De twintig mooiste wandelroutes in 2020 (deel één)

Twintigtwintig, het klinkt als een magisch getal, maar dit jaartal zal de geschiedenisboeken ingaan als één van de meest miserabele jaren van de laatste eeuw door de uitbraak van Covid-19, of Corona voor de vrienden. Wijlen Johan Cruyff zei dat elk nadeel zijn voordeel heeft en dat is ook bij deze virale uitbraak het geval. Door het verplicht thuiswerken, quarantaine, samenscholingsverbod en wat nog allemaal zijn nog nooit zoveel mensen aan het wandelen geslagen. Ook ik ben regelmatig gaan wandelen, zelfs in die mate dat ik moeiteloos een top twintig kan maken. Daarom het eerste deel van mijn top twintig van mijn wandelavonturen van 2020.

20. Van Titisee naar Nortschrei (Westweg)

Deze zomer deed ik een trekking van de Westweg door het Zwarte Woud en dat riep toch gemengde gevoelens op. Een etappe die echter uitblonk was de vierde etappe van Titisee naar Nortschrei en dat is eigenlijk maar aan één ding te danken: de beklimming van de Feldberg. De Feldberg is de hoogste berg van het Zwarte Woud en de beklimming van deze berg was mijn meest alpijnse wandelervaring van dit jaar. De klim naar de top met een loodzware backpack was wel vermoeiend, maar werd wel opgefleurd met kleine paadjes, knuppelpaden, een rotsachtig parcours en af en toe boomwortels op het pad. En mijn meest avontuurlijke klim van 2020 levert deze wandeling plek twintig op in deze lijst. 

19. PR6: Vijfentwintig fonteinen en Risco waterval

In september ben ik op vakantie geweest naar Madeira en dit paradijselijke eiland voor de kust van Afrika is beroemd omwille van zijn levada's, kleine irrigatiekanalen dat het regenwater naar de lager gelegen dorpjes aan de kust brengt. De PR6 is beroemd omwille van een idyllisch plekje waar vijfentwintig kleine fonteinen - eigenlijk watervalletjes - samenkomen. Deze plek lijkt zo weggelopen te zijn van een sprookjesverhaal en ziet er wonderschoon uit. De wandeling zelf in 's werelds grootste laurierbos was niet super, maar dat was deze plek dus wel. Als toemaatje is er ook nog de hoge Risco waterval, maar die kende in september eerder een bescheiden debiet.

18. Bossen langs de Aisne

Dit is een eerder gemakkelijke wandeling afkomstig van de website Originele Wandelingen, mijn primaire bron van wandelplezier. Je kan deze wandeling beschouwen als een soort van best of van wat de Ardennen te bieden heeft: fraaie beekjes, prachtige rotsformaties, dichtbegroeide bossen, open landschappen vanaf een plateau en ook sterke afdalingen. Er is niet één aspect dat er echt uitspringt, maar als geheel is het niet te versmaden. 

17. In de valleien van de Ninglinspo en Chefna

De Ninglinspo is het enige bergriviertje in België en wordt zeker in deze tijden overrompeld door wandelaars. Ik ben er naartoe gegaan voor de grote drukte en dan is het wel dubbel genieten van de fraaie watervalletjes en vallei die je hier aantreft. De Chefna is dan wat minder bekend, maar deze beek is ook een mooi decor om langs te wandelen. Samen vormen ze een mooi dubbelpakket als je door een beekvallei wil wandelen. 

16. Van Haldenhof naar Kandern (Westweg)

De tweede en laatste etappe van de Westweg in dit lijstje gaat over twee toppen: de Belchen en Hochblauen. De klim naar de top van eerstgenoemde evenaarde bij momenten het alpijnse karakter van de Feldberg, maar als beloning wachtte op mij het mooiste panorama van mijn hele trekking. Een dikke twintig kilometer verder was er de beklimming van de Hochblauen die wat gemakkelijker verliep, maar ook een erg fraai panorama opleverde. Ongetwijfeld de meest deugddoende dag van mijn trekking door het Zwarte Woud. 

15. De vallei van de Our

Het eerste uur van deze wandeling liep ik me vooral te frustreren omdat de GPX coördinaten voor geen meter klopte en ik steeds hopeloos verloren liep. Na dat uur ben ik min of meer mijn eigen weg gegaan en dan heb ik optimaal van deze omgeving kunnen genieten die verrassend groen is. Deze vallei is gelegen op de grens van Luxemburg, België en Duitsland en is een erg leuke omgeving om te wandelen. Groene stroken worden moeiteloos afgewisseld met een rotsachtige passage langs de Our. Deze streek is erg toeristisch, maar na deze wandeling begrijp ik waarom: dit is simpelweg een leuke omgeving om in te verblijven. 

14. Naar het dak van Vlaanderen

Vorig jaar ben ik al in de Voerstreek geweest en ik wist dus dat dit een prachtige wandelstreek is. Dat heeft deze wandeling opnieuw bevestigd want de groene omgeving van deze streek is een leuke variant op de vele naaldbossen in de Ardennen. Onder het motto kort maar krachtig gaat het hier door groene velden, zompige broekbossen en de mooie vallei van de Vesder. Een mooie amalgaam van wat deze streek te bieden heeft. 

13. Het berggevoel in de vallei van Trôs-Marets en het veengevoel romdom Ferme Libert

Ik noemde de Ninglinspo de enige Belgische bergrivier, maar dat is niet helemaal waar. Ook Trôs-Marets heeft de allure van een bergrivier, maar deze waterloop moet zich helaas een beek noemen. Op deze wandeling daalde ik samen met deze rivier af en dat bezorgde me bij momenten een echt berggevoel wanneer ik de kronkelende waterloop volg over gladde rotsen of wanneer ik op een smal paadje wandel met links een hoog rotsmassief en rechts de beek die tientallen meters lager is gelegen. Het prachtige hoogveen van Négus is de kers op de taart op deze mooie wandeling in de Hoge Venen.

12. Congo aan de Amblève

Deze aparte naam voor een wandeling is toe te schrijven aan Congolese werkkrachten die tientallen jaren geleden een spoorweg hebben aangelegd vlak door een rotsmassief. Deze wandeling gaat dus met andere woorden over een rotsmassief via een smal paadje wat deze wandeling wat avontuurlijker maakt. Het hoogtepunt van deze wandeling is echter de passage langs de Amblève door een verwilderd veld waar de natuur nog de kans krijgt om te groeien en je kan enkel maar met een brede glimlach hier door heen stappen. 

11. Het fraaie grensgebied rondom de Sint-Pietersberg

Deze wandeling is geplaveid met bezienswaardigheden zoals de kerk en fort van Sint Pieter. Dit is ook de streek van de mergel waar je de mergelgrotten kan bezichtigen. Dat heb ik niet gedaan, maar het fraaiste landschap van dit jaar in België (en Nederland) was misschien wel de Encin steengroeve waar ik me zo in Canada waande. De rest van de wandeling is minstens even fraai met leuke passages door verscheidene stukken natuur zoals een bos, het plateau van Caestert en de Oehoevallei.