cruciale functionaliteiten zoals de autofocus wat het zorgenkindje was van de X-T1. Afhankelijk van de gebruikte lens is de autofocus van de X-T2 meer dan behoorlijk, hoewel hier soms een groot verschil in zit. De autofocus bij de 56mm is vrij traag, terwijl die bij de 35mm behoorlijk snel is. Op dit vlak is de gebruikte lens dus meer bepalend voor de snelheid van de autofocus dan de body. Ook de ogendetectie werkt vrij goed, al wordt de dynamiek van een Sony camera niet gehaald. In praktijk zijn de autofocus en ogendetectie van de X-T2 echter zonder meer goed te noemen.
Foto genomen met de Fujinon 18-135mm, mijn meest gebruikte lens op reis
Batterijduur
Als er één minpunt van de X-T2 genoemd moet worden, is dat zonder enige twijfel de levensduur van een volle batterij die een redelijk kort leven is beschoren. Fuji stelt dat een volle batterij ongeveer 340 foto's neemt waar dit bij andere merken soms zelfs het dubbel is. Zelf ondervind ik hier niet al te veel problemen mee aangezien er weinig sessies zijn waar ik honderden foto's neem in één keer. Bovendien gebruik ik de EVF een stuk meer dan het scherm waardoor de batterij een stuk minder verbruikt. Het loont de moeite om economisch om te springen met energie en daarom maak ik er een gewoonte van om de X-T2 steevast uit te schakelen wanneer ik een foto heb genomen. Sowieso is het aangeraden om een reservebatterij mee te nemen, ongeacht over welk toestel of merk je beschikt.
In combinatie met de batterijgrip onderaan wordt de Fujifilm X-T2 plots een pak groter
Ik heb een batterijgrip, de VPB-XT2, aangeschaft om het probleem van de batterijduur tegen te gaan. Deze batterijgrip kan onderaan het toestel worden gemonteerd en maakt het gemakkelijker om de X-T2 te gebruiken aangezien je nu over een ruimere grip beschikt. Het is eveneens gemakkelijker om verticaal foto's te nemen aangezien cruciale knoppen zoals de ontspanknop ook op de grip zitten. Deze grip is eveneens voorzien met twee extra batterijen waardoor de levensduur explodeert naar een duizendtal foto's. Bovendien bieden deze twee extra batterijen betere functionaliteiten zoals een verhoging van acht tot elf beelden per seconde bij het nemen van continue foto's en kan je nu video opnemen tot dertig minuten in plaats van tien. Het nadeel is echter dat de batterijgrip zeker niet klein is waardoor de X-T2 bijna even groot wordt als een spiegelreflexcamera. Het is een afweging die iedere fotograaf voor zich moet maken. De nieuwprijs van de batterijgrip is best stevig, maar een gebruikt exemplaar kan je al vinden onder honderdvijftig euro.
Foto genomen met de Fujinon 35mm F/2 met volledig open diafragma
Bouwkwaliteit en prijs
De bouwkwaliteit van deze Fuji is net zoals bij alle andere toestellen van het merk dik in orde en er is bijna niks op aan te merken. Na een jaar intensief gebruik is mijn enige opmerking dat bij de flitsschoen er een stukje zwarte lak is verdwenen aangezien mijn toestel dit jaar een graag geziene reiscompagnon was in Patagonië, een trektocht door Schotland, wandelingen in de Ardennen en Eifel en een vakantie in Zwitserland. Daarentegen is de X-T2 erg robuust zoals ik aan den lijve heb ondervonden. Door mijn onhandigheid is het toestel twee keer tegen de vlakte gegaan op een halve meter hoogte, maar daar is niks van te merken. De camera kan dus zeker en vast tegen een stootje.
Foto genomen in een duistere tunnel met een erg hoge ISO (12800)
Op moment van schrijven kost de X-T2 momenteel net geen 1100 euro. Fuji ondersteunt de X-T2 echter niet meer, dus wanneer je een nieuw toestel koopt, zullen verkopers je een X-T3 of X-T30 aanraden. Ik kocht mijn toestel vorig jaar in augustus en toen was er een cashback van driehonderd euro waardoor ik iets meer dan 900 euro betaalde voor de camera plus geheugenkaartje en extra batterij. Fuji organiseert met de regelmaat van de klok cashbackacties, maar het is onwaarschijnlijk dat dit nog van toepassing zal zijn voor de X-T2. De impliceert echter dat ook de prijzen van tweedehandsexemplaren naar beneden gaat en een gebruikt exemplaar kan je rond 700 euro vinden.
De Fujinon 16mm F/1.4 fungeert ook als semi-macro lens door zijn minimale brandpuntsafstand van 16mm
Conclusie
Ik had totaal geen idee wat ik in huis haalde toen ik de Fuji X-T2 aanschafte, maar na een jaar op pad met dit toestel kan ik enkel zeggen dat ik heel tevreden ben met de X-T2. De beeldkwaliteit van deze camera is in het land van systeemcamera's onovertroffen en het all-round karakter van dit toestel maakt het bijzonder veelzijdig om te gebruiken in bijna alle stijlen van fotografie. Deze camera beschikt eveneens over deftige videomogelijkheden, maar de X-T2 schittert toch voornamelijk als fotocamera.
Op zoek met een vergrootglas vind je ook enkele nadelen zoals de beperkte levensduur van de batterij en het gebruik van de batterijgrip om de volledige mogelijkheden van de X-T2 te ontplooien. De X-T2 is een systeemcamera wat impliceert dat het bij weinig licht niet optimaal functioneert, maar dat is inherent aan het concept van systeemcamera's. Het aanbod van lenzen is goed, maar nog steeds voor verbetering vatbaar en daar wordt ook ieder jaar aan gewerkt.
Het grootste attest van uitmuntendheid is echter dat de Fuji X-T2 na drie jaar nog steeds bij de winnaars hoort bij de systeemcamera's in een dynamische wereld waar verbeteringen elkaar in sneltempo opvolgen.
+
Beeldkwaliteit van foto's behoort tot op heden nog steeds bij de beste voor systeemcamera's
Filmsimulaties maken het mogelijk om nog creatiever aan de slag te gaan met foto's
Video-opname in 4k
Biedt bijzonder veel waar voor zijn geld
Alleskunner qua fotografiestijlen
Robuust gemaakt en kan tegen een stootje
Goed en evenwichtig aanbod van lenzen voor Fuji X-mount
-
Levensduur van de batterij is eerder bescheiden
Gebruik van de batterijgrip verplicht om de volledige mogelijkheden van de X-T2 te ontplooien
Niet alle fotografen zullen hun gading vinden in het lensaanbod van Fuji
Niet optimaal bij gebruik in situaties met weinig licht
Geen opmerkingen:
Een reactie posten